Λίνα Μενδώνη: Υπουργός τιμωρός!

Τόλμησαν να διεκδικήσουν την εφαρμογή του νόμου του 2019 που προβλέπει τη μεταφορά των αρμοδιοτήτων και των εργαζομένων του Ταμείου Αλληλοβοήθειας στο υπουργείο Πολιτισμού και βρίσκονται αντιμέτωποι με «ξεκάθαρη πολιτική δίωξη», όπως καταγγέλλουν στην ανοιχτή επιστολή τους προς την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, στη βοήθεια της οποίας προσφεύγουν ώστε «να αποκτήσουμε ξανά το δικαίωμά μας στην εργασία, την αξιοπρέπεια και τη ζωή».

Απλήρωτοι και «αόρατοι» ως εργαζόμενοι, oι οκτώ υπάλληλοι του Ταμείου Αλληλοβοήθειας του ΥΠΠΟ που διώκονται, στην ανοιχτή επιστολή τους, την οποία κοινοποιούν επίσης στον πρωθυπουργό και στους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων, περιγράφουν ανάγλυφα την εργασιακή ομηρεία και την «οικονομική ασφυξία» που υφίστανται επιλεκτικά αυτοί από τον περασμένο Ιούνιο, καθώς είναι «οι μόνοι από το σύνολο 30 εργαζομένων που διεκδικήσαμε την εφαρμογή του Νόμου 4598/19 που περνά τον Παιδικό Σταθμό στον πλήρη και διαφανή έλεγχο του ΥΠΠΟΑ από τον οποίο και χρηματοδοτείται από το 1996 έως σήμερα».

Την ώρα που για το Ταμείο Αλληλοβοήθειας ξεκινούσε η “εκκαθάριση εν λειτουργία”, οι οκτώ εργαζόμενοι τέθηκαν σε ένα “καθεστώς ιδιότυπης αναστολής”, κάτι που, όπως εξηγούν, “δεν προβλέπται από την εργατική νομοθεσία”, αλλά έγινε “κατ’ επιλογή του εκκαθαριστή του ΤΑΥΠΥΠΠΟ και της αυθαίρετης δυνατότητας που του παραχωρεί η ΚΥΑ της υπουργού Πολιτισμού”, επισημαίνοντας παράλληλα ότι “η εν λόγω πράξη καταδεικνύει καθοδήγηση του εκκαθαριστή και δηλώνει την ξεκάθαρη πολιτική δίωξη εν καιρώ δημοκρατίας”. Για “εργασιακή εξόντωση” κάνουν λόγο οι οκτώ εργαζόμενοι, αλλά και για τα ερωτήματα που προκύπτουν, καθώς “δεν αναγράφονται στο έγγραφο της αναστολής οι λόγοι για τους οποίους έχει προβεί σε αυτή την επιλογή”.

Κάπως έτσι οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι, υπάλληλοι καταρτισμένοι, με εμπειρία και σπουδές, στα 40 και 50 τους χρόνια καταδικάστηκαν “μέσα σε μία νύχτα σε ξαφνικό εργασιακό θάνατο”. Κι αυτό γιατί διεκδίκησαν να μεταφερθούν στο ΥΠΠΟΑ οι υπάλληλοι του Ταμείου και ο Βρεφονηπιακός Σταθμός που εμπίπτει στην αρμοδιότητά του μαζί με την κατασκηνωτική παροχή στα παιδιά των εργαζομένων του υπουργείου. Αυτό που προβλέπει δηλαδή ο Νόμος 4598/2019, ο οποίος ήρθε να εξυγιάνει το “αμαρτωλό” Ταμείο Αλληλοβοήθειας δίνοντας παράλληλα λύση και στο θέμα των εργαζομένων του.

Με την αλλαγή της κυβέρνησης ωστόσο, και ενώ η νέα υπουργός Πολιτισμού τον Ιούλιο του 2019 αναλάμβανε το χαρτοφυλάκιό της παρουσία στο πάνελ της τελετής παράδοσης του πρώην προέδρου του Ταμείου, για τους οκτώ εργαζομένους του ξεκινούσε η «Οδύσσεια». Και ενώ ο έλεγχος των τυπικών τους προσόντων από το ΑΣΕΠ είχε ολοκληρωθεί, οι ίδιοι δεν τοποθετούνταν στις προβλεπόμενες από το οργανόγραμμα θέσεις, παρά το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, που υπάγονταν και αυτοί στον ίδιο νόμο, είχαν τοποθετηθεί στις δικές τους. Τότε το υπουργείο, προκειμένου να μην εφαρμόσει τον νόμο που εξυγίαινε το Ταμείο, επικαλέστηκε γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους περί αντισυνταγματικότητας, που όμως, όπως εξηγούν οι εργαζόμενοι, “δεν κρίνεται από το ΝΣΚ και μας θέτει εγκλωβισμένους, υφαρπάζοντάς μας το δικαίωμα στην εργασία, ενώ στην πραγματικότητα η εν λόγω γνωμοδότηση αποτελεί δευτερογενές νομικό κείμενο και δεν αναιρεί τον Νόμο 4598/2019 που είναι σε ισχύ και λειτουργία”.

Περίπτωση ενδεικτική κι αυτή του τρόπου με τον οποίο ασκείται η πολιτική στο υπουργείο Πολιτισμού, μια πολιτική εκδικητική και τιμωρητική απέναντι στους μη “αρίστους”, τους μη αρεστούς. Αντί η υπουργός να ασχοληθεί με τα μείζονα προβλήματα που ταλανίζουν το χαρτοφυλάκιό της, αδιαφορεί για την αγωνία, την απελπισία στην οποία έχει βυθίσει εργαζόμενους που τόλμησαν να τεθούν υπέρ της νομιμότητας.

Η “καλή” ημέρα όμως από την αρχή φάνηκε. Από την τελετή παραλαβής – παράδοσης, όπου πρόσωπα και κινήσεις έδειξαν την κατεύθυνση της πολιτικής που επρόκειτο να ακολουθηθεί και τώρα διαπιστώνουμε τα αποτελέσματά της. Διότι το επίδικο για την υπουργό δεν είναι να θέσει τέρμα σε “αμαρτωλές” πρακτικές του παρελθόντος και να συνεχίσει τις εξυγιαντικές προβλέψεις του νόμου του 2019 για το Ταμείο Αλληλοβοήθειας. Βέβαια, τι να περιμένει κανείς όταν την ώρα που στον χώρο του πολιτισμού πέφτουν βροχή οι καταγγελίες για σεξουαλική εκμετάλλευση, σωματική ή λεκτική βία, προκαλώντας και την παρέμβαση της Προέδρου της Δημοκρατίας, η υπουργός κάνει αυτοψία στην Ελευσίνα όχι για να ασχοληθεί σοβαρά με το επίσης φλέγον θέμα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, αλλά για να αλλάξει την ατζέντα στο χαρτοφυλάκιό της.

Πηγή: avgi.gr