Κόντρα Ραγκούση με Βενιζέλο

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΕ ΝΕΥΡΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Στα κάγκελα ο υπουργός Υποδομών καταγγέλλει παλαιοκομματισμό και αδιαφάνεια
Στα κάγκελα βρίσκεται ο Γιάννης Ραγκούσης συγκρουόμενος με κυβερνητικούς και κομματικούς παράγοντες, δείχνοντας ότι δεν πρόκειται να πέσει αμαχητί, από όσους επιθυμούν να ξεκαθαρίζουν μία μία τις επιλογές του πρωθυπουργού. Μετά τη σύγκρουση με τον Δ. Ρέππα (ταξί) και την απομάκρυνση Τσιόκα -αν και μένουν ακόμα οι τυπικές διαδικασίες- αυτό που σήμερα φέρνει στη δημοσιότητα η «Π+13» είναι η αντιπαράθεσή του και με τον ισχυρό αντιπρόεδρο Ευάγγελο Βενιζέλο για τον τρόπο επιλογής των προϊσταμένων στη Δημόσια Διοίκηση. Ο κ. Βενιζέλος άλλαξε το νόμο Ραγκούση (όταν ήταν υπουργός Δημόσιας Διοίκησης) για την επιλογή των προϊσταμένων (βλ. αναλυτικό ρεπορτάζ σελ. 8-9). Συνεργάτες του κ. Ραγκούση δεν έκρυβαν τη δυσαρέσκειά του, για την αλλαγή, κυρίως όμως την αντίθεσή του με την ουσία της αλλαγής. Κι αυτό γιατί με την τροποποιημένη ρύθμιση -σύμφωνα με τους συνεργάτες του κ. Ραγκούση- επιστρέφουμε στις παλιές «πράσινες» δοκιμασμένες συνταγές που καταργούν κάθε έννοια αξιοκρατίας και ουσιαστικής αξιολόγησης. Ο κ. Ραγκούσης φαίνεται να υποστηρίζει ότι η συγκεκριμένη αλλαγή εμποδίζει την προσπάθεια της κυβέρνησης να αλλάξει την κατάσταση στο κράτος.
Τις παλιές «πράσινες» δοκιμασμένες συνταγές εν μέσω κρίσης δεν έχουν ξεχάσει κάποιοι στην κυβέρνηση και φρόντισαν τελευταία να τις κάνουν πράξη καταργώντας κάθε έννοια αξιοκρατίας και ουσιαστικής αξιολόγησης. Πόσο μάλιστα όταν για να επιτύχουν τις πελατειακές και φαύλες πρακτικές του παρελθόντος κατάργησαν και του νόμους που οι ίδιοι ψήφισαν πριν από ένα χρόνο.
Η αρχή της επαναφοράς του «αποφασίζουμε, κρίνουμε κι επιλέγουμε» ποιους θα τοποθετήσουμε ως προϊσταμένους στο Δημόσιο έγινε από τον υπουργό Ευάγγελο Βενιζέλο που μέσα σε μία νύχτα κατάργησε ένα από τα βασικά άρθρα του Νόμου Ραγκούση για την επιλογή προϊσταμένων στη Δημόσια Διοίκηση και κατ’ επέκταση σε νευραλγικούς τομείς όπως εφορίες, τελωνεία, ΣΔΟΕ κ.λπ. Η κριτική αυτή θέση δεν περιορίζεται μόνο στην τροποποίηση Βενιζέλου, σε ό,τι αφορά το νόμο Ραγκούση, αλλά και στις ρυθμίσεις της υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου για την επιλογή των διευθυντών των σχολείων, οι οποίες θα γίνονται ουσιαστικά από τον εκάστοτε υπουργό.
Σημασία δεν έχει η τεχνοκρατική άποψη, αλλά το γεγονός ότι ο υπουργός Υποδομών εκφράζει μια συνολική άποψη: Υπουργοί -και μάλιστα σε βασικά υπουργεία της κυβέρνησης- καθυστερούν την πορεία προς τα μπρος, επιδιώκοντας τη διατήρηση ενός καθεστώτος που μας έφερε στην κρίση. Ο Γ. Ραγκούσης και στην περίπτωση των ταξί ουσιαστικά υποστήριξε πως δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής.
Η κριτική του περιβάλλοντος Ραγκούση είναι μια ισχυρή ένδειξη των δύο τάσεων που διαμορφώνονται στην κυβέρνηση. Η μία απηχεί την πολιτική που σχεδίασε ο ίδιος ο πρωθυπουργός πριν ακόμα από τις εκλογές του 2009 με στελέχη μεταξύ των οποίων και ο κ. Ραγκούσης, η δεύτερη απηχεί την υπεράσπιση του οικοδομήματος που έφτιαξε το ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια και το οποίο αδυνατεί να αποδημήσει. Η σύγκρουση αυτή αποκτά δραματικές διαστάσεις και λόγω της πίεσης της ίδιας της πραγματικότητας. Ο Γ. Παπανδρέου κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, συμβιβάστηκε με το ΟΛΟΝ ΠΑΣΟΚ προκειμένου να μην οδηγηθεί στις εκλογές και να ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο. Όμως οι δανειστές πιέζουν τώρα για την εφαρμογή των συμφωνηθέντων και των όσων ψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία, στέλνοντας μάλιστα επιτροπεία από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Διαβάζοντας καλύτερα ο Γ. Ραγκούσης και άλλα στελέχη του περιβάλλοντος του πρωθυπουργού, αυτή την πραγματικότητα, αντεπιτίθενται σε όσους δεν τηρούν τις υποσχέσεις και δεν προχωρούν τις μεταρρυθμίσεις. Έτσι και αλλιώς οι διαφωνίες είναι παλαιές και ουσιαστικές και σε ό,τι αφορά την εξουσία και σε ό,τι αφορά την ουσία.
Κυνηγώντας τον Μόσιαλο
Στο στόχαστρο του ΠΑΣΟΚ έχει μπει ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλίας Μόσιαλος ο οποίος εκφράζει την πολιτική του «σοκ και δέος στο Δημόσιο». Η σκληρή κριτική μπορεί να ήρθε από την πλευρά του μέλους του πολιτικού συμβουλίου Γ. Παναγιωτακόπουλου αλλά εκφράζει την πλειοψηφία του κομματικού μηχανισμού. «Ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος -δηλώνει ο Γ. Παπαγιωτακόπουλος- ανέλαβε το ρόλο του θεωρητικού της προκρούστιας νεοφιλελεύθερης συνταγής για να μεταμορφώσει την ελληνική κοινωνία μέσα από εκφοβισμούς και απειλές σε μια κοινωνία άβουλη και αδρανή. Ως αυθεντικός «εκπρόσωπος» των οίκων αξιολόγησης και μνημονιακών λογικών απαιτεί να ενταφιαστούν οι αγώνες και οι θυσίες του εργαζόμενου λαού για υπεράσπιση του δικαιώματος της εργασίας και της ανθρώπινης ζωής». Τον χαρακτηρίζει «δικολάβο επαρχιακού ειρηνοδικείου» και τον κατηγορεί για «φαιά προπαγάνδα». Στο τέλος όμως κατηγορείται ο ίδιος ο πρωθυπουργός, με την επισήμανση ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη από συνετούς φρόνιμους και δημοκρατικούς πολιτικούς και όχι από περιοδεύοντας πολιτικούς ενός νεοφιλεύθερου team που έχει ως μοναδικό έργο την αφαίμαξη του ελληνικού λαού».
Του ΣΠΥΡΟΥ ΣΟΥΡΜΕΛΙΔΗ
http://www.paraskevi13.com