Λύγισε το Staples Center για τον Κόμπι Μπράιαντ (video)

Ο θάνατος του «Black Mamba» συγκλόνισε όλον τον πλανήτη, αλλά κυρίως το Λος Άντζελες. Το γήπεδο που μεγαλούργησε τα ξημερώματα ήταν κατάμεστο για να τον αποχαιρετήσει. Οι Λέικερς  είπαν το στερνό «αντίο» στον Κόμπε Μπράιαντ.

Δύσκολες στιγμές για όλους όσοι βρέθηκαν σε αυτό. Υπό τους ήχους ενός τσέλο που προκάλεσε ανατριχίλα και το Το “See you Again” που ερμήνευσαν οι Καλίφα και Πεθ ο ΛεΜπρόν δεν άντεξε και ξέσπασε σε κλάματα στους ώμους των συμπαικτών του. Μέχρι να βρει τη δύναμη και εκείνος να πει το μεγάλο «αντίο» στον Κόμπε όχι με τον λόγο που είχε ετοιμάσει από πριν αλλά με όσα του έρχονταν στο μυαλό εκείνη τη στιγμή.

«Ζεις αδελφέ μου»

Ο… ”Βασιλιάς” ήταν φανερά συγκινημένος και πέταξε το χαρτί στο οποίο είχε γράψει έναν μικρό λόγο.

”Μου έχουν γράψει κάτι και μου ζήτησαν να το τηρήσω. Αλλά, Laker Nation, θα ήμουν λίγος αν διάβαζα αυτά τα σκατά. Θα μιλήσω από την καρδιά μου.

Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μου είναι ότι πρόκειται για οικογένεια. Και ενώ κοιτάζω το γήπεδο, όλοι πενθούμε, πονάμε και έχει διαλυθεί η καρδιά μας. Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις σε μία τέτοια στιγμή είναι στηριχθείς στον ώμο της οικογένειά σου. Από την Κυριακή έχω ακούσει ότι ο “Lakers Nation” είναι οικογένεια. Και αυτό έχω δει την εβδομάδα. Όχι μόνο από τους παίκτες, το τεχνικό επιτελείο ή τον οργανισμό, αλλά από όλους. Όλοι όσοι είναι εδώ είναι οικογένεια και ξέρω ότι ο Κόμπι, η Τζιάνα και η γυναίκα του σας ευχαριστούν.

Ξέρω ότι κάποια στιγμή θα έχουμε μία τελετή για τον Κόμπι. Σήμερα όμως είναι μία γιορτή. Είναι μία γιορτή για τα 20 χρόνια του αίματος, του ιδρώτα, των δακρύων, τους διαλυμένου σώματος, όπου σηκώθηκε και ξανασηκώθηκε, για όλα. Για τις αμέτρητες ώρες, την αποφασιστικότητά του να γίνει τόσο σπουδαίος όσο μπορούσε. Σήμερα γιορτάζουμε για το παιδί που ήρθε εδώ 18 χρονών, αποσύρθηκε στα 38 και έγινε πιθανότατα ο καλύτερος πατέρας που έχουμε δει τα τελευταία τρία χρόνια. Σήμερα είναι μία γιορτή.

Ο Κόμπι ήταν αδελφός μου από τότε που ήμουν στο Γυμνάσιο και τον έβλεπα από μακριά, μέχρι που ήρθα στην λίγκα στα 18 μου και τον έβλεπα από κοντά. Όλες οι μάχες που είχαμε. Ένα πράγμα μοιραζόμασταν: Την αποφασιστικότητα να νικήσουμε. Και να γίνουμε σπουδαίοι. Το ότι είμαι εδώ σημαίνει πολλά για εμένα. Θέλω μαζί με τους συμπαίκτες μου να τιμήσουμε την κληρονομιά του, όχι μόνο σήμερα, αλλά όσο παίζουμε μπάσκετ, γιατί αυτό θα ήθελε ο Κόμπι. Χρησιμοποιώντας λοιπόν τα λόγια του Κόμπι: ‘Mamba Out’. Με τα δικά μας λόγια όμως: ‘Δεν σε ξεχνάμε. Ζεις για πάντα αδελφέ μου”.