Το λουρί και το χαρέμι του Κυριάκου

Η οπτικοακουστική βιομηχανία και ο χώρος των media δέχτηκαν ισχυρό πλήγμα από το ξέσπασμα της κρίσης. Οι κινηματογραφικές αίθουσες και πολλά σημεία πώλησης-διανομής εφημερίδων έκλεισαν, η παραγωγή κινηματογραφικών και τηλεοπτικών γυρισμάτων σταμάτησε, τα σημαντικά διεθνή φεστιβάλ ακυρώθηκαν ή πραγματοποιήθηκαν online και δίχως τη φυσική παρουσία συμμετεχόντων, οι πρεμιέρες των νέων ταινιών αναβλήθηκαν, η τηλεοπτική και ραδιοφωνική διαφήμιση περιορίστηκε και φυσικά πολλά νέα συμβόλαια και projects είτε έμειναν πίσω, είτε ακυρώθηκαν οριστικά.

Δικαίως οι επαγγελματικές ενώσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό ζήτησαν άμεση παρέμβαση στήριξης από το κράτος. Και η αλήθεια είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το κράτος ανταποκρίθηκε με περισσότερο ή λιγότερο γενναιόδωρο τρόπο, διαμορφώνοντας μια ομπρέλα προστασίας με διάφορα μέτρα στήριξης, όπως:

– η δημιουργία ειδικών και έκτακτης ανάγκης ταμείων οικονομικής ενίσχυσης των επιχειρήσεων και των εργαζομένων, που διευκολύνουν την άμεση παροχή ρευστότητας μέσω εγγυοδοσίας δανείων και την (προ)καταβολή μισθών και επιδομάτων

– η άμεση έγκριση χρηματοδότησης οπτικοακουστικών έργων από τους εθνικούς φορείς άσκησης πολιτικής

– η αγορά δικαιωμάτων προβολής ταινιών και περιεχομένου από δημόσιους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς και υπηρεσίες

– η χρηματοδότηση ποικίλων δράσεων ψηφιακού μετασχηματισμού των επιχειρήσεων κτλ. 

Μόνο στην Ελλάδα πρωτοτυπήσαμε διεθνώς, καθώς η κυβέρνηση της ΝΔ επέλεξε τον ολισθηρό «δρόμο των δώρων και των αντίδωρων». Και όπως λέει μια κινέζικη παροιμία το δώρο είναι σαν το λουρί στους σκύλους. Εν μέσω πανδημίας, αντί να ασκήσει μια ολοκληρωμένη πολιτική παρέμβαση με οριζόντια μέτρα στήριξης του κλάδου της επικοινωνίας και της οπτικοακουστικής δημιουργίας, τα οποία να αφορούν και στην επόμενη ημέρα έκανε τα εξής:

1. Επιδόθηκε σε αλχημείες ανακατανομής και μεταφοράς πόρων στο Υπουργείο Πολιτισμού με αποτέλεσμα να μην αυξηθούν οι οικονομικοί πόροι προς τον πολιτισμό. Με μια πρόχειρα γραμμένη πρόσκληση ενδιαφέροντος οι ιθύνοντες θεωρούν ότι ο σύγχρονος πολιτισμός στο σύνολο του (από εικαστικές τέχνες μέχρι εκδόσεις βιβλίου και κινηματογράφο) μπορεί με 15 εκατομμύρια να πορευθεί με επιτυχία στο μέλλον. Πρόκληση τα χαμόγελα και οι πανηγυρισμοί της ηγεσίας του ΥΠΠΟ, όταν για παράδειγμα οι μουσικοί και άλλοι καλλιτέχνες χάνουν τη δουλειά τους.

2. Απάλλαξε τους καναλάρχες από τη φετινή πληρωμή της δόσης για την κατοχή νόμιμης τηλεοπτικής άδειας ύψους 21,5 εκατομμυρίων με μια ρύθμιση της τελευταίας στιγμής στην ΠΝΠ που θύμισε το παλιό προβληματικό καθεστώς της ανανέωσης των προσωρινών αδειών λειτουργίας.

3. Έδωσε 11 εκατομμύρια στον πρωθυπουργικό ανιψιό και Διευθυντή του Πρωθυπουργικού Γραφείου για την άσκηση μιας διαφημιστικής καμπάνιας στα μέσα ενημέρωσης. Στη συνέχεια έγινε απευθείας ανάθεση της διαχείρισης των χρημάτων αυτών από την Initiative και άρχισαν να πληθαίνουν οι «αγιογραφίες» στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο του ίδιου του Πρωθυπουργού και των κυβερνητικών παραγόντων, καθώς και οι οικονομικοί αποκλεισμοί των ενοχλητικών, όπως το Documento.

Όλα αυτά όμως δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν. Προφανώς κάποιοι είναι και μοχθηροί, και εκδικητικοί, δεν έχουμε όμως να κάνουμε με μια προσωπική αντιπαράθεση, αλλά με μια βαθιά πολιτική και ταξική αντιπαράθεση. Δεν είναι ένδειξη δύναμης ή αδυναμίας. Είναι απόδειξη πολιτικής αντίθεσης και διαφοράς ήθους. Οι άνθρωποι κάνουν απλά τη δουλειά τους ως συνεπείς δεξιοί, ή ως αρκούντως «εκσυγχρονιστικοί», που κουβαλούν στις πλάτες τους μια βαριά ιστορική κληρονομιά στο «πεσκέσι», στην «ανταλλαγή δώρων», ή στη διαπλοκή στα νέα ελληνικά. 

Αυτή η κληρονομημένη κουλτούρα διακυβέρνησης, που είναι βαθιά εμπεδωμένη και στη δεξιά του Κυριάκου, επιβάλλει έτσι να  γίνονται οι δουλειές. Δίνεις για να πάρεις και παίρνεις γιατί δίνεις. Οι κυβερνώντες γνωρίζουν ότι έτσι παίζεται το πολιτικό παιχνίδι και ότι η επικοινωνία, δηλαδή η προπαγάνδα, έχει μεγάλη σημασία για την παραμονή στην εξουσία. 

Στο πλαίσιο αυτό η δεξιά του Κυριάκου θεώρησε σωστό να απαλλάξει τους μετόχους των μέσων ενημέρωσης και των πρακτορείων διανομής Τύπου από την υποβολή πόθεν έσχες. Θεώρησε σωστό να δοθεί ασυλία στους τραπεζίτες, όπως και το να φύγει άμεσα η Θάνου από την Επιτροπή Ανταγωνισμού και να χρηματοδοτηθούν οι εργοδότες εφημερίδων που δεν έχουν πληρώσει τους εργαζόμενους,  ή δεν έχουν ρυθμίσει τις ασφαλιστικές τους οφειλές. Η δεξιά του Κυριάκου μας επανάφερε στο καθεστώς υπαγωγής της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στον έλεγχο του Πρωθυπουργού. Για να φτάσουμε σήμερα να βγαίνουν φιρμάνια ότι δεν θα μεταδίδονται ανταποκρίσεις από  την περιφέρεια, αν δεν δοθεί έγκριση από τα κεντρικά…

Ταυτόχρονα:

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ευθύνεται για την μη υλοποίηση του προγράμματος περιφερειακών και πανελλαδικής κυκλοφορίας εφημερίδων συνολικού κόστους 20 εκατομμυρίων ευρώ για το 2019. 

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ευθύνεται για την μη-υλοποίηση δύο σημαντικών μέτρων για την ενίσχυση της ρευστότητας των ελληνικών επιχειρήσεων του οπτικοακουστικού τομέα. Ούτε το Πρόγραμμα Εγγυοδοσίας Δανείων Επιχειρήσεων Παραγωγής Οπτικοακουστικών Έργων ύψους 25 εκατομμυρίων, ούτε το Επενδυτικό Ταμείο για Οπτικοακουστικές Παραγωγές ύψους τουλάχιστον 75 εκατομμυρίων προχώρησαν, ενώ ήταν ώριμα έργα ενταγμένα στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, είχαν περάσει από την επιτροπή κρατικών ενισχύσεων και είχαν βγει οι σχετικές υπουργικές αποφάσεις σε ΦΕΚ και στη Διαύγεια.

Επιπλέον, η κυβέρνηση Μητσοτάκη καθυστερεί αδικαιολόγητα την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας για τα Οπτικοακουστικά Μέσα Επικοινωνίας, η οποία μεταξύ άλλων προβλέπει την έμμεση φορολόγηση των Video OnDemand και streaming πλατφορμών οπτικοακουστικού περιεχομένου τύπου Netflix. Όταν στη Γαλλία η κυβέρνηση Μακρόν προτίθεται να τις φορολογήσει με 25% επί των κερδών προς όφελος της εγχώριας οπτικοακουστικής δημιουργίας.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρήκε έτοιμες πολιτικές, από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Βρήκε χρήματα και μηχανισμούς για να τις υλοποιήσει. Αν δεν είχε μηδενίσει σχεδόν τα πάντα, σήμερα ο κλάδος θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της κρίσης πολύ πιο εύκολα. Αλλά δεν δίστασε να τα μηδενίσει. Γιατί καθοδηγείται από μια παλαιοκομματικής κοπής κατανόηση των μέσων ενημέρωσης ως όχημα πολιτικής επιρροής και όχι ως μέσο παραγωγής κουλτούρας και τεχνολογικής καινοτομίας. Δεν αντιλαμβάνεται τον πολιτισμό ως πρωταρχικό πυλώνα οικονομικής ανάπτυξης και άσκησης διπλωματίας. Και δυστυχώς, με μια πολύ συντηρητική εκτίμηση, αυτά που ακύρωσε θα στοιχίσουν πάνω από 150 εκατομμύρια στη βιομηχανία των media και μεγάλες απώλειες σε θέσεις εργασίας και μελλοντικά φορολογικά έσοδα και επενδύσεις. Τα «δωράκια» θα έχουν κόστος ακόμη και σε όσους αισθάνονται ότι έχουν, ή θα αποκτήσουν, με «ρήτρα καλής εκτέλεσης» τη θέση της μεγάλης ευνοούμενης στο χαρέμι που στήνει γύρω του ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr