Η εποχή μας εκκολάπτει το ένα τέρας μετά το άλλο. Είσαστε και είμαστε θεατές ενός κοινωνικού συμπτώματος που θερίζει. Παιδικά σώματα βασανισμένα, ψυχές κακοποιημένες, μητέρες ψυχικά άρρωστες, ευυπόληπτοι συγγενείς διαστροφικοί θήτες της τρυφερής τους σάρκας.
Η επιβεβαίωση δηλαδή μιας ελευθερίας χωρίς εσωτερικούς νόμους, σε όλο της το μεγαλείο. Κι εσείς θεωρείτε αφύσικο να είναι γονείς δύο άνθρωποι του ιδίου φύλου; Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι δεν είναι άξιοι και ικανοί να αγαπήσουν τα παιδιά τους; Η στοργή και η αγάπη δεν επιβάλλεται δια των νόμων της πολιτείας.
Μια ανάγνωση στους τίτλους ειδήσεων αυτής της εβδομάδας αρκεί για να διαπιστώσουμε ότι η ευθύνη για το παιδί δεν έχει σχέση με το φύλο των γονέων, είτε αυτοί είναι βιολογικοί ή όχι. Τραγικό case study το 4χρονο αγοράκι που βρίσκεται διασωληνωμένο στη ΜΕΘ Αγλαΐα Κυριακού, αυτή τη φορά. Μαζί και ο αδελφός του, επίσης με σπασμένο χεράκι. Και τη μάνα τους να παραδέχεται ότι ο πατριός τα χτυπούσε.
Ένας άντρας δηλαδή και μια γυναίκα-βιολογική μητέρα που μέχρι να γίνει με τραγικό τρόπο βούκινο ο βασανισμός των παιδιών, αναγνωρίζουν προβληματική αλλά ανεκτή την κατάσταση. Καμία δικαιολογία δεν είναι ανεκτή. Ούτε ότι ο νεαρός σαδιστής είναι πατριός, ούτε ότι η βιολογική μητέρα δεν είχε λύση, μήτε ότι δεν ίδρωνε το αυτί της αστυνομία ή των γειτόνων. Αφωνία και αφασία.
Η εποχή του θριάμβου των κυνικών πράξεων είναι και εποχή των τραυμάτων, που αναπαραγάγει ανθρώπους ανίκανους να ανταποδώσουν αγάπη που δεν έλαβαν ποτέ. Η αγάπη δεν προέρχεται από τα όργανα αναπαραγωγής του ανθρώπου. Από αυτά προέρχεται η ζωή μόνο. Όλα τα άλλα που συγκροτούν την ανατροφή είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Γι΄αυτό και μια μη βιολογική μητέρα μπορεί να εξασφαλίσει στο θετό παιδί της αχανή αγάπη ενώ μία βιολογική μπορεί να κρύβει τα κόκκαλα του δολοφονημένου παιδιού της, στην εργαλειοθήκη της βεράντας.
Ας τελειώνουμε λοιπόν με όλους αυτούς τους ακροδεξιούς, συντηρητικούς, θρησκόληπτους, σελέμπριτιζ και νεφελίμ που δεν έχουν ιδέα από ανθρώπινα δικαιώματα. Στην εποχή του ολοκληρωτισμού που ζούμε πρέπει επειγόντως να εννοήσουμε ότι το ηθικό νόημα της ευθύνης είναι αυτό που εξασφαλίζει το αναγκαίο κι ασφαλές περιβάλλον για να μεγαλώσει σωστά ένα παιδί. Κι επιτέλους ας χωνέψουμε ότι χειρότεροι γονείς είναι αυτοί που παραμελούν ή αποποιούνται τον διαπαιδαγωγικό ρόλο που τους αναλογεί.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr