«Με πρόσχημα την πανδημία»

Αυτό το «άλλο» που κρύβεται πίσω από τις επίμονες δηλώσεις, είναι ο ασφυκτικός περιορισμός της ελευθερίας του λόγου της διάχυσης της «άλλης άποψης».

243689727 283639910245182 2054872521878262162 n 1

Ήταν αρχές Μαρτίου του 2021 όταν ο κ. Μητσοτάκης από το βήμα της Βουλής ισχυριζόταν ότι «τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημιουργούν στεγανά έντασης, όχι στεγανά διαλόγου», με αποτέλεσμα να «εγκλωβίζονται οι νέοι στις απόψεις τους, χωρίς ν’ αναπτύξουν την κροτική τους σκέψη».

Τον Ιούλιο, σε συνέντευξή του στην «Κ», επανήλθε στο ζήτημα, επαναλαμβάνοντας αυτήν του την άποψη:

«Η αλήθεια είναι πως τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης μας φέρνουν τελικά σε επαφή με ανθρώπους που πιστεύουν τα ίδια πράγματα με εμάς. […] Αυτό δημιουργεί το φαινόμενο των δωματίων της ηχούς, όπου στην ουσία ακούμε μόνο απόψεις που ταιριάζουν με τις δικές μας», ανέφερε, χαρακτηρίζοντας αυτό το φαινόμενο ως «ένα βασικό πρόβλημα δημοκρατίας, το οποίο πρέπει να απασχολήσει συνολικά τον δημόσιο διάλογο».

Αυτά έχουν μία σωστή βάση:

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όντως λειτουργούν ως «δωμάτια ηχούς» (echo chambers), ως πολλαπλασιαστές της ίδιας κατά βάση γραμμής, ως ένας περιορισμένος χώρος, που διαμορφώνεται ανάλογα με τους φίλους, τους ακολούθους και τα ενδιαφέροντα του εκάστοτε χρήστη.

Το ζήτημα είναι ότι αυτό γίνεται αμφίπλευρα. Αν θεωρήσουμε, δηλαδή, ότι τα «αντίπαλα στρατόπεδα» είναι δύο, τότε υπάρχουν και δύο είδη δωματίων ηχούς. Μάλιστα, όπως απέδειξαν οι τελευταίες έρευνες με αντικείμενο την πόλωση στα αμερικάνικα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι οι λεγόμενοι καθοδηγητές γνώμης και οι influencers που πυροδοτούν την πόλωση κι όχι οι απλοί χρήστες.

Φαινομενικά, λοιπόν, η «διαπίστωση» του κ. Μητσοτάκη θα ήταν μία καλή αφορμή για μια –ας το πούμε έτσι, μιας και είναι και της μόδας- «εξυγίανση». Ούτως ή άλλως, όσες κι όσοι αποτελούμε συχνούς χρήστες των social media, γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τη συχνή τοξικότητά τους.

Πίσω από τα λόγια του, όμως, κρύβεται κάτι άλλο.

Ουδεμία διάθεση έχει να συνδράμει στο δημοκρατικό διάλογο.

Ουδεμία διάθεση έχει να προαγάγει τη Δημοκρατία –σε όλες τις ηλικιακές ομάδες και δη στους νέους, οι οποίοι, όλως τυχαίως, δεν αποτελούν τη δεξαμενή ψηφοφόρων του.

Ουδεμία διάθεση έχει να… πατάξει τα δωμάτια ηχούς.

Αυτό το «άλλο» που κρύβεται πίσω από τις επίμονες δηλώσεις, είναι ο ασφυκτικός περιορισμός της ελευθερίας του λόγου της διάχυσης της «άλλης άποψης».

Στο κομμάτι, δε, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ο ίδιος και το κόμμα του, από τον Απρίλιο έως τώρα, ενίσχυσαν τον αριθμό των ψεύτικων, κομματικών λογαριασμών, κατασκευάζοντας έναν ανεξέλεγκτο –σε ποσότητα και τοξικότητα- στρατό, που επιτίθεται, φτιάχνει χάσταγκ επιπέδου «έρχεται –θυμόμαστε τι» και ρίχνει λάσπη στον ανεμιστήρα.

Ένα στρατό που σκορπά ψευδείς ειδήσεις και που ενισχύει τον πολλαπλασιασμό των απόψεων των καθοδηγητών γνώμης της Νέας Δημοκρατίας. Που απλά δηλητηριάζει τη δημόσια συζήτηση, πολώνει και πωρώνει. Ενίοτε, μάλιστα, προβαίνει και σε μαζικές αναφορές σε λογαριασμούς «της άλλης πλευράς», ώστε να φιμωθεί, έστω και παροδικά, η άλλη άποψη.

Ο κ. Μητσοτάκης της Λίστας Πέτσα, των οδηγιών σε ενημερωτικά sites, στην ΕΡΤ για απόκρυψη των φωτογραφιών με το «κορωνογλέντι» στην Ικαρία, σίγουρα δεν ενδιαφέρεται να σώσει τον πλουραλισμό και τη Δημοκρατία.

Ομοίως και το κόμμα του, το οποίο πόνταρε (και ποντάρει) στην παγίωση του «όλοι ίδιοι είναι», διασπείροντας διαρκώς ψευδείς ειδήσεις. Πότε για το «επίδομα σφραγίδας», πότε για τη «βίλα Τσίπρα», πότε για «την κατάργηση των φωνηέντων», πότε για την (προεκλογική) εξαγγελία μέτρων που ήδη υλοποιούντο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Η λίστα των fake news που διέδιδε η Νέα Δημοκρατία είναι μακρά, σχεδόν ατελείωτη.

Η επικοινωνιακή της υπεροπλία ούτως ή άλλως τη βοηθά να διαδίδει πολύ ευκολότερα από οποιονδήποτε άλλο πολιτικό χώρο τα μηνύματά της –όποια κι αν είναι. Φαντάζει, λοιπόν, τουλάχιστον υποκριτική κι επικοινωνιακά αναλώσιμη η κίνησή της να φτιάξει, τον Ιανουάριο του 2020, παρατηρητήριο ψευδών ειδήσεων.

Πρωτοβουλία την οποία ανέλαβε εκ νέου το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου.

Παρατηρώντας, λοιπόν, την τακτική της, θα λέγαμε ότι αυτή αποτυπώνεται σε δύο αντιφατικούς άξονες, με τον δεύτερο να λειτουργεί ως επικοινωνιακό πυροτέχνημα δήθεν δημοκρατικών αντανακλαστικών:

Από τη μία, έχουμε τη μανιώδη προσπάθεια ενίσχυσης της επικοινωνιακής της υπεροπλίας και τη συστηματική (και αήθη) διασπορά ψευδών ειδήσεων. Από την άλλη, τον ταυτόχρονο «πόλεμο» εναντίον τους (!).

Κι έτσι, φτάσαμε στην πρόσφατη αντικατάσταση του άρθρου 191 του ΠΚ, το οποίο πλέον γίνεται ως εξής: «Όποιος δημόσια ή μέσω του διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και χρηματική ποινή […]».

Το πρόβλημα εδώ είναι ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει κανένα πρόβλημα με τις ψευδείς ειδήσεις που διαδίδει η ίδια και ο κομματικός της στρατός: Έχει πρόβλημα με οτιδήποτε αντίκειται ή ζημιώνει την ίδια και τη γραμμή της.

Ποια είναι η διαχωριστική γραμμή μεταξύ του τι «κλονίζει την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία» και του τι κλονίζει την εμπιστοσύνη του κοινού απέναντι στην κυβέρνηση, για θέματα που άπτονται αυτών των ζητημάτων;

Κι εφόσον η ΔΗΕ επωμίζεται το ρόλο του εντοπισμού των ψευδών ειδήσεων, θα πρέπει να πράττει με τον ίδιο τρόπο και γι’ αυτές που κατασκευάζονται από την ίδια τη Νέα Δημοκρατία. Το ερώτημα είναι το εξής: Θα το κάνει;

Κι αν –αν- το κάνει (αν «τα βάλει» με… Πέτσινους μεγαλολογαριασμούς, μεγαλοδημοσιογράφους, μεγαλοεκδότες κοκ), θα μαθευτεί; Θα δοθεί αυτή η πληροφορία στους πολίτες ή θα «θαφτεί»;

Ρητορικά ερωτήματα

Μένει να δούμε –ή να τα επιβεβαιώσουμε- τις απαντήσεις τους στην πράξη.

Το σίγουρο είναι ότι η πανδημία συστηματικά χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση προσχηματικά για την περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών. Εργαλειοποιήθηκε ακόμα και για την υπολειτουργία των δημοκρατικών θεσμών, όπως της Βουλής.

Ότι σε ζητήματα στρατηγικής –ειδικά όταν υπάρχει πληθώρα δεδομένων κι όχι απλών ενδείξεων- τίποτε δεν είναι τυχαίο ή μεμονωμένο.

Τέλος, είναι σίγουρο ότι η επίκληση σε μια «έκτακτη ανάγκη» αποτελεί διαχρονικά το τέλειο άλλοθι.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr

Μητσοτάκης: Σε πανικό στη Βουλή – Αντί για απαντήσεις, επίθεση και «δεν ντρέπεστε» στην αντιπολίτευση (video)

6167665

Μητσοτάκης: Σε πανικό στη Βουλή – Αντί για απαντήσεις, επίθεση και «δεν ντρέπεστε» στην αντιπολίτευση (video)

«Ουδέποτε, δόθηκε καμία εντολή για συγκάλυψη», τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κοιτώντας τους συγγενείς των θυμάτων

Βουλή: Ο λόγος για τα άδεια έδρανα του ΚΚΕ και της Νέας Αριστεράς στην ομιλία της Κωνσταντοπούλου

6167422

Βουλή: Ο λόγος για τα άδεια έδρανα του ΚΚΕ και της Νέας Αριστεράς στην ομιλία της Κωνσταντοπούλου

Μετά την ολοκλήρωση της ομιλίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, οι βουλευτές των δύο κομμάτων επέστρεψαν στις…

Μητσοτάκης: Όλο το παρασκήνιο για τις εκκαθαρίσεις Μπρατάκου και Παπασταύρου

InCollage 20240328 205245331

Μητσοτάκης: Όλο το παρασκήνιο για τις εκκαθαρίσεις Μπρατάκου και Παπασταύρου

O Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται πως «παραίτησε» τους δύο στενούς του συνεργάτες προκειμένου να μην απολογηθεί…