Για την Κιβωτό του Κόσμου: Η  ασυλία των ενόχων, η σιωπή και η ενοχή των θυμάτων δεν νομιμοποιείται

Με αφορμή τα όσα ακούγονται για την Κιβωτό του Κόσμου έρχεται ξανά στο προσκήνιο η ανάγκη να εκφραστούν δημόσια για μια ακόμα φορά ορισμένες σκέψεις σχετικά με την παιδική κακοποίηση και τις δομές προστασίας ανηλίκων.

kivotos kosmou 1

Ωστόσο αυτό το κείμενο που ξεκίνησε να γράφεται από την δεύτερη μέρα των αποκαλύψεων αλλάζει μορφή  ξανά και ξανά γιατί κάθε μέρα που περνά οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές.

Η επαφή μου με την Κιβωτό του Κόσμου άρχισε  το 2018 και κράτησε πάνω από ένα χρόνο, όταν με αφορμή ένα αίτημα που κατατέθηκε τότε στο Τμήμα Εκπαίδευσης του ΟΚΑΝΑ, στο οποίο ήμουν επιστημονικά υπεύθυνος, ξεκινήσαμε  μια εκπαίδευση και μια ομάδα ενδυνάμωσης στις παιδαγωγούς των δομών της Αττικής.

Αυτό που μας είχε κάνει εντύπωση τότε ήταν ότι οι εργαζόμενες ήταν εξαντλημένες και  ότι το προσωπικό άλλαζε πολύ συχνά λόγω παραιτήσεων,  με αποτέλεσμα να υπάρχουν ρήγματα στην διεργασία της επανορθωτικής εμπειρίας η οποία αφορά στην δημιουργία  μιας σχέσης εμπιστοσύνης και ασφάλειας με το παιδί που έχει κακοποιηθεί.

Μας είχε κάνει επίσης εντύπωση η  ύπαρξη θρησκευτικών τελετουργιών μέσα στην καθημερινή ζωή των δομών, όπως της βραδινής δήλωσης μετάνοιας, και η δυσκολία να εισαχθούν καινούργιες πληροφορίες στο πλαίσιο, όπως λ.χ. οι πληροφορίες σχετικά με τη σεξουαλική εκπαίδευση. Θυμάμαι ότι όταν προτείναμε κάτι τέτοιο η απάντηση ήταν ότι αυτό δεν θα γινόταν ποτέ αποδεκτό, παρά το γεγονός ότι οι παιδαγωγοί αναγνώριζαν τη σημασία της . Ωστόσο οι όποιες επιφυλάξεις που είχαμε, που αφορούσαν κυρίως την  θρησκευτική ατμόσφαιρα και τη σχεδόν λατρευτική  σχέση με τον ιδρυτή της δομής  αλλά και την πεποίθηση ότι η παιδική προστασία  θα έπρεπε να  παρέχεται από ένα κρατικό φορέα,  περιορίζονταν καθώς, όπως προκύπτει από μια δεύτερη ανάγνωση εκείνης της περιόδου, είχαμε με τη σειρά μας  αποδεχτεί  την κοινωνική μυθολογία που αναφέρεται σε μια ανιδιοτελή και αλτρουιστική  προσπάθεια, εκ μέρους της Κιβωτού,  να φροντιστούν τα παιδιά που κακοποιούνταν.

Λίγο καιρό μετά την διακοπή της δράσης μας στην οργάνωση, άρχισα να διαβάζω για μαζικές βαφτίσεις παιδιών από τον πάτερ Αντώνιο  και συνέδεσα  την δράση του ιδρυτή της οργάνωσης με εκείνη της μητέρας Τερέζας η οποία είχε, όπως υποστηρίζεται ευρέως, σαν στόχο τον προσηλυτισμό.  Τότε για πρώτη φορά  σχημάτισα την εντύπωση ότι  πίσω από την προσφορά βρισκόταν ένα εγωιστικό κίνητρο, που οδηγούσε στην επιδίωξη μιας κυριαρχίας στην προσωπικότητα των παιδιών, από τη στιγμή που η φροντίδα δινόταν με αντάλλαγμα την υπακοή και την προσαρμογή τους.

Τώρα τα πράγματα γίνονται πολύ πιο σύνθετα καθώς μια σειρά καταγγελιών για εξαιρετικά σοβαρά θέματα που αφορούν τη λειτουργία αυτής της  οργάνωσης που έχει κατορθώσει , με δεδομένο το κενό που αφήνει η πολιτεία, να έχει κεντρικό ρόλο στην φροντίδα παιδιών, έρχονται στο προσκήνιο.

Οι καταγγελίες μιλούν για σεξουαλικές ή σωματικές κακοποιήσεις και έρχονται στην δημοσιότητα με ένα καταιγιστικό ρυθμό. Φαντάζομαι πως όλους/ες  μας αναστατώνουν ανατρέποντας ή αμφισβητώντας, όπως ανέφερα σύγχρονες μυθολογίες, αλλά όπως έχουμε μάθει μετά το me too χρειάζεται να είμαστε έτοιμοι για κάθε εξέλιξη και για όλα τα ενδεχόμενα.  

Το πιο σημαντικό είναι όμως να  συνειδητοποιήσουμε ότι, ακόμα και αν υπάρχει μια διάψευση της ανάγκης μας να πιστέψουμε στην ανιδιοτέλεια, δεν υπάρχει μεγαλύτερο έγκλημα από το  να επανατραυματίζονται τα παιδιά που έχουν κακοποιηθεί από τα άτομα που έχουν αναλάβει να τα φροντίζουν!  Έτσι κάθε  κόστος , κάθε διάψευση, , κάθε αποκαθήλωση δεν έχει καμία σημασία, αν πρόκειται να τα προστατεύσουμε!

Η απάντηση της οργάνωσης είναι πως δεν γνωρίζει τίποτα, πως δεν έχει ιδέα για όσα καταγγέλλονται.

Δεν μοιάζει να είναι αυτή η αλήθεια, αλλά έστω και αν είναι έτσι τότε είναι μια οργάνωση αδύναμη να προστατεύσει τα παιδιά που φιλοξενεί και τα αφήνει εκτεθειμένα στον συνεχή τραυματισμό τους. Πάντως το  γεγονός ότι υπάρχει ένα πλήθος καταγγελιών σημαίνει πολλά και αφήνει ανοικτό κάθε ενδεχόμενο αυτές να είναι αληθινές, ακόμα και  αν στο επίκεντρο είναι οι πληροφορίες  ότι ο  δράστης είναι ο ιδρυτής της οργάνωσης!

Το επιχείρημα που ακούστηκε στην συνέντευξη στην ΕΡΤ, από τον πάτερ Αντώνιο, ο οποίος για όποιον διάβασε την εξωλεκτική γλώσσα, δεν κοίταξε ούτε για μια φορά την κάμερα  κατάματα, ότι τα παιδιά, ως έφηβοι και ενήλικες πλέον τον εκδικούνται γιατί συνέβαλε στην απομάκρυνση από τους γονείς τους και γιατί στάθηκε εμπόδιο στην παραβατικότητά τους,  αναιρεί στην ουσία   την σκοπιμότητα της λειτουργίας της οργάνωσης: Αν   αυτοί οι άνθρωποι έχουν αποτύχει να συνδεθούν με τα παιδιά που έχουν κακοποιηθεί στις οικογένειές τους, τότε δεν έχουν λόγο ύπαρξης ως δομή:

Αν από την άλλη όλα είναι αλήθεια και   η οργάνωση γνωρίζει αλλά καλύπτει, τότε πρόκειται για ένα σενάριο που μας είναι γνωστό. Στις  οικογένειες που κακοποιούνται παιδιά:, υπάρχει μια επανάληψη σχετικά με τα οικογενειακά μυστικά:  όλοι γνωρίζουν  τι συμβαίνει αλλά κανένας δεν θέλει να γνωρίζει,  όλοι βλέπουν  και όλοι είναι τυφλοί, όλοι ακούν αλλά όλοι είναι κουφοί και όλοι μπορούν να μιλήσουν αλλά επιλέγουν  τη σιωπή!

Πέρα από τις  έρευνες που βρίσκονται σε εξέλιξη, αναρωτιέμαι αν εμείς  είμαστε έτοιμοι να αντικρύσουμε την πραγματικότητα καθώς,  όπως  έχουμε μάθει καλά το τελευταίο διάστημα, κανένας και καμία, (αλλά κυρίως κανένας!), δεν μπορεί να είναι υπεράνω υποψίας . Η σεξουαλική και η σωματική παιδική κακοποίηση  έχουν λάβει ανεξέλεκτες διαστάσεις και αυτό χρειάζεται επιτέλους να το αντικρύσουμε .: Η φτώχεια καθιστά ευάλωτες πολλές οικογένειες, το διαδίκτυο διευκολύνει την  προώθηση πορνογραφικού υλικού, η τοξική αρρενωπότητα και η πατριαρχία συμβάλουν άμεσα στις κακοποιήσεις, οι άνθρωποι έχουμε γίνει περισσότερο αδιάφοροι και η  απουσία πολιτικών πρόληψης είναι εμφανής, όπως για παράδειγμα μια ολοκληρωμένη συμπεριληπτική σεξουαλική εκπαίδευση ή μια  συστηματική εκπαίδευση των ανθρώπων που έρχονται σε επαφή με παιδιά.

Η συνθήκη που χαρακτηρίζεται από την  ανυπαρξία μιας οργανωμένης κρατικής  θεσμικής πολιτικής σχετικά με την παιδική προστασία είναι ανάγκη να αλλάξει άμεσα.  Το πρόβλημα με την παιδική προστασία στην Ελλάδα είναι ότι αυτή έχει παραδοθεί άνευ όρων στα ιδρύματα. Ωστόσο, καμία δομή, όποιο κύρος και αν έχει, όποια και να είναι η ιστορία της δεν μπορεί να βρίσκεται εκτός  των ελέγχων των ανεξάρτητων αρχών όπως λ.χ. του  Συνηγόρου του Πολίτη και του Συνηγόρου  του  Παιδιού ή άλλων ανεξάρτητων αρχών.

Δεν επιθυμώ να δικάσω πρόωρα, δεν μπορώ να  γνωρίζω αν οι καταγγελίες είναι αληθείς, κανείς μας δεν γνωρίζει ακόμα, εκτός από  τα  άτομα που καταγγέλλουν, τα άτομα που κατηγορούνται και τους σιωπηλούς μάρτυρες-εργαζόμενους, που ελπίζω να αποκτήσουν γρήγορα φωνή. . Οι αποκαλύψεις  όμως  γύρω από τα σκάνδαλα που αποκαλύφθηκαν στην Καθολική εκκλησία  και τους επισκόπους που κακοποιούσαν επί χρόνια παιδιά, οι αφηγήσεις των θυμάτων  για προπονητές που ασελγούσαν σε έφηβες και έφηβους, η πρόσφατη ιστορία με τον συγγραφέα βραβευμένων παιδικών βιβλίων,  οι αποκαλύψεις για τους έντιμους οικογενειάρχες που βίαζαν και εξέδιδαν παιδιά, μας έχουν διδάξει  ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα. .

Εν κατακλείδι το κίνημα Me too έχει ανοίξει ένα δρόμο, ο οποίος δεν έχει γυρισμό: Η  ασυλία των ενόχων, η σιωπή και η ανοχή δεν μπορεί πλέον να νομιμοποιείται.

 Τίποτα δεν είναι πιο ιερό από το δικαίωμα των θυμάτων να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους στην αλήθεια και την δικαίωση.

Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την αξιοπρέπειά τους και την αξία που έχει να σταματήσει η ντροπή για αυτό που ζούν.

Κάθε πληροφορία, κάθε καταγγελία που έρχεται στο προσκήνιο, ιδιαίτερα αν  αφορά μια δομή προστασίας παιδιών.  μας προσκαλεί να μετακινηθούμε σε σχέση με  τις εδραιωμένες πεποιθήσεις μας και  να επιμείνουμε με μεγαλύτερη έμφαση στην χάραξη μιας πολιτικής που μακροπρόθεσμα θα μεταφέρει την ευθύνη για την παιδική προστασία στην πολιτεία.

Υ.Σ :

-Την περίοδο 2017-2019 που  συμμετείχα, με την τότε ιδιότητά μου  ως Υπεύθυνος Εκπαίδευσης στον ΟΚΑΝΑ στο  πρόγραμμα επαγγελματικής  ενίσχυσης των παιδαγωγών στην Κιβωτό του Κόσμου, έχω συγκρατήσει ως μια θετική ανάμνηση την  τεράστια  και υπεράνθρωπη προσπάθεια αυτών των  ανθρώπων να διαχειριστούν, μέσα σε μια φοβερή κούραση,  πέρα από  τις δυνάμεις τους, πέρα από τις δύσκολες συνθήκες εργασίας,  πέρα από την ελλιπή εκπαίδευση και υποστήριξη,   παιδιά που είχαν βιώσει σοβαρά και πιθανόν μη αναστρέψιμα τραύματα. Η βασική  πεποίθηση που υπήρχε  στην οργάνωση ήταν ότι αρκεί η αγάπη του θεού  για να εξαλείψει τις συνέπειες του τραύματος, κάτι που αντιλαμβανόμαστε ότι επιστημονικά δεν μπορεί να ευσταθεί. Όλη η σύγχρονη  επιστημονική γνώση που έχουμε για το τραύμα και τις συνέπειές του, μας οδηγεί στο συμπέρασμα  ότι δεν αρκεί ούτε ο λόγος του θεού, ούτε το να παίζει κανείς μπάσκετ μαζί τους, ούτε οι προσευχές και πολύ περισσότερο οι τιμωρίες   για  να ξεπεραστούν τα αποτυπώματα της κακοποίησης ή της εγκατάλειψης.

-Αν οι καταγγελίες για τον ιδρυτή της οργάνωσης επαληθευτούν τότε δεν δικαιούται ούτε την συμπάθειά μας ούτε τον οίκτο μας. Η  οργάνωση και οι άνθρωποι που την στελεχώνουν, έχουν  ευθύνη  να τοποθετηθούν  δημόσια για όσα ΄περιγράφονται, πέρα από τη φράση : «δεν γνωρίσουμε τίποτα» Οι έφηβοι/ες  και οι ενήλικες που καταγγέλλουν   τις σεξουαλικές ή σωματικές κακοποιήσεις είναι πολλοί/ες για να ξεπεραστεί όλο αυτό που συμβαίνει με την δικαιολογία της  άγνοιας ή της συκοφάντησης.

– Ο Ηλίας Γκότσης είναι Κοινωνιολόγος, Ψυχοθεραπευτής και Συγγραφέας

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr

Αποκάλυψη Daily Mail: Παρ’ ολίγον αεροπορική τραγωδία σε πτήση της British Airways από την Αθήνα

ap briths

Αποκάλυψη Daily Mail: Παρ’ ολίγον αεροπορική τραγωδία σε πτήση της British Airways από την Αθήνα

Το αεροσκάφος βρέθηκε σε απόσταση μόλις 1,5 μέτρου από... αδέσποτο drone που πετούσε σε υπερβολικά…

Κολωνός: Σήμερα η απόφαση του δικαστηρίου για τον Μίχο, τον «Μιχάλη» και τη μητέρα της 12χρονης

michos ilias 1

Κολωνός: Σήμερα η απόφαση του δικαστηρίου για τον Μίχο, τον «Μιχάλη» και τη μητέρα της 12χρονης

Οι δικαστές καλούνται να αποφανθούν για την ενοχή ή μη 26 κατηγορουμένων - Συγκεντρώσεις υποστήριξης…