Μικρή συνεισφορά στον έρανο του Λαγού και ερωτήσεις για ΧρυσοχοΪδη

Άγνωστο επίσης παραμένει, αν από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης έχουν γίνει τα απαραίτητα βήματα για την άρση της ασυλίας του νεοναζί ευρωβουλευτή Λαγού και στο ενδιάμεσο διάστημα της ενημέρωσης της Ιντερπόλ για την περίπτωση. Ο Ι. Λαγός είχε επίσης ξεφύγει από τον κ. Χρυσοχοΐδη που τον έψαχνε μέσω τουριστικών γραφείων μια μέρα μετά την αναχώρηση από την Ελλάδα. Υπενθυμίζεται ότι ως ευρωβουλευτής, ο Λαγός είχε πάρει άδεια, παρότι κατηγορούμενος για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, να ταξιδεύει στις Βρυξέλλες όχι στην άκρη του κόσμου.
 
Ασφαλής πλέον στις Βρυξέλλες όπου τον άφησαν να πάει, ο νεοναζί Λαγός, ζήτησε μέσω της ιστοσελίδας του, οικονομική βοήθεια για να πληρώσει τον Ιταλό δικηγόρο Κάρλο Ταορμίνα και να προσφύγει σε ευρωπαϊκά δικαστήρια. Περιμένοντας τα αποτελέσματα των ερευνών Χρυσοχοΐδη (αλήθεια γιατί, μετά του δράστες του άθλιου προπηλακισμού του πρύτανη της ΑΣΟΕΕ, δεν επικήρυξε και τον Παππά;) σκέφτηκα να συνεισφέρω στον ευγενή αυτό σκοπό, ερευνώντας τις υποθέσεις που έχει αναλάβει ο Ταορμίνα.
 
Ο δικηγόρος του Λαγού έχει υπερασπιστεί διαβόητους παιδεραστές, παιδόφιλους, σαδιστές δολοφόνους, πολιτικούς που κατηγορήθηκαν για διαφθορά, διακεκριμένους μαφιόζους και τον κεντροδεξιό Νικόλα Ντι Τζιρολάμο, που κατονομάζεται στα Panama Papers ως το πλυντήριο της Μαφίας. Τρεις από τις εμβληματικές υποθέσεις τις οποίες είχε αναλάβει είναι οι παρακάτω:
 
Α. Έριχ Πρίμπκε. Ναζί αξιωματικός εγκληματίας πολέμου, υπεύθυνος ως επικεφαλής αποσπάσματος, για μία από τις πιο μαζικές σφαγές του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Στις Ardeatine Caves, το “Δίστομο” της Ιταλίας, δολοφονήθηκαν το 1944 πάνω από 300 άτομα, κυρίως Εβραίοι και Αριστεροί.
 
Αφότου παραδέχθηκε την εμπλοκή του στη σφαγή σε συνέντευξη του στο ABC, ο Πρίμπκε συνελήφθη από τις αρχές της Αργεντινής, όπου είχε καταφύγει. Λόγω μεγάλης ηλικίας και της κακής υγείας του, στην αρχή δεν φυλακίστηκε, αλλά τέθηκε υπό κατ ‘οίκον περιορισμό.
 
Η έκδοση του Πρίμπκε στην Ιταλία είχε πολλές καθυστερήσεις. Οι δικηγόροι του χρησιμοποίησαν τακτικές όπως η απαίτηση να μεταφράζονται όλα τα ιταλικά έγγραφα στα ισπανικά, μια διαδικασία που θα μπορούσε να διαρκέσει δύο χρόνια. Υποστήριξαν επίσης ότι η υπόθεση δεν μπορούσε πλέον να διωχθεί ποινικά, επειδή το έγκλημα της δολοφονίας παραγράφεται μετά από 15 χρόνια στην Αργεντινή.
 
Τον Μάιο του 1995, ένας ομοσπονδιακός δικαστής της Αργεντινής αποδέχτηκε το ιταλικό αίτημα έκδοσης, με την αιτιολογία ότι υποθέσεις εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας δεν έχουν ημερομηνία λήξης.
 
Στο δικαστήριο, ο Πρίμπκε δεν αρνήθηκε τον ρόλο του, αλλά έριξε την ευθύνη για τη σφαγή στους «Ιταλούς τρομοκράτες», που ήταν πίσω από την επίθεση κατά την οποία σκοτώθηκαν 33 Γερμανοί SS.  Υποστήριξε ακόμη ότι η εντολή ήλθε απευθείας από τον Χίτλερ, ότι ο ίδιος εκτελούσε απλά εντολές και ότι εάν δεν είχε υπακούσει, θα είχε εκτελεστεί. Το δικαστήριο τον αθώωσε αποδεχόμενο ότι ακολούθησε διαταγές.
 
Μετά τις σφοδρές αντιδράσεις, το ιταλικό Ακυρωτικό Δικαστήριο ακύρωσε την απόφαση, διατάσσοντας νέα δίκη για την Πρίμπκε. Τον Μάρτιο του 1998, το Εφετείο τον καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη, μαζί με τον Karl Hass, ένα άλλο πρώην μέλος της SS.  Λόγω της ηλικίας του, ο Πρίμπκε τέθηκε υπό κατ ‘οίκον περιορισμό.
 
Στις 12 Ιουνίου 2007, έλαβε άδεια να εγκαταλείψει το σπίτι του για να εργαστεί στο γραφείο του δικηγόρου του στη Ρώμη. Αυτό οδήγησε σε οργισμένες διαμαρτυρίες και η απόφαση του δικαστή ανατράπηκε. Πέθανε το 2013 από φυσικά αίτια στην ηλικία των 100, ενώ ο Ταορμίνα ετοίμαζε αίτηση αποφυλάκισης.
 
Β. Φράνκο Φρέντα, τρομοκράτης νεοναζί, θεωρείται «πατέρας του ιταλικού νεοφασισμού» και  ιδρυτής του νεοναζιστικού Εθνικού Μετώπου. Η δράση του έχει ομοιότητες με αυτήν του Νίκου Μιχαλολιάκου, άλλωστε για τον «Φύρερ» της Χρυσής Αυγής οι Ιταλοί νεοφασίστες αποτέλεσαν πηγή -και τρομοκρατικής- έμπνευσης.
 
 Ο Φρέντα ενεπλάκη σε διάφορες  τρομοκρατικές επιθέσεις, με πιο γνωστή τη σφαγή της Πιάτσα Φοντάνα το ’69, όταν μία βόμβα εξερράγη στην έδρα της Αγροτικής Τράπεζας στην Πιάτσα Φοντάνα του Μιλάνου, σκοτώνοντας 17 άτομα και τραυματίζοντας 88. Το ίδιο απόγευμα σημειώθηκαν βομβιστικές επιθέσεις στη Ρώμη και το Μιλάνο.
 
Για τη συμμετοχή του στη βομβιστική επίθεση συνελήφθη το 1972. Παρότι υπήρχαν διάφορα στοιχεία για την ενοχή του, δεν προφυλακίστηκε αλλά τέθηκε υπό περιορισμό σε διαμέρισμα, από το οποίο απέδρασε.
 
 Το 1979 κρίθηκε ένοχος για τη σφαγή στην Πιάτσα Φοντάνα και καταδικάστηκε ερήμην σε ισόβια κάθειρξη. Λίγους μήνες μετά, συνελήφθη στην Κόστα Ρίκα και εκδόθηκε στην Ιταλία. Ακολούθησαν πολλές ακόμη δίκες. Στις 20 Μαρτίου 1981, καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκισης για «συνωμοσία με στόχο την ανατροπή του καθεστώτος».
 
Ωστόσο, η ισόβια ποινή του για τον βομβαρδισμό της Πιάτσα Φοντάνα ανατράπηκε το 1985 και το 1987 αθωώθηκε από το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο, λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων. Στη δεκαετία του 1990 έγιναν νέες έρευνες για τη σφαγή στη Πιάτσα Φοντάνα. Οι ανακριτές δήλωσαν ότι από νέα στοιχεία προκύπτει ότι ο Φρέντα συμμετείχε στην τρομοκρατική επίθεση. Ωστόσο, δε μπορούσε να ξαναδικαστεί,  καθώς είχε αθωωθεί για το έγκλημα το 1987.
 
Ο Ταορμίνα τον υπερασπίστηκε για την υπόθεση της απαγόρευσης του νέο-φασιστικού κόμματος του. Το Εθνικό Μέτωπο ιδρύθηκε το 1990 από τον  Φρέντα και απαγορεύθηκε όταν το 1995 ο Φρέντα και 49 άλλα μέλη του κόμματος καταδικάστηκαν βάσει νόμου, ο οποίος απαγόρευε την επανίδρυση του Φασιστικού Κόμματος.
 
 Γ. Το 2001, οι Καραμπινιέροι Mario Placanica και  Filippo Cavataio κατηγορήθηκαν για τη δολοφονία του φοιτητή Κάρλο  Τζουλιάνι, στις διαδηλώσεις κατά της παγκοσμιοποίησης στη Γένοβα.  Το 2003 το δικαστήριο αθώωσε τον Cavataio αλλά και τον Placanica, του οποίου την υπεράσπιση είχε αναλάβει ο Ταορμίνα, με το αιτιολογικό της νόμιμης χρήσης όπλων και της αυτοάμυνας.
 
Σύμφωνα με τον εισαγγελέα ο Placanica είχε πυροβολήσει στον αέρα, αλλά η σφαίρα εξοστρακίστηκε σε μια πέτρα που είχαν ρίξει οι διαδηλωτές προς το μέρος του και στη συνέχεια χτύπησε τον Τζουλιάνι.
 
Φυσικά ένας δικηγόρος δεν ταυτίζεται πολιτικά με τις θέσεις που αναλαμβάνει, αλλά προσέξτε τη δήλωση του Ταορμίνα για τον Λαγό:

 

Είναι ξεκάθαρο ότι αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, υπάρχουν πολιτικές δίκες. Αυτές οι δίκες σύμφωνα με τη λογική των “πολιτικά ορθών” πλήττουν άνδρες και γυναίκες που έχουν μια χριστιανική οπτική για την κοινωνία. Αν η  Χρυσή Αυγή δεν ήταν ενάντια στην παράνομη μετανάστευση, αν ήταν υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων ή αν αποτελούνταν από μαρξιστές, δεν θα ήταν σε δίκη σήμερα. Τα ανώτατα ευρωπαϊκά δικαστήρια θα πρέπει να ασχοληθούν με το ζήτημα , ώστε να καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το έλλειμμα δικαιοσύνης
 
Αυτό το «χριστιανική οπτική για την κοινωνία», είναι το καλύτερο.
 
ΥΓ Επειδή μια μερίδα των ΜΜΕ θέλει να ξεχάσει τη συμμετοχή της στην ωραιοποίηση των νεοναζί και πολλοί να μας πείσουν ότι πλέον δεν υπάρχει πλέον θέμα με την ακροδεξιά στην Ελλάδα, θυμίζω την υπόθεση του εξαίρετου δημοσιογράφου Στρατή Μπαλάσκα, ο οποίος για ένα άρθρο του, καταδικάστηκε από δικαστήριο της Μυτιλήνης για εξύβριση. Οι επίμαχες φράσεις του κειμένου του ήταν «Γυμνασιάρχης της Χρυσής Αυγής» και «δεδηλωμένος νεοναζί». Ας σημειωθεί ότι ο μηνυτής δήλωνε εθνικοσοσιαλιστής που είναι ακριβώς η μετάφραση του nazi (nazionale sosialisme) στα ελληνικά!
Άρα εδώ έχουμε εθνικοσοσιαλιστή γυμνασιάρχη(!) και Δικαστήριο που λέει ότι άλλο ναζί και άλλο ο ..ναζί και κάνει ότι χάνεται στη μετάφραση. Για αυτό είναι εξαιρετικά αναγκαία η νέα πρωτοβουλία το ΣΗΜΕΙΟ, για τη μελέτη και την αντιμετώπιση σε συστηματική βάση της Ακροδεξιάς.

Πηγή:Tvxs.gr
 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr