Κυρία Μάνου τόσο μίσος που το κρύβατε;

Δεν τα γνωρίζουμε και δεν μας ενδιαφέρουν κι όλας τα ασυνείδητα κι εσώψυχά σας, αλλά πρέπει να εννοήσετε ότι δεν έχετε κανένα απολύτως δικαίωμα να μειώνετε όποιον πάρει ο χάρος σας,  προκειμένου να ξορκίσετε βάσανα προερχόμενα από ιδιωτικό σας τόπο.

Με έναν αχαλίνωτο μισανθρωπισμό προσπαθείτε να οικοδομήστε τη δική σας ανώτερη, αρία υπόσταση;  Φτύνοντας αγοραίους χαρακτηρισμούς; Διότι οι φράσεις σας είναι αφασικές κι όχι μια κραυγή μέσα στη νύχτα που επιθυμεί να προσδώσει νόημα στο δίκαιο ή άδικο, στο ορθό ή το ψευδές, στο σωστό ή λάθος.

Δεν σας αρέσουν οι φάτσες γυναικών της κυβέρνησης; Μήπως αναγουλιάζετε και με τα ονόματά τους επειδή είναι συνηθισμένα;  Τασία, Σία, Μαρία…; Σκοπεύετε να μπείτε και στα βαγόνια του μετρό, Πειραιά Κηφισιά, να χλευάζετε όποια επιβάτισσα εμφανισιακά δεν είναι του γούστου σας και το όνομα της δεν είναι Νεφέλη; Ή μήπως όχι, διότι αυτές δεν τις είχατε στα μαθήματα ξεβλαχέματος; Ούτε μπήκαν στη Βουλή εκλεγμένες από την κοινωνία, αλλά έμειναν στη θέση που τους αναλογεί, για πάντα βλάχες.
Αλήθεια όμως τι εννοείτε λέγοντας ότι μας ξεβλαχέψατε; Παραδίδατε μαθήματα στη κοινωνία πως να συνδυάζει φούστα μπλούζα, πως να χτενίζεται, πως να κρατά μαχαιροπήρουνο ή τι βιβλία να διαβάζει;

Διότι η αριστερά δεν είναι κάτι γενικό κι αόριστο, είναι κομμάτι της κοινωνίας. Είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Ή αναφέρεστε στο έργο σας, τότε που εσείς τραγουδάγατε κι εμείς τρώγαμε χαρούπια; Ότι και να εννοείτε, σήμερα δεν εκπροσωπείτε ιδεώδη που κατευθύνουν τη ζωή των ανθρώπων προς κάτι το καλό. Πολιτισμός σημαίνει εξημέρωση, το εντελώς αντίθετο δηλαδή από το ρατσιστικό μίσος που ξερνοβολάτε. Με τα ουστ! και πίσω στα κομμωτήρια! παραβιάζετε τον ορθό λόγο, δεν τον υπηρετείτε.

Ο μισανθρωπισμός κάνει τον άνθρωπο φασίστα. Απλά ο δικός σας χλευασμός εστιάζει περισσότερο στις γυναίκες της αριστεράς και λιγότερο στο χρώμα της φυλής. Κατανοητό, καθέναν όπου τον σφάζει κι όπου τον πονά. Δεν ξέρουμε τι στοιχειώνει τη ζωή σας, αλλά κι εμείς, που δεν περνάμε καλύτερα, κεκλεισμένων των θυρών βαράμε το κεφάλι μας στον τοίχο για να εκτονώσουμε προσωπικές μας ανάγκες.

Όπως και να ΄χει εύχομαι να υπάρχουν δίπλα σας ανθρώποι που σας συμπονούν, ικανοί να σας εξηγήσουν ότι μειώνοντας συμβολικά τους άλλους, δεν σας στεφανώνει αυτομάτως η ανωτερότητα. Ο θυμός σας, δυστυχώς, θα επιστρέψει δριμύτερος.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr