Μεταβατικό Δ.Σ. για το Ακροπόλ ανακοίνωσε η Μενδώνη – «Δημόσιες Σχέσεις» και «Επιχειρηματικότητα» στο κάδρο

Το Συμβούλιο Μουσείων γνωμοδότησε ομοφώνως θετικά επί των προδιαγραφών του Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού Προσχεδίου, για την αναβάθμιση, υπόγεια επέκταση και λειτουργική διασύνδεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου με το «Acropole Across».

Πριν από λίγο καιρό, ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ) και ο Σύλλογος Διπλωματούχων Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ) εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση με την οποία αποκάλυψαν τις παρατυπίες του Υπουργείου Πολιτισμού προκειμένου να παρακαμφθούν τα ελληνικά αρχιτεκτονικά γραφεία και να μην προκηρυχθεί ένας ανοιχτός αρχιτεκτονικός διαγωνισμός. «Ζητάμε από την Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού να ακυρώσει τις δύο Υπουργικές Αποφάσεις που παραβιάζουν ευθέως τη νομοθεσία», τονίζουν με ανακοίνωση που υπογράφουν από κοινού ο ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ και ο ΣΕΑ.

Τους πρώτους μήνες μετά τις εκλογές το αφήγημα της ενοποίησης του Αρχαιολογικού Μουσείου, του Πολυτεχνείου και του Ακροπόλ διατυπώθηκε διθυραμβικά και κυριάρχησε με τυμπανοκρουσίες από την υπουργό Πολιτισμού και τον πρωθυπουργό.

Παρά τις επικοινωνιακές εξαγγελίες, το Ακροπόλ παραμένει κλειστό, χωρίς διευθυντή και διοικητικό συμβούλιο δυόμιση ολόκληρα χρόνια μετά την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου. Τελικά, το Υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε την κάλυψη…. μεταβατικά της θέσης του Προέδρου και του Αντιπροέδρου και τον διορισμό των λοιπών μελών του Διοικητικού Συμβουλίου. Τα πρόσωπα που επιλέχθηκαν διδάσκουν “Διαφήμιση και Δημόσιες Σχέσεις” και “Επιχειρηματικότητα”, ενώ είναι εμφανές από τις παραπάνω επιλογές ότι σε έναν πολιτιστικό οργανισμό που υποτίθεται ότι έχει στόχο την καλλιτεχνική  Δημιουργικότητα και Εξωστρέφεια η πραγματική πρόθεση δεν είναι η ανάπτυξη καλλιτεχνικών και πολιτιστικών δράσεων, αλλά η σύνδεση με επιχειρηματικά συμφέροντα όταν προχωρήσει και η πολυδιαφημισμένη αναβάθμιση και επέκταση του Εθνικού και Αρχαιολογικού Μουσείου (με τη χορηγία της εφοπλιστικής οικογένειας Λαιμού). Και ο τίτλος και το πλαίσιο λειτουργίας του νέου φορέα παραμένουν ασαφή, ενώ όλος ο σχεδιασμός περιορίζεται σε διαδικασίες προβολής, διαχείρισης και ανάπτυξης επιχειρηματικών δεξιοτήτων χωρίς να προσανατολίζεται ουσιαστικά στη στήριξη του σύγχρονου πολιτισμού. 

Μάλλον ο στόχος είναι να μετατραπούν οι καλλιτέχνες σε «entrepreneurs» και «startuppers» και να μετατρέψουν την καλλιτεχνική πρακτική σε επιχείρηση.