Οι επιθυμίες του Αντώνη και του Σπύρου, στο τελευταίο επεισόδιο του MAESTRO, καταπιέζονται από τα στερεότυπα των γονιών τους και της μικρής νησιωτικής κοινωνίας.
Χθες, το MAESTRO κατάφερε να χαρτογραφήσει την ασίγαστη ένταση που επικρατεί μεταξύ του έρωτα δυο νέων παιδιών, αλλά και των προκαταλήψεων μιας μικρής κοινωνίας που δεν χωράει τα όνειρα και της επιθυμίες των ίδιων των ανθρώπων της.
Το περιβάλλον που ζουν οι νέοι, παρότι περιβάλλεται από γαλαζοπράσινα νερά, είναι ένα εξαιρετικά αφιλόξενο μέρος. Αυτό ο επίγειος παράδεισος που αποτελεί το σκηνικό πάνω στο οποίο ξεδιπλώνει το σενάριο ο Παπακαλιάτης, για τους δυο νέους, δεν είναι εν τέλει τίποτα περισσότερο από έναν απάνθρωπο εφιάλτη.
Η υπέρβαση ξανά στο επίκεντρο του MAESTRO
Τρομερή αντίθεση αν το αναλογιστεί κανείς.
Αλλά, όπως πάντα, στο MAESTRO λύνεται ο γόρδιος δεσμός με μια συγκλονιστική υπέρβαση.
Ένα φιλί. Εκεί έγκειται η υπέρβαση. Στο παθιασμένο φιλί που δίνει ο Αντώνης και ο Σπύρος. Ένα φιλί που τους εγκλωβίζει σε ένα χρονικά διεσταλμένο παρόν, εξαφανίζοντας, έστω και στιγμιαία, τα δεσμά των προκαταλήψεων που κρατούν τα σώματά τους μακριά.
Οι συμβολισμοί της σκηνής είναι πολλοί και έντονοι. Μεταξύ αυτών και η καραμπίνα. Ένα σύμβολο άμυνας και επίθεσης συνάμα. Μια προοικονομία, ίσως, για το τι μέλλει γενέσθαι. Άγνωστο αν θα συναντήσουν εμπόδια και αν θα αναγκαστούν να δώσουν μάχη για να τα υπερβούν.
Άγνωστο αν θα επιλέξουν το δρόμο του «μαζί» για να υπερβούν τα μικρά και τα μεγάλα εμπόδια που θέτουν οι προκαταλήψεις, ή αν ο καθένας παλεύει μόνος του ενάντια στις επιθυμίες του, αλλά και ενάντια στον ίδιο του τον κόσμο.
Ένα μονοπάτι γεμάτο ερωτηματικά.
Δείτε το σχετικό απόσπασμα από το MAESTRO
