Με το περίστροφο στη μούρη

O κύκλος είναι φαύλος όσο και ο καρναβαλίστικος θίασος που παριστάνει την κυβέρνηση. Τι σου φταίνε τα κακόμοιρα τα ΜΑΤ, αγαπητέ ακρίτα της Λέσβου και της Χίου; Τη δουλειά τους κάνουν τα παιδιά, χωρίς να ρωτάνε πολλά – πολλά. Να ψέξεις λοιπόν τον κανάγια που τα έστειλε για να σε ξυλοφορτώσουν.

Στον επόμενο τόνο, ο δικηγόρος του διαβόλου θα εμφανιστεί στον προθάλαμο του Χρυσοχοϊδη, για να υπερασπιστεί αυτόν. Τι σου φταίει ο υπουργός για το όργιο της άγριας καταστολής, αγανακτισμένε πολίτη; Να τα βάλεις με τον πολιτικό του προϊστάμενο, αυτόν που χαράσσει την πολιτική.

Όταν συμβεί και αυτό, θα χρειαστεί προστασία ο ίδιος ο Μητσοτάκης. Αλλά τι σου φταίει η πρωθυπουργάρα μας για την εικόνα διάλυσης, παρακμής και οπισθοδρόμησης, εξοργισμένε ψηφοφόρε;

Εσύ ο ίδιος αυτοπροσώπως είσαι ο υπαίτιος, που πήγες και τον ψήφισες και μάλιστα του χάρισες αυτοδυναμία, λες και δεν γνώριζες τι σημαίνει Μητσοτάκης και Δεξιά, χτυπημένη μάλιστα από σύνδρομο στέρησης.

Εφ’ όσον λοιπόν η ευθύνη ανήκει εξ ολοκλήρου σε εσένα τον ίδιο, μη σκούζεις σαν απατημένος γάτος όταν έρχονται τα ΜΑΤ να σε τουλουμιάσουν στο ξύλο και να σου καταστρέψουν τα αυτοκίνητα με το περίστροφο στραμμένο στην απορημένη μούρη σου.

Σώπα, κατάπινε, αναλάμβανε την ευθύνη της ψήφου σου  και πλήρωνε και τα έξοδα των παιδιών που λαού, που έρχονται χαρωπά στο νησί σου με ναυλωμένα πλοία για να σε κάνουν μπλε μαρέν.

Έχεις ακόμη παράπονα, καημένε; Πήγαινε να τα εκφράσεις στον περιφερειάρχη σου, που όποτε ακούει το όνομα του πρωθυπουργού δείχνει τα παπάρια του.  

Τι περίμενες δηλαδή να δείχνει ένας ακροδεξιός, τα βιβλία που δε διάβασε ή τα μεταπτυχιακά που δεν απέκτησε;

Ναι, ναι, ξέρω. Δεν τον ψήφισες εσύ, τον ψήφισαν οι άλλοι. Εσύ ανήκεις στο αθώο του αίματος ήμισυ και όχι στο 50% που έβαψε τα νησιά στο μπλε με έντονες φαιές ανταύγειες.

Ας πρόσεχες, την ώρα που πήγαινες στην κάλπη. Σε είδα, που σταμάτησες για να κλωσήσεις το αυγουλάκι του φιδιού, με πρόσχημα την «αποσυμφόρηση» του τόπου σου.

Απαιτούσες να σου δώσουν και Νόμπελ, όσο ξεκαρδιζόσουν πάνω από τα πνιγμένα πτώματα.

Η αδιαφορία είναι συνενοχή, καλέ μου πρώην φίλε. Μόλις το δηλητηριώδες φίδι ξεμυτίσει από το αυγό, θα δαγκώσει όποιον βρει μπροστά του, χωρίς να ξεδιαλέγει ανάμεσα σε μικρούς και μεγάλους, αθώους και ενόχους, αριστερούς και δεξιούς.

Αμφιβάλλεις; Νόμιζες ότι το μίσος θα πιάσει μόνο τους άλλους, σαν φιλέλλην κορονοϊός;

Καλά, δεν τα έμαθες τα νέα από τα Γιαννιτσά; Μαθητές γυμνασίου μαζί με τους μπαμπάδες τους απαιτούν τον αποκλεισμό των συμμαθητών τους, που επέστρεψαν από εκδρομή στη βόρεια Ιταλία.

Όταν δεν έχουμε πρόχειρους ξένους για να αναθεματίσουμε, στρέφουμε την ξενοφοβία και τον ρατσισμό μας ενάντια στους Έλληνες. Έξις, δευτέρα φύσις.

Και τα ίδια τα ΜΑΤ, άλλωστε, τους μετανάστες θα προτιμούσαν να μουτζουρώσουν στο ξύλο. Με εξεγερμένους Πακιστανούς από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Μηταράκη νόμιζαν ότι θα οδομαχήσουν, όταν τους έτυχε ναύλος για την Ανατολή.  

Εφ’ όσον έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και βρέθηκαν τα όργανα αντιμέτωπα με Έλληνες, συχνά τους ίδιους με τους οποίους συγχρωτίζονται στα χρυσαυγίτικα συλλαλητήρια, κοπάνησαν αυτούς.

Τι να κάνουν δηλαδή για να ζήσουν; Κλέφτες σαν τους Νοβαρταίους να γίνουν; Έχει και η παραβατικότητα τα όριά της.

«Απαράδεκτο, Έλληνες να χτυπάνε Έλληνες», διαμαρτύρονται με γουρλωμένα και μαυρισμένα μάτια κάποιοι αφελείς, που νόμιζαν ότι έως τώρα τα ΜΑΤ έδερναν Βησιγότθους.

Το επόμενο βήμα του εκτροχιασμού ήταν –με μαθηματική ακρίβεια- ο ξυλοδαρμός εγκλωβισμένων στο νησί κρανοφόρων, των οποίων οι άναρθρες κραυγές χάθηκαν πίσω από τα χάχανα.

Αν δεν ήταν τόσο τραγικά όλα αυτά, αντιπροσωπευτικά του ανεξέλεγκτου και με κυβερνητική αιγίδα εκφασισμού της κοινωνίας, θα γελούσαμε με την καρδιά μας.

Η πίτσα που ο κυρίαρχος λαός παρήγγειλε έφτασε και είναι χαλασμένη, αλλά δυστυχώς θα τη μοιραστούμε άπαντες.