ΚΚ

Κατερίνα Κατή

Κομμάτια μιας ζωής…

Ο Παναγιώτης Φραντζής πέρασε την κόκκινη γραμμή όχι μόνο δολοφονώντας τη γυναίκα που αγαπούσε

dolofonia

25 Ιουνίου 1987. Ενας συλλέκτης γραμματοσήμων ψάχνει στα σκουπίδια για φακέλους. Το μακάβριο θέαμα που αντικρίζει ανοίγοντας μια σακούλα θα τον στοιχειώνει για όλη του τη ζωή. Κομμάτια από γυναικείο κορμί. Την επόμενη κιόλας ημέρα το παζλ του τρόμου είχε συμπληρωθεί, αποκαλύπτοντας την πιο φρικιαστική υπόθεση εγκλήματος μέχρι τότε στην ελληνική επικράτεια. Το στοιχείο που είχε αφήσει άφωνες την κοινωνία και τις αρχές ήταν η μετέπειτα συμπεριφορά του θύτη ο οποίος είχε κατακρεουργήσει το άψυχο σώμα. Το θύμα ήταν ένα πανέμορφο κορίτσι. Την έλεγαν Ζωή κι έφυγε από τη ζωή μόλις στα 18 της χρόνια…

Δράστης της δολοφονίας και του τεμαχισμού του πτώματος ήταν ο 27χρονος σύζυγός της. Ο Παναγιώτης Φραντζής μέσα σε μια νύχτα διάβηκε με μια δρασκελιά την κόκκινη γραμμή που διαχωρίζει τον άνθρωπο από το κτήνος και επί τέσσερις ώρες, με σύνεργα ένα μαχαίρι κι ένα σφυρί, κομμάτιαζε με χειρουργική ακρίβεια τη γυναίκα που είχε λατρέψει. Της είχε βγάλει ακόμη και τα μάτια… Ενας ευαίσθητος, καλλιεργημένος νεαρός, που σπούδαζε, έπαιζε κιθάρα κι έγραφε στίχους, μετατράπηκε σε ανθρωπόμορφο τέρας.

Η πράξη του, κρεσέντο ασύλληπτης νοσηρότητας, ορίζεται από τον Ποινικό Κώδικα ως περιύβριση νεκρού και τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών. Ηταν όμως τέτοια η ωμότητά της που στη συνείδηση των ανθρώπων ξεπερνούσε ακόμη και τη δολοφονία, το ειδεχθέστερο των εγκλημάτων. Το ζητούμενο, που ήταν η πρόθεση ή μη του δράστη, δεν έπαιζε κανένα ρόλο για την κοινή γνώμη. Το σοκ ήταν μεγάλο… Μεγάλες ήταν και οι απρέπειες που διαπράχθηκαν τις ημέρες που ακολούθησαν από μερίδα του Τύπου, ευτυχώς μικρή. Μια εφημερίδα δημοσίευσε φωτογραφίες του πτώματος από το νεκροτομείο, μια άλλη έκανε «αυτοψία» στο σπίτι του ζευγαριού και η δημοσιογράφος (γυναίκα παρακαλώ) διατύπωνε και αρνητικές κρίσεις για τη «νοικοκυροσύνη» του κοριτσιού που είχε φύγει.

Ο ΚΑΒΓΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΤΟ

Ο Τάκης, όπως τον έλεγαν οι φίλοι του, οι οποίοι δεν έλειψαν στιγμή από δίπλα του στα δικαστήρια που έγιναν, ήταν φοιτητής της ΑΣΟΕΕ, δευτερότοκος γιος μιας εξαιρετικής οικογένειας. Γνώρισε τη Ζωή, τη Ζώζα του, όταν εκείνη ήταν μόλις 17 ετών, μια πανέμορφη ξανθιά κοπέλα με καταγάλανα μάτια. Την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα και την παντρεύτηκε ύστερα από λίγους μήνες. Η συμβίωσή τους ήταν από την αρχή προβληματική. Διαφορετικοί χαρακτήρες, άλλες προτεραιότητες. Φίλοι τούς θυμούνται να καβγαδίζουν έντονα, ακόμη και να πιάνονται στα χέρια. Το μοιραίο βράδυ είχαν βγει με παρέα για φαγητό. Του ζήτησε να πάνε και για ένα ποτό, εκείνος αρνήθηκε. Το πρωί δούλευε. Πρώτα καβγάδισαν, μετά αγαπήθηκαν… Αυτήν τη βραδιά όμως το ψυχοφθόρο «παιχνίδι» τους δεν σταμάτησε εκεί. «Είσαι ανίκανος, εγώ φταίω που σε παντρεύτηκα» του είπε και κάπου εκεί η λογική χάθηκε. «Είχε θιγεί ο εγωισμός μου.

Είχα ζωστεί από κατώτερες σκέψεις. Οταν μου έδειξε αδιαφορία, φαρμακώθηκα σαν να μου είχε κάνει τη μεγαλύτερη αδικία. Παρότι έτρεμα ολόκληρος από νεύρα, θεώρησα καλό να μη δώσω συνέχεια γιατί καταλάβαινα ότι δεν θα μπορούσα να ελέγξω τον εαυτό μου». Η συμπλοκή όμως δεν έληξε εκεί. «Αρχισε να με χτυπά και να ουρλιάζει. Καθώς παλεύαμε, την έσπρωξα… Επεσε με το πίσω μέρος του κεφαλιού στην κάτω γωνιά του κρεβατιού. Εμεινε ακίνητη. Οταν άρχισα να συνέρχομαι, την έβλεπα και την ξανάβλεπα έχοντας τα λογικά μου τελείως χαμένα. Κανένας δεν θα πίστευε ότι πέθανε πάνω στον καβγά».Από τις 3.30 έως τις 7.00 το πρωί, κλαίγοντας και κάνοντας εμετό, τεμάχισε το πτώμα της γυναίκας του προσπαθώντας να είναι αθόρυβος… Κάποιες σακούλες με τη διαμελισμένη Ζωή πετάχτηκαν σε κάδο λίγα μέτρα από την είσοδο της πολυκατοικίας τους… Το κεφάλι –δεν αναγνωριζόταν– και τα υπόλοιπα μέλη λίγο μακρύτερα. «Ηταν ο πρώτος της άντρας. Τη ζήλευε υπερβολικά. Δεν την άφηνε να κάνει παρέα ούτε με φίλες της» δήλωνε αργότερα ο πατέρας της Ζωής. «Είχε έντονη φιλαρέσκεια. Της άρεσε να τραβάει τις ματιές των αντρών αλλά αυτή να μη δίνει σημασία. Η σχέση μας ήταν τρομερά δύσκολη» έλεγε ο Τάκης.

Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΦΡΟΣΥΝΗ

Το στοιχείο που οδήγησε στη διαλεύκανση του εγκλήματος ήταν μια απόδειξη από κρεοπωλείο που βρέθηκε μέσα σε μια σακούλα. Ο δράστης παραδόθηκε. Μιλούσε για τη γυναίκα του σε ενεστώτα χρόνο: την «αγαπάω παράφορα» έλεγε, σαν να είχε διαγράψει από το μυαλό του τη θηριωδία…

Στην αναπαράσταση του εγκλήματος πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε έξω από το σπίτι. Φώναζαν «θάνατος στο κτήνος» και επιχείρησαν να τον λιντσάρουν. Εξακολουθούσε να μιλά για εκείνη λες και θα γύριζε στο σπίτι να τη συναντήσει. «Κάνουμε έρωτα μία φορά την εβδομάδα ύστερα από δική μου πίεση. Μετά μαλώνουμε. Την πιάνει υστερία. Την κρατούσα από τα χέρια σφιχτά, με γρατσούναγε, με χτυπούσε. Πήγαινε μετά στους γονείς της κι έλεγε: “Ο Τάκης με χτύπησε”. Δεν τη χτυπάω, από το σφίξιμο τα χέρια της κάνουν σημάδια γιατί έχει ευαίσθητο δέρμα. Ποτέ οι γονείς της δεν πήραν το μέρος μου. Επεσα σε μελαγχολία. Φοβάμαι να κάνω έρωτα μαζί της γιατί μετά θα μου επιτεθεί».

Η ΔΙΚΗ

Η δίκη ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 1988. Στο ακροατήριο δεν έπεφτε καρφίτσα… Ο κόσμος είχε χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. Από τη μια οι γονείς του δράστη, τα αδέρφια του, όλοι του οι φίλοι. Από την άλλη οι γονείς της Ζωής, συγγενείς και κόσμος που είχε έρθει να παρακολουθήσει τη δίκη. Φώναζαν και καταριόνταν τον δράστη, ο οποίος είχε συνέχεια κατεβασμένο το κεφάλι.

Η διαδικασία ξεκινούσε το πρωί και τελείωνε τη νύχτα. Συνήγορος της οικογένειας του κοριτσιού τού ζήτησε να γυρίσει να τον κοιτάξει για να του πει ότι θα έπρεπε να αυτοκτονήσει. Ο ένας ιατροδικαστής υποστήριξε ότι το θύμα στραγγαλίστηκε και ύστερα ο δράστης το τεμάχισε ώστε να εξαφανιστούν τα μαλακά μόρια του λαιμού, άρα και τα πειστήρια του στραγγαλισμού. Ο άλλος υποστήριξε ότι ο θάνατος της κοπέλας προήλθε πράγματι από χτύπημα στο κεφάλι. «Ηταν ατύχημα. Δέχομαι μόνο την προσβολή νεκρού. Δεν θα συγχωρήσω ποτέ τον εαυτό μου που δεν έδειξα ψυχραιμία τη στιγμή που πέθανε η Ζωή. Φονιάς δεν είμαι και ούτε πρόκειται να γίνω» επέμενε ο Φραντζής στην απολογία του. Συνέχισε να μιλά σαν τρίτος γι’ αυτό που συνέβη.

Οταν όμως οι ερωτήσεις της έδρας έφτασαν στη στιγμή του διαμελισμού του πτώματος, άρχισε να παραληρεί, να κλαίει και στο τέλος «τράβηξε τις κουρτίνες» του μυαλού και τις κράτησε ερμητικά κλειστές. Κι όμως, δεν ήταν λίγοι αυτοί που πίστευαν ότι ο Τάκης δεν σκότωσε από πρόθεση τη Ζωή και δικαιολογούσαν τη συμπεριφορά του λέγοντας ότι επρόκειτο για προσωρινή απώλεια συνείδησης. «Κανένα ζώο του ζωικού βασιλείου δεν θα έκανε τέτοιο έγκλημα» είπε σε μια αποστροφή του λόγου του ο εισαγγελέας της έδρας, που είχε πειστεί ότι επρόκειτο για δολοφονία, και μίλησε ακόμη και για θανατική ποινή (στην πράξη είχε καταργηθεί από το 1972, μετά την υπόθεση Λυμπέρη).

Η ΠΟΙΝΗ

Η ποινή δεν κατέπληξε κανέναν. Ισόβια κάθειρξη, κατά πλειοψηφία 5-2. Δύο ένορκοι είχαν τη γνώμη ότι έπρεπε να του αναγνωριστεί το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου. Δεν δικάστηκε ποτέ σε δεύτερο βαθμό. Η έφεσή του εκφωνήθηκε το 1991 και απορρίφθηκε ως ανυποστήρικτη, αφού ο κατηγορούμενος δεν παρουσιάστηκε στο δικαστήριο. Ζήτησε αναβολή μέσω συνηγόρου καθώς νοσηλευόταν στο νοσοκομείο της φυλακής με γαστρορραγία, αλλά αρνήθηκε να εξεταστεί από ιατροδικαστή.

Αλλοι είπαν τότε ότι ο Φραντζής δεν άντεχε για δεύτερη φορά την έκθεση στο ακροατήριο, άλλοι ότι επρόκειτο για λάθος χειρισμό του συνηγόρου που του στέρησε μια δεύτερη ευκαιρία να υποστηρίξει τη θέση του. Ο πατέρας του, που ήταν παρών στο ακροατήριο, όταν κατάλαβε ότι όλα τελείωσαν κατέρρευσε…

ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ

Ο Τάκης γνώρισε τις σκληρότερες φυλακές της χώρας… Κέρκυρα, Αλικαρνασσός, Κορυδαλλός, παντού υπήρξε υπόδειγμα κρατουμένου. Δούλεψε στους φούρνους, στο φαρμακείο της φυλακής, στη γραμματειακή υποστήριξη. Δέκα χρόνια μετά αρχίζει να παίρνει εκπαιδευτικές άδειες και συνεχίζει τις σπουδές του στην ΑΣΟΕΕ. Καβαλώντας τη μηχανή του, πηγαινοέρχεται από τον Κορυδαλλό στη σχολή του, εντάσσεται ξανά στην κοινωνία. Κάνει και την πρώτη σχέση με κοπέλα…

Αρχίζουν οι τακτικές άδειες. Απολύτως συνεπής, επιστρέφει στο κελί πάντα στην ώρα του. Αποφυλακίστηκε τον Οκτώβριο του 2005. Ο πατέρας του, που έκανε τεράστιο, αξιοπρεπή αγώνα για να τον δει ελεύθερο, είχε φύγει από τη ζωή έναν μήνα πριν. 

* Περιοδικό Hot Doc #128, «Εγκλήματα που συγκλόνισαν», 18/6/2017

Αποκάλυψη Daily Mail: Παρ’ ολίγον αεροπορική τραγωδία σε πτήση της British Airways από την Αθήνα

ap briths

Αποκάλυψη Daily Mail: Παρ’ ολίγον αεροπορική τραγωδία σε πτήση της British Airways από την Αθήνα

Το αεροσκάφος βρέθηκε σε απόσταση μόλις 1,5 μέτρου από... αδέσποτο drone που πετούσε σε υπερβολικά…

Κολωνός: Σήμερα η απόφαση του δικαστηρίου για τον Μίχο, τον «Μιχάλη» και τη μητέρα της 12χρονης

michos ilias 1

Κολωνός: Σήμερα η απόφαση του δικαστηρίου για τον Μίχο, τον «Μιχάλη» και τη μητέρα της 12χρονης

Οι δικαστές καλούνται να αποφανθούν για την ενοχή ή μη 26 κατηγορουμένων - Συγκεντρώσεις υποστήριξης…