Μετάλλαξη Όμικρον: Το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που εμείς δημιουργήσαμε

Ταυτόχρονα, λοιμωξιολόγοι και κυβερνητικά στελέχη πραγματοποιούν μαραθώνιες συνεδριάσεις για να εκπονήσουν νέα μέτρα για την αντιμετώπιση μιας ακόμη μετάλλαξης του κορονοϊού (της Μποτσουάνας ή «Όμικρον» όπως επίσημα ονομάστηκε).

Αν και είναι πολύ νωρίς για τους επιστήμονες να γνωρίζουν την επικινδυνότητα της μετάλλαξης και την αντίδρασή της στα υπάρχοντα εμβόλια αρκετοί συμφωνούν ότι η δημιουργία της θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποιούσε εδώ και μήνες ότι αν δεν δράσουμε για τον άμεσο εμβολιασμό των φτωχότερων περιοχών του πλανήτη θα τις μετατρέψουμε σε εκκολαπτήρια μεταλλάξεων του ιού. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποιούσε εδώ και μήνες ότι αν δεν δράσουμε για τον άμεσο εμβολιασμό των φτωχότερων περιοχών του πλανήτη θα τις μετατρέψουμε σε εκκολαπτήρια μεταλλάξεων του ιού. Συγκεκριμένα ο εμβολιασμός στην Μποτσουάνα έφθασε μόλις στο 20%, ενώ στη Νότια Αφρική έφθασε το 23%. Και αυτές οι δυο χώρες συγκαταλέγονται στις αναπτυγμένες περιοχές της αφρικανικής ηπείρου. Όπως έγραφε αυτές τις μέρες ο Βρετανός πρώην πρωθυπουργός, Γκόρντον Μπράουν, στις φτωχές χώρες έχουν εμβολιαστεί μόνο τρείς στους 100 κατοίκους, ενώ στις αναπτυγμένες χώρες το αντίστοιχο ποσοστό ξεπερνά το 60%.

Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχαν εδώ και μήνες τη δυνατότητα να εμβολιάσουν ολόκληρο τον πληθυσμό του πλανήτη με δύο τρόπους:

Ο πρώτος ήταν να καθυστερήσουν την αναμνηστική τρίτη δόση του εμβολίου για άτομα κάτω των 60 ετών και να στείλουν άμεσα όλες τις ποσότητες στις χώρες του Τρίτου Κόσμου.

Ο δεύτερος -και με διαφορά ο σημαντικότερος- ήταν να άρουν το καθεστώς της πατέντας με το οποίο προστατεύουν τα εμβόλια, ώστε να επιτραπεί σε μικρότερες φαρμακοβιομηχανίες να προσφέρουν εμβόλια σε τοπικό επίπεδο. Η κίνησή τους αυτή δεν θα έπρεπε να γίνει μόνο για ανθρωπιστικούς λόγους (καμία μεγάλη εταιρεία δεν κινήθηκε ποτέ με γνώμονα το συμφέρον του ανθρώπου) ούτε γιατί το οφείλουμε στις χώρες του Τρίτου Κόσμου (που βρέθηκαν/βρίσκονται σε αυτή τη θέση λόγω της αποικιακής και νεοαποικιακής εκμετάλλευσής τους). Οι πατέντες έπρεπε να αρθούν γιατί το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας για την ανάπτυξη των εμβολίων χρηματοδοτήθηκε από δημόσια ερευνητικά κέντρα, δηλαδή από φορολογούμενους της Δύσης. Και η ασφάλεια αυτών των φορολογούμενων απαιτεί τον εμβολιασμό ολόκληρου του πλανήτη.

Αντίθετα το σύνολο σχεδόν των αναπτυγμένων χωρών συμπεριφέρθηκε σαν τον Πρόσπερο, τον ήρωα του Έντγκαρ Άλαν Πόε, ο οποίος κρυβόταν στον πύργο του πιστεύοντας ότι η πανδημία δεν θα φτάσει ποτέ σε αυτόν. Οι υποσχέσεις του Αμερικανού προέδρου για άρση της πατέντας αποδείχθηκαν ένα πυροτέχνημα, το οποίο χρησιμοποίησε τις πρώτες ημέρες της προεδρίας του. Από την πλευρά της η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Βρετανία ήταν εξαρχής πιο επιθετικές στην ιδέα, καθοδηγούμενες από τα δεκάδες λόμπι των φαρμακοβιομηχανιών που κατοικοεδρεύουν στις Βρυξέλλες και το Λονδίνο. Η ελληνική κυβέρνηση μέσω των ευρωβουλευτών της συντάχθηκε και αυτή στο πλευρό των εταιρειών. 

Ομολογουμένως το αντι-εμβολιαστικό κίνημα, που αναπτύχθηκε σε όλο τον αναπτυγμένο κόσμο έπαιξε το δικό του καταστροφικό ρόλο, προκαλώντας σημαντικά κενά στη συλλογική άμυνα των κοινωνών μας. Η συμβολή του όμως είναι δευτερεύουσας σημασίας μπροστά στις ευθύνες των κυβερνήσεων που υποτάχθηκαν στις εντολές των μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών. Ούτως η άλλως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα ποσοστά των αντιεμβολιαστών είναι εξαιρετικά μικρά στις περισσότερες χώρες του Τρίτου Κόσμου και κυρίως στην Αφρική, καθώς οι άνθρωποι εκεί έχουν διαπιστώσει ιδίοις όμμασι ότι τα εμβόλια τους σώζουν από ασθένειες που έχουν εξαλειφθεί εδώ και δεκαετίες στον δυτικό κόσμο. Οι φτωχές χώρες της Αφρικής και της Ασίας, δηλαδή, δεν εμβολιάστηκαν γιατί δεν μπορούσαν, όχι γιατί δεν ήθελαν.

Η εικόνα που θα ζήσουμε τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες δεν οφείλεται σε μια παράλειψη ή έναν κακό χειρισμό της υπόθεσης. Πρόκειται για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, με όλη τη σημασία του όρου, το οποίο σχεδιάστηκε και εφαρμόστηκε από τα διευθυντικά στελέχη των μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών με τη συνεργασία πολιτικών και κυβερνητικών αξιωματούχων.

Το ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι η συγκεκριμένη συμπεριφορά των αναπτυγμένων χωρών απέδειξε ότι δεν είμαστε σε θέση να διαχειριστούμε τις μεγαλύτερες προκλήσεις του μέλλοντος. Η πανδημία του κορονοϊου με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα περάσει σε μερικούς μήνες η χρόνια – ακόμη και αν, δυστυχώς, αφήσει πίσω της αρκετά ακόμη εκατομμύρια νεκρών. Η κλιματική κρίση όμως, η αντιμετώπιση της οποίας απαιτεί επίσης παγκόσμιο συντονισμό και πρόνοια για τις ασθενέστερες περιοχές του πλανήτη, θα μας συνοδεύει για δεκαετίες ή αιώνες.

Η πανδημία είναι η πρόβα τζενεράλε της πραγματικής παράστασης που έρχεται. Και η αποτυχία στη διαχείρισή της δείχνει ότι η ανθρωπότητα είναι ένα «θεατρικό έργο» που δεν φαίνεται ότι θα καταφέρει να μακροημερεύσει υπό αυτές τις συνθήκες.

Πηγή: sputniknews.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr