“MEA CULPA” Η ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ

Ο αποπροσανατολισμός των πολιτών είναι προφανής. Το πολιτικό κατεστημένο, αυτή η αόρατη εξουσία, κάνει θαυμάσια τη δουλειά της. Συνεχίζει, ακατάπαυτα, να ρίχνει στάχτη στα μάτια του λαού και να τον αποπροσανατολίζει από τη μαύρη και ζοφερή πραγματικότητα. Τόση στάχτη που τον έχει κυριολεκτικά τυφλώσει.

Παρακολουθεί κανείς εμβρόντητος τους σφάχτες της ελληνικής κοινωνίας να μιλάνε καθημερινά για τα φιλολαϊκά τους αισθήματα. Για τα μέτρα που θα πάρουν ώστε να απαλύνουν τον πόνο που οι ίδιοι προκάλεσαν. Για την κατανόηση που έχουν για τις θυσίες των πολιτών.
Πάνω από το τραπέζι της νεκροψίας κατηγορούν αλλήλους για το χάος που παρέλαβαν οι μεν και γι’ αυτό που θ’ αφήσουν οι άλλοι. Στο μόνο που συμφωνούν είναι να ψάχνουν και να βρίσκουν τρόπους για τη χρηματοδότηση των χρεοκοπημένων κομμάτων τους.

Όλα αυτά, που τα σκέφτεται κανείς και του σηκώνεται η τρίχα, αποτελούν παρωνυχίδες μπροστά στη μεγάλη προσβολή και στην απέραντη απάτη της απολογητικής τους. Έχουν πείσει τους πάντες ότι η αυτοκριτική αποτελεί πράξη γενναιοφροσύνης. Ότι είναι λεβεντιά άξια χειροκροτημάτων. Ότι απαλείφει οριστικά και αμετάκλητα όλα τα ανομήματά τους.

Παρακολουθούμε τους ανεκδιήγητους οπλαρχηγούς της Νέας Δημοκρατίας να δηλώνουν με θρασύτητα στα τηλεοπτικά πάνελς ότι έκαναν την αυτοκριτική τους, τιμωρήθηκαν από το λαό και ως εκ τούτου είναι πια καθαροί και απόλυτα εξαγνισμένοι. Αγέρωχοι και φρεσκομπανιαρισμένοι στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ ατενίζουν με χαμόγελα (τύπου Παναγιωτόπουλου) έναν ηλίθιο όχλο. Έτοιμοι, πάλι, να αναλάβουν τα ινία, αποκαθαρμένοι και σοφότεροι, για να οδηγήσουν το λαό σε νέους παραδείσους.

Οι Πασοκικοί φωστήρες εμφανίζονται σε άλλο απολογητικό μοτίβο. Ναι κάναμε λάθη. Ναι, καθυστερήσαμε απαράδεκτα. Πρέπει να καθίσουμε όλοι μαζί να δούμε τα λάθη μας, να τα αναλύσουμε, να επανασχεδιάσουμε το μέλλον της πατρίδας μας και να προχωρήσουμε στην ανασυγκρότησή της. Με Χαμηλωμένα μάτια και σφιγμένα χείλια (τύπου Πρωτόπαπα) επικαλούνται τα … ιερά. Η πατρίδα μας, ο λαός μας, οι νέοι μας. Ετοιμάζονται πυρετωδώς για τη μεγάλη δημόσια απολογία και αυτοσυγχώρεση.

Στο λίκνο της Δημοκρατίας τους εξοστράκιζαν.
Στο θλιβερό απομεινάρι της σύγχρονης ψωροκώσταινας τους προμηθεύουμε τη βαζελίνη για τον επόμενο σοδομισμό μας.

Ας επανέλθουμε όμως στην απολογητική τους. Τα ΜΜΕ τους σιγοντάρουν, αναίσχυντα, παίζοντας το παιχνίδι τους. Μεγαλόσχημοι δημοσιογράφοι, αποδέχονται τη συγνώμη τους εξ’ ονόματος του λαού. Τους παροτρύνουν μάλιστα και τους επιπλήττουν που αργούν. Μια συγνώμη επιτέλους, παρατηρούν αγανακτισμένοι, ας παραδεχτούν τα λάθη τους. Η Νέα Δημοκρατία παραδέχθηκε τα λάθη της, τιμωρήθηκε από το λαό, ας το κάνουν και οι άλλοι επιτέλους.

Αναλογισθείτε παραλογισμό. Αναλογισθείτε σχιζοφρένεια.
«Mea culpa» και τελειώσαμε.
Τον συνταξιούχο τον τελειώσανε. Προφανώς δεν θα ζήσει να δει καλύτερες μέρες.
Τον μισθωτό τον ποδοπάτησαν. Υπερήμερα στεγαστικά, κομμένες κάρτες, στοπ στα φροντιστήρια των παιδιών, θέρμανση με το δελτίο, τέρμα στο εξοχικό, στοπ στην κίνηση με το αυτοκίνητο.
Τον αυτοαπασχολούμενο επαγγελματία, υδραυλικό, ηλεκτρολόγο, ψυκτικό, οδοντοτεχνίτη, ξυλουργό, κλπ, κλπ, κλπ. τον θεωρούν, λέει, εργαζόμενο. Δεν τον υπολογίζουν στο ποσοστό ανεργίας. Οι άνεργοι τουλάχιστον εισπράττουν το επίδομα. Τους αυτοαπασχολούμενους τους κατέστησαν άνεργους και ζήτουλες.
Στο δημόσιο υπάλληλο, του άλλαξαν τη ζωή. Τον βρήκαν πρόχειρο, εύκολο και με άμεσο αποτέλεσμα. Δεν χρειάστηκε να του ζητήσουν να δώσει. Απλά του τα πήρανε.
Τον μικροεπιχειρηματία, που επί σειρά ετών είχε 20 εργαζόμενους, είχε κέρδη, πλήρωνε φόρους και ζούσε αξιοπρεπώς την οικογένειά του, τον διέλυσαν. Τον οδήγησαν το 2011 χωρίς κανένα εργαζόμενο, με τις τράπεζες να διεκδικούν τα ιμάτιά του, το ακίνητο της επιχείρησής του και το σπίτι του έτοιμα για πλειστηριασμό, το ΙΚΑ και η εφορία να απειλούν την ελευθερία του και οι απλήρωτες επιταγές του να στοιβάζονται στην Ευελπιδων.
Τον 25χρονο απόφοιτο τον φέρανε να ζήσει σ’ έναν κόσμο χωρίς ελπίδα. Σ’ έναν κόσμο με μόνη ελπίδα την ξενιτιά.

Από όλους εμάς, λοιπόν, που με την αθλιότητα, τη μετριότητα και τη διαφθορά σας μας καταστρέψατε τη ζωή, ζητάτε μια συγνώμη και καθαρίσατε;
ΟΧΙ κύριοι, η δική σας αυλαία δεν έπεσε ακόμα. Το τέλος της παράστασής σας δε γράφτηκε. Έχετε μεν να κάνετε με ένα σαστισμένο πλήθος που παρασύρεται σε βιαιότητες από τον υπόλοιπο θίασο, της αριστεράς, αλλά σύντομα θα επικρατήσει νηφαλιότητα και θα συρθείτε να πληρώσετε, στα δικαστήρια, για την ανικανότητά σας. Η αρχή του τέλους σας θα έρθει όταν ο λαός κατανοήσει ότι η Νέμεσις δεν πετάει γιαούρτια, απλά, κραδαίνει το ξίφος της δικαιοσύνης με μηνύσεις και αγωγές.
Αυτή την εποχή, σ’ αυτή την οικονομική συγκυρία, όλοι κάτι προσφέρουν δωρεάν. Ο Νταλάρας μουσική, η εκκλησία συσσίτια, οι Δήμοι στέγη, ας βρεθούν και κάποιοι δικηγόροι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.

Φιλοκτήτης Διακομανώλης