Ο Αντρέας Λοβέρδος “είναι ο λάθος άνθρωπος, στον λάθος τόπο, τον λάθος χρόνο. Είναι ο άνθρωπος μου”.
Μόνο που “ο λάθος άνθρωπος” αφορά το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ και “ο άνθρωπος μου” αφορά τους Σαμαρά, Μητσοτάκη, Γεωργιάδη και συλλήβδην την σκληρή (ακρο)δεξιά πτέρυγα.
Βλέπεις, όσο κι αν την κρύψουν η χαρά δεν κρύβεται.
Δεν είναι δα ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που «αλλού λαλούν τα όργανα κι αλλού χορεύει η νύφη». Αυτόν τον χορό ξέρει κι αυτόν χορεύει. Εσχάτως μάλιστα θέλει να μπει και στην κεφαλή, να γίνει ο μπροστινός του χορού και να σύρει και τους άλλους.
Ο Αντρέας Λοβέρδος σε ένα πράγμα ήταν πάντα συνεπής. Ως υπηρέτης μεγάλων συμφερόντων. Μερικές φορές είναι βολικότερο να πουλάς την πραμάτεια σου εκεί που το μαγαζί είναι γωνιακό ή εκεί που ο ανταγωνισμός είναι πολύ μικρός, όπως επιτάσσει ένας από τους κυρίαρχους νόμους της αγοράς, που προσκυνάει ο Αντρέας.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μπήκε στην κεντρική πολιτική σκηνή το 2000 με το ΠΑΣΟΚ, την περίοδο της μετά-ΠΑΣΟΚ εκσυγχρονιστικής Σημιτογενούς μετάλλαξης, του κόμματος δηλαδή της χρηματιστηριακής «αναπτυξιακής» ληστείας και της εισαγωγής στην νομισματική ένωση του ευρώ με τα πλαστά πιστοποιητικά της Goldman Sachs.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι υπηρέτησε από θέσεις ευθύνης αναντίρρητα, ως πιστός υποθηκοφύλακας και υπερθεματίζων όλες τις μνημονιακές, τιμωρητικές, ληστρικές και πτωχευτικές πολιτικές.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι έχει συνδέσει τ’ όνομα του με τις συλλήψεις και την δημόσια διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών, που αποτέλεσε ευθεία καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ξεσηκώνοντας θύελλα διαμαρτυριών όπως της Φρανσουάζ Μπαρέ Σινουσί (κάτοχος βραβείου Νόμπελ και πρόεδρος του Παγκόσμιου Συνεδρίου για το AIDS 2013).
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σε μια προκλητική τοποθέτηση του χαρακτήρισε την Χρυσή Αυγή “ελληνική Χεζμπολάχ” και “πρώτο κίνημα που γεννιέται αυθεντικά μετά την Μεταπολίτευση”, ότι “κάνει ακτιβισμό πάνω σε μεγάλα προβλήματα” και ότι “παράγει εμπιστοσύνη και απολαμβάνει δημοσκοπικά ποσοστά”.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ως υπουργός υγείας -για το υπό διερεύνηση διάστημα από τον Απρίλιο 2011 έως τον Μάιο 2012- για το σκάνδαλο της Novartis, του έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για το αδίκημα της δωροληψίας πολιτικού προσώπου κατ’ εξακολούθηση, για την υπερτιμολόγηση των φαρμάκων της εταιρείας.
Από την εποχή (2012) που ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε Αξιωματική Αντιπολίτευση και μετέπειτα (2015) που έγινε κυβέρνηση, ο Αντρέας Λοβέρδος τοποθετείται καθολικά και πολεμικά απέναντι του και απέναντι κυρίως στον Αλέξη Τσίπρα, πάντα εν εξάλλω καταστάσει διατελών. Τόσο πολύ μάλιστα που γράφει στο τελευταίο του βιβλίο:
“Έτσι γεννήθηκε μέσα μου η ιδέα να τον δείρω. Κυριολεκτώ. Την οργάνωσα, μάλιστα, λίγο στο μυαλό μου. Θα επεδίωκα, σκεφτόμουν, να διασταυρωθώ μαζί του, όταν θα ερχόταν στην αίθουσα της Βουλής για να μιλήσει και τότε θα του έσπαγα τη μύτη, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Σοβαρολογούσα”.
Ο Αντρέας Λοβέρδος θέλει να γίνει Αρχηγός, διαδεχόμενος την αείμνηστη Φώφη Γεννηματά, αλλά ανατριχιάζει με το ενδεχόμενο μιας κεντροαριστερής συμμαχίας που θα ανατρέψει τον Μητσοτακικό νεοφιλελευθερισμό.
Απαντώντας στον Γιώργο Παπανδρέου που μίλησε για “τη διαμόρφωση μιας προοδευτικής πρότασης διακυβέρνησης” δήλωσε ότι “η δική μου υποψηφιότητα θα καταστρέψει κάθε σενάριο που εξυφαίνεται για μία δήθεν συγκυβέρνηση ΚΙΝΑΛ – ΣΥΡΙΖΑ”.
Το σενάριο είναι «Μεταφοραί – Μετακομίσεις στη ΝουΔου». Μαγεία!!
“Μην ανακατεύεσαι στις δουλειές των μάγων γιατί είναι ευαίσθητοι και θυμώνουν εύκολα”, J.R.R. Tolkien.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
