Η διευθύντρια του Ταμείου, απαντώντας σε ερώτημα σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και τη συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο ελληνικό πρόγραμμα, η επικεφαλής του ΔΝΤ δήλωσε:
«Για να δεσμευθούμε δίπλα στην Ελλάδα -πράγμα που μου έχει ζητήσει ο Έλληνας πρωθυπουργός- εκτός από τις μεταρρυθμίσεις, θα πρέπει να είναι βιώσιμο το χρέος της χώρας. Τούτο απαιτεί μια αναδιάρθρωση, που θα μπορούσε να γίνει με διάφορες ενέργειες όπως, με σημαντική επιμήκυνση των αποπληρωμών, ή με πολύ χαμηλά τα ανώτατα όρια των επιτοκίων», ενώ σχετικά με το κατά πόσο μπορούν να πειστούν για αυτό και οι υπόλοιποι πιστωτές, η Κριστίν Λαγκάρντ τόνισε:
«Παίρνουμε το ραβδί του προσκυνητή και περιοδεύουμε, εξηγώντας και ξαναεξηγώντας και ξαναεξηγώντας. Αυτό προσπαθώ να κάνω».
Στο ερώτημα κατά πόσο το Brexit αποτελεί ζωτικό κίνδυνο για την Ευρωπαϊκή Ένωση η διευθύντρια του Ταμείου εκτιμά:
«Η Μεγάλη Βρετανία εκπροσωπεί περίπου το 13% των εξαγωγών της ευρωζώνης, για τις οποίες ξαφνικά θα τεθούν ερωτήματα, χωρίς να ξέρουμε για την ώρα με ποιον τρόπο θα αντιμετωπισθούν. Έχουμε, επίσης, τους δεσμούς στον χρηματοπιστωτικό τομέα, και στο θέμα των “διαβατηρίων” για τις τράπεζες που έχουν εγκατασταθεί στη Μ. Βρετανία. Πιστεύω ότι θα υπάρξουν συνέπειες που δεν μπορούμε ακόμα να μετρήσουμε».
Η Λαγκάρντ, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, αρνήθηκε να σχολιάσει την «επικινδυνότητα» ή μη του Τραμπ.
«Περιμένω γραπτά κείμενα και ακόμα δεν έχω τίποτα δει. Δεν θέλω να αντιδρώ σε tweet ή άλλα σλόγκαν» υπογραμμίζει και προσθέτει:
«Το σίγουρο είναι ότι θεωρούμε απολύτως απαραίτητη μια χρηστή δημοσιονομική ρύθμιση, έναν ισχυρό οικονομικό κανονισμό) και επ’ αυτού το ΔΝΤ θα επαγρυπνεί» τόνισε.
Σχετικά με την προεκλογική εκστρατεία στη Γαλλία, η ίδια εκτιμά ότι η εκλογή του Μαΐου για την προεδρία της χώρας, θα παίξει αποφασιστικό ρόλο, όποιο και εάν είναι το αποτέλεσμα, διότι «ή θα έχουμε μια ενδυνάμωση του γαλλο-γερμανικού ρόλου, ή μια άλλη κατάσταση, αυτή της εξόδου από το ευρώ, την οποία προτείνουν ορισμένοι υποψήφιοι, με βαριές συνέπειες όχι μόνο για τη Γαλλία, αλλά για ολόκληρη την ΕΕ. Μια τέτοια περίπτωση θα άνοιγε βραχυπρόθεσμα μια περίοδο μεγάλης ανασφάλειας, ανισορροπίας και φτωχοποίησης της Γαλλίας».
