Κουτσουπιάς στο Κουτί της Πανδώρας: «Κανείς στην Ιταλία δεν το περίμενε»

Πριν από μερικές μέρες, είδε το φως της δημοσιότητας μια πολύ όμορφη πρωτοβουλία των ποδοσφαιριστών της ιταλικής Μπολόνια. Κλεισμένοι στο σπίτι, οι Ρικάρντο Ορσολίνι, Άντζελο Ντα Κόστα και Αντρέα Πόλι, μαζί με τον παλιά δόξα και νυν τιμ μάνατζερ των «ροσομπλού», Μάρκο Ντι Βάιο, τηλεφώνησαν σε οπαδούς της ομάδας, κρατώντας τους συντροφιά στην καραντίνα και προσπαθώντας να αναπτερώσουν το ηθικό τους.

Στην καρδιά της κρίσης

Η περιφέρεια της Εμίλια-Ρομάνια ήταν από τις πρώτες που χτυπήθηκαν άσχημα από τον κορονοϊό. Στην ομάδα της πρωτεύουσας, την Μπολόνια, παίζει και ένα παιδί από την Ελλάδα. Ο Ηλίας Κουτσουπιάς, ο οποίος στα 18 του έκανε το καλοκαίρι τους «ροσομπλού» να δαπανήσουν ενάμιση εκατομμύριο για να τον αποκτήσουν από την Εντέλα. Ο Ηλίας, γιος του πρώην ποδοσφαιριστή του ΟΦΗ, Γιώργου Κουτσουπιά, έφυγε από την Κρήτη μόνος στα 16 του, κυνηγώντας το ποδοσφαιρικό του όνειρο. Το ταλέντο του νεαρού μέσου ήταν αξιοσημείωτο και η Εντέλα, μια ομάδα με παράδοση στην ανάδειξη νεαρών ποδοσφαιριστών, τον ενέταξε στο δυναμικό της.

Στην Μπολόνια πήγε αρχικά με τη μορφή δανεισμού και το καλοκαίρι, αφού βοήθησε την ομάδα της Κ-19 να αναδειχθεί πρωταθλήτρια, αποκτήθηκε με μεταγραφή, την ώρα που το όνομά του είχε μπει στα μπλοκάκια αρκετών σκάουτ από την Ιταλία. Παιδί προσγειωμένο, με ταλέντο και όρεξη για δουλειά, συνέχισε να προχωρά βήμα-βήμα. Πριν ξεσπάσει η πανδημία που ανέστειλε κάθε ποδοσφαιρική δραστηριότητα, ο Κουτσουπιάς έκανε κανονικά προπονήσεις με την πρώτη ομάδα. Πρόλαβε να φύγει από την γειτονική χώρα πριν η κατάσταση γίνει ανεξέλεγκτη, όμως μέσα από τις διηγήσεις των συμπαικτών του καταλαβαίνει το δράμα τους.

«Καμία σχέση με την Ελλάδα»

«Σαν ομάδα μάς έχουν οργανώσει και κάνουμε βιντεοκλήσεις όλοι μαζί. Δεν ξέρουν ούτε και κείνοι πότε θα ξεκινήσουν πάλι και τι θα γίνει. Απλά προσπαθούμε όλοι να μείνουμε σε επαφή, να μην χανόμαστε», λέει ο Ηλίας Κουτσουπιάς στο Κουτί της Πανδώρας, από το Ηράκλειο που περιμένει τον εφιάλτη να ολοκληρωθεί. «Διοργανώνουν τώρα και ένα τουρνουά FIFA μέσω Playstation ώστε να είναι όλοι οι παίκτες σε επαφή και να μιλάνε μεταξύ τους. Εμείς που δεν ήμασταν από την Ιταλία φύγαμε, όμως και οι Ιταλοί έχουν γυρίσει ο καθένας σπίτι του με ειδική άδεια από την ομάδα και απλά παρακολουθούν αυτό που γίνεται χωρίς να ξέρουν τι να κάνουν. Είναι όλη μέρα σπίτι. Εγώ το βίωσα στην Ιταλία, έστω και λίγο. Και δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα. Εκεί είναι και πολύ πιο αυστηρά τα πράγματα, ο στρατός και η αστυνομία βρίσκονται παντού στον δρόμο. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα».

Βλέποντας την κατάσταση να εξελίσσεται ραγδαία και βιώνοντας σημάδια πανικού όπως τα άδεια ράφια των σούπερ μάρκετ, κατάλαβε πως τα πράγματα ήταν δύσκολα. Όμως δεν σκέφτηκε ότι μπορεί να φτάσουν στο σημείο να ξεπεράσουν τους 10.000 νεκρούς. «Δεν το περίμενα να φτάσει σε αυτό το επίπεδο, αν και ειδικά στην αρχή που ξεκίνησε και ξέσπασε όλο αυτό ήταν πρωτόγνωρα τα πράγματα. Πήγαινες στο σούπερ μάρκετ και δεν είχε νερό, δεν είχε γάλα. Πανικοβλήθηκαν και πήραν ό,τι υπήρχε στα ράφια. Είχε αγχωθεί πάρα πολύ ο κόσμος. Όμως όταν μιλούσαμε με τους Ιταλούς της ομάδας, παρότι ανησυχούσαν, δεν περίμενε κανείς να φτάσει σε αυτό το σημείο η κατάσταση. Αρχικά μπορώ να σου πω ότι οι συμπαίκτες μου ήταν ψύχραιμοι. Τώρα όμως βλέπουν ότι έχει ξεφύγει η κατάσταση και δεν ξέρουν πώς να το διαχειριστούν. Ειδικά οι μικρότεροι παίκτες που έχουμε στην ομάδα αγχώνονται για τους γονείς και τους δικούς τους ανθρώπους. Ελπίζω και πιστεύω ότι εδώ τα μέτρα λήφθηκαν πολύ νωρίς σε σχέση με την Ιταλία και θεωρώ ότι δεν θα φτάσουν τα πράγματα σε αυτό το επίπεδο».

«Δεν ήταν θέμα προστίμου»

Το ποδόσφαιρο σταμάτησε νωρίς, αλλά η τραγωδία δεν αποφεύχθηκε. Το ματς τη Αταλάντα με την Βαλένθια, το σημαντικότερο στη σύγχρονη ιστορία της ομάδας του Μπέργκαμο, έγινε στο Σαν Σίρο του Μιλάνου με κόσμο, αποτελώντας έναν από τους παράγοντες που οδήγησαν στην ραγδαία εξάπλωση. Στην Μπολόνια του Ηλία Κουτσουπιά, οι ποδοσφαιριστές πρόλαβαν να σταματήσουν και να αποχωρήσουν. «Εγώ ήμουν συνέχεια γήπεδο-σπίτι και όταν έφτασε η στιγμή να φύγουμε, μας είπαν ότι πρέπει να πάτε με το χαρτί στο χέρι στη χώρα σας. Είχαν ξεκινήσει και έκλειναν όλα τα αεροδρόμια από και προς την Ιταλία, οπότε αναγκάστηκα να έρθω μέχρι τη Γαλλία, όπου μου έκαναν τον έλεγχο και τη θερμομέτρηση, έλεγξαν τα χαρτιά μου και με άφησαν να περάσω. Στην Μπολόνια μας χώριζαν σε πεντάδες, δεν επιτρεπόταν να μπούμε στο γυμναστήριο πάνω από πέντε άτομα. Περίπου τα ίδια που γίνονται εδώ, όμως η διαφορά εκεί ήταν στους δρόμους. Δεν ήταν θέμα μόνο προστίμου, καταλάβαινες ότι δεν γίνεται να κυκλοφορήσεις, έβλεπε τον στρατό και την αστυνομία να είναι παντού».

Κλείνοντας, ο νεαρός ποδοσφαιριστής εξέφρασε την πεποίθηση πως η Ιταλία θα θρηνήσει, αλλά θα καταφέρει να περιορίσει την κρίση και να ορθοποδήσει. «Γνωρίζοντας πλέον καλά τους Ιταλούς και καταλαβαίνοντάς τους, καθώς μοιάζουμε πολύ σε νοοτροπία και Ελλάδα, πιστεύω ότι θα σταθούν ξανά στα πόδια τους».