Μια εικόνα, ένας ήχος, όλη η αλήθεια

Όταν προκύπτει ένταση σε μια συγκέντρωση συνηθίζεται να εστιάζουμε στα επεισόδια, τα χτυπήματα, τις χειρονομίες και τα χημικά. Η χθεσινή ημέρα ήταν άλλο ένα απόγευμα γεμάτο από τέτοια σκηνικά, ωστόσο είναι προτιμότερο να εστιάσουμε στις παράνομες πράξεις των αστυνομικών που προηγήθηκαν.

Δέκα μηχανές της ομάδας Ζ κινητοποιούνται γιατί, σύμφωνα με πληροφορίες, μια καθηγήτρια προσπάθησε να μπει μέσα χωρίς να επιδείξει στοιχεία και οι αστυνομικοί της απαγόρευσαν προς στιγμήν την είσοδο. Έπειτα καθώς έχουν συγκεντρωθεί φοιτητές/τριες, οι αστυνομικοί ξεκινάνε έλεγχο στοιχείων σε όποιον βρίσκεται έξω από τη ΣΘΕ. 

Ένας αστυνομικός φωτογραφίζει τις ταυτότητες των φοιτητών, ενώ ένας άλλος τραβάει βίντεο τους παρευρισκόμενους. Αμφότεροι δηλώνουν ότι δεν τους ενδιαφέρει αν είναι παράνομο, ο ένας μάλιστα αναφέρει προκλητικά: «για όλα υπάρχει η πρώτη φορά». Και οι δυο πράξεις είναι παράνομες και συνιστούν παράβαση καθήκοντος, για παραβίαση των προσωπικών δεδομένων. Αμφότερες οι πράξεις έχουν καταγραφεί. 

Μετά από περίπου μια ώρα ένας εργαζόμενος του ΑΠΘ εισέρχεται γρήγορα, χωρίς να γίνει αντιληπτός από τους αστυνομικούς που βρίσκονταν στην είσοδο της ΣΘΕ. Εκεί ξεκινά μια συζήτηση με τους αστυνομικούς, την οποία προσπαθώ να καταγράψω, ενώ ένας άνδρας της ομάδας Ζ έρχεται και κάθεται ακριβώς μπροστά μου κρύβοντας το πλάνο επιδεικτικά και φυσώντας το τσιγάρο που κάπνιζε πάνω μου, ενώ παρενοχλεί με το πόδι του φοιτητή που ήταν πίσω από τα κάγκελα. Επειδή είναι αδύνατο να καταγράψω τα γεγονότα από εκείνο το σημείο (αριστερά από το γεγονός), κατευθύνομαι ακριβώς απέναντι από τον εργαζόμενο και πίσω από 5-6 άνδρες της ομάδας Ζ που ήταν μπροστά στην πύλη. 

Χωρίς να περάσουν 5’’ στα οποία καταγράφω, ένας εκ των υπολοίπων που βρισκόταν πίσω μου, μου φωνάζει να φύγω μέσα από τα όπλα. Όταν τον ρωτάω ποια όπλα με πιάνει από το μπράτσο με γυρνάει προς το μέρος του και με πιάνει από το λαιμό. Έπειτα ζητάω τα στοιχεία του επίμονα και με αποκαλεί, δειλά και χαμηλόφωνα, μπασταρδάκι, επειδή είχε αντιληφθεί τις κάμερες γύρω του.

Το σημαντικό σε όλα τα παραπάνω είναι ότι το σύνολο των παραπάνω γεγονότων ήταν σε εξέλιξη ενώ βρίσκονταν κάμερες περιμετρικά. Οι άνδρες της ομάδας Ζ γνώριζαν ότι όλες οι παράνομες κινήσεις που διέπρατταν καταγράφονταν και αποτυπώνονταν. Ο άνδρας της ομάδας Ζ, γνώριζε ότι όταν με βάρεσε στο σβέρκο, καθώς αντιδρούσα επειδή μου είπε ότι θα με πάει μέσα, καταγραφόταν από κάμερες. Έβλεπε τις κάμερες γύρω του όταν έβγαζε το γκλοπ και κινούνταν επιθετικά προς τους φοιτητές/τριες. Γνώριζαν ότι όλες οι κινήσεις τους ήταν καταγεγραμμένες. Το γεγονός αυτό δεν τους παρεμπόδισε να προβούν σε  παράνομες ενέργειες. 

Χαρακτηριστικό είναι ότι, όταν μιλώντας στον ένα εκ των δύο ένστολων του ανέφερα ότι «αυτός θα περάσει Ε.Δ.Ε., όχι εσύ» επειδή επέμενε να πάρω τα δικά του στοιχεία και όχι του συναδέλφου του, μου απάντησε «ποια Ε.Δ.Ε. ρε μαλακισμένο, ποιος νομίζεις ότι είσαι;». 

Το ζήτημα που προκύπτει δεν είναι προσωπικό αλλά πολιτικό. Αν το κάνουν μπροστά σε κάμερες σε έναν δημοσιογράφο, τότε τι κάνουν σε διαδηλωτές πίσω από τις κάμερες; Σε αυτό έχει απαντήσει ο Άρης Παπαζαχαρουδάκης. 

Τα παραπάνω δεν τα καταγράφω ως κάτι μοναδικό, εξαιρετικό και πρωτόγνωρο. Ακόμη και η λαβή στο λαιμό, δε συνιστά ένα πρωτότυπο περιστατικό, αν θυμηθεί κανείς τη φωτογραφία με τον συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ, στην πορεία της 17ης Νοέμβρη. Επίθεση η οποία ήταν πολύ πιο βίαιη, όπως και πολλές άλλες.

Τα παραπάνω καταγράφονται για να αναδειχθεί ότι τα σώματα ασφαλείας της ΕΛ.ΑΣ. δρουν παράνομα και καταχρηστικά, εν γνώσει τους, γιατί γνωρίζουν ότι κανείς δεν θα τους ελέγξει και έχουν την απόλυτη υπηρεσιακή και πολιτική κάλυψη για τις αυθαιρεσίες τους. Γιατί γνωρίζουν ότι εκτός από το μονοπώλιο στην έννομη βία, η κυβέρνηση τους έχει αναγνωρίσει και το μονοπώλιο στην αλήθεια.

Πολλές εικόνες, πολλές κάμερες, αλλά μόνο μια η αλήθεια. 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr