Μιχάλης Χρυσοχοΐδης: Ένας «μονιμάς» της δημόσιας τάξης

Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης είναι πολιτικός καριέρας. Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, αλλά εκείνος καταφέρνει να μένει στους υπουργικούς θώκους. Ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα το 1982 ως γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ Ημαθίας και εκλεγόταν βουλευτής από το 1989 έως το 2015. Δεν κρύβει την αγάπη του για το υπουργείο Δημοσίας Τάξης, το οποίο έχει αναλάβει τέσσερις φορές, αρχής γενομένης από την περίοδο 1999 – 2003, επί Κ. Σημίτη, επί Γ. Παπανδρέου, επί Λ. Παπαδήμου και τέλος επί Κ. Μητσοτάκη.

Έχει διατελέσει επίσης υπουργός Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων επί κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου (2013 – 2015) Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας επί Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμου (2011 – 2012), υφυπουργός Ανάπτυξης επί Σημίτη και υφυπουργός Εμπορίου επί Αν. Παπανδρέου (1994 – 1996).

«Βαπτίσθηκε» στο ΠΑΣΟΚ του εκσυγχρονισμού για να επιτελέσει μια λαμπρή πολιτική καριέρα ως νομέας κρατικού χρήματος. Διαγράφηκε από το ΚΙΝ.ΑΛΛ. μαζί με τη Λίνα Μενδώνη όταν έγινε υπουργός του Μητσοτάκη, αλλά διαιώνισε την πολιτική του καριέρα εμπνεόμενος πλέον από τις αρχές του νεοφιλελευθερισμού. Μνημειώδης έχει μείνει η παραδοχή του ότι ψήφισε το Μνημόνιο το 2010 χωρίς να το διαβάσει γιατί είχε να αντιμετωπίσει «το έγκλημα ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη» και θεώρησε ότι δεν ήταν δική του δουλειά (ΣΚΑΪ).

Ταύτισε το όνομά του με την εξάρθρωση των τρομοκρατικών οργανώσεων (17Ν, ΕΛΑ, Επαναστατικός Αγώνας) και έκτοτε αρέσκεται να αυτοπροβάλλεται ως Μπάτμαν που θα πατάξει το έγκλημα, στοχοπροσηλώμενος όμως συνήθως εκεί που δεν υπάρχει (βλ. διαπόμπευση οροθετικών γυναικών το 2012).  Ήταν ο εμπνευστής της «μηδενικής ανοχής» και λογικά κλήθηκε να εφαρμόσει το δόγμα «νόμος και τάξη» του Κ. Μητσοτάκη.

Με συνέπεια εργάζεται στο επίπονο έργο τού εκσυγχρονισμού της χώρας με τη μορφή της αντιδημοκρατικής μετάλλαξης του κοινοβουλευτισμού που υπηρετεί η κυβέρνηση. Πέρασε το αντιδημοκρατικό νομοσχέδιο για τις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις, προπομπό για την απαγόρευση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι που υποδειγματικά υπηρετεί με αφορμή την πανδημία πατάσσοντας ακόμα και τις ολιγάριθμες συμβολικές διαμαρτυρίες (φεμινιστριών ή συνδικαλιστικών επισιτισμού).

Εξαρθρώνει καταλήψεις ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχουν, εισβάλλει σε σπίτια και ξυλοκοπά ανυπεράσπιστους πολίτες μαζί με τις οικογένειές τους, όπως στην περίπτωση του Δ. Ινδαρέ. Εισβάλλει στα πανεπιστήμια με κάθε ευκαιρία και βγάζει βόλτα τους πραίτορές του στα Εξάρχεια για να αποτρέψει τιμές σε ένα νεκρό παιδί. Οι άνδρες των ΜΑΤ αφήνονται ελεύθεροι να καταστρατηγούν κάθε ανθρώπινο δικαίωμα (Μυτιλήνη, ξυλοδαρμοί στο Πολυτεχνείο) – η ΕΔΕ που θα ακολουθήσει θα καλύψει κάθε έκνομη συμπεριφορά τους. Σπεύδει να ξιφουλκήσει εναντίον του κορονοϊού στη Κοζάνη, ενώ δημόσια απειλεί τους πολίτες με εισβολές στα σπίτια τους ενόψει εορτών για τη διαφύλαξη της τήρησης των μέτρων.

Είναι ιδιαίτερα επικοινωνιακός και φιλοτεχνεί το υπουργικό του προφίλ με συχνές τηλεοπτικές εμφανίσεις, σόου με σμήνη αστυνομικών της ΕΛ.ΑΣ. ώστε να προλαμβάνεται προληπτικά η όποια αντίδραση στο κυβερνητικό έργο.  Όσο είναι υπουργός μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι. Πολλές ένδοξες μέρες στην πάταξη των αντιφρονούντων θα ακολουθήσουν όσο παντός είδους έγκλημα θα μαίνεται στη χώρα.

Πηγή: avgi.gr

 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr