Κι όλα τα ίδια μένουν…

Η φράση «νεκρός και στο μπάσκετ» εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις εφημερίδες στις 13 Μαϊου 1995. Όχι όμως στα πρωτοσέλιδα, αλλά στα ψιλά. «Ήταν το μοναδικό έκτροπο που έγινε στον χθεσινό αγώνα, ένα μεμονωμένο επεισόδιο», έγραψε, εν είδει πανηγυρισμού, το συνήθως νηφάλιο Φως των Σπορ, την ώρα που ένας νέος χαροπάλευε.

Ο 25χρονος Γιώργος Καρνέζης, κάτοικος Ζωγράφου, μαχαιρώθηκε στην κεντρική πλατεία της Γλυφάδας μισή ώρα μετά τη λήξη του 4ου τελικού της Α1 του 1995 μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού και πέθανε στο Ιπποκράτειο την επόμενη μέρα.

Για πρώτη φορά στην ιστορία του επαγγελματικού μπάσκετ, οι τίτλοι –εγχώριοι αλλά και ευρωπαϊκοί- διακυβεύονταν τότε στα «κοκκινοπράσινα» μαρμαρένια αλώνια. Η ποδοσφαιροποίηση του αθλήματος έφερε μαζί της τον ακραίο χουλιγκανισμό, τον οποίο υποδαύλιζαν με κάθε τρόπο οι μεγαλόσχημοι των δύο ομάδων, πρόεδροι και όχι μόνο.

Η τραγωδία συντελέστηκε ένα χιλιόμετρο μακριά από το κλειστό της Γλυφάδας, το οποίο χρησιμοποιούσε τότε ως έδρα ο Παναθηναϊκός. Θυμάμαι ήμουν σμηνίτης στην Τρίπολη τότε, αλλά είχα εξασφαλίσει άδεια, για την περιγραφή του αγώνα, για το Μέγκα.

Τα πράσινα λάβαρα με τα οποία ήταν στολισμένο ένα κόκκινο Seat αποτέλεσαν «κόκκινο πανί» για μία ομάδα περίπου 15 οπαδών του Ολυμπιακού, οι οποίοι σταμάτησαν το αυτοκίνητο και επιτέθηκαν στους πέντε επιβάτες, μπροστά σε δεκάδες αυτόπτες μάρτυρες.

«Μας μπλόκαραν τη μία πόρτα και εξαπέλυσαν επίθεση», αφηγήθηκε στο Mega ένας από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, ονόματι Στ. Ρίγκας. «Εμείς επιτεθήκαμε με τα χέρια μας, αλλά αυτοί έβγαλαν μαχαίρια. Τότε ο φίλος μας δέχθηκε μία σοβαρή μαχαιριά». Τα χτυπήματα ήταν τελικά τρία, όπως αποδείχθηκε από τα ιατρικά ανακοινωθέντα, ενώ υπήρχαν αντιφατικές αναφορές και για «δεκάδες τραυματίες».

Ο ματωμένος με το αίμα άλλου δράστης, κάποιος Σταύρος Προφής, προσπάθησε να κρυφτεί σε ένα γειτονικό κατάστημα με ηλεκτρονικά παιχνίδια. «Μπήκε μέσα γεμάτος αίματα και μου ζήτησε νερό», εξιστόρησε ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού. «Του έδειξα τον δρόμο για την τουαλέτα και τότε είδα τα μαχαίρια». Λίγο αργότερα, ο δολοφόνος συνελήφθη και οδηγήθηκε στη φυλακή.

Τα δημοσιεύματα περιγράφουν τον Προφή ως τοξικομανή και φιλοξενούν τον ισχυρισμό του, ότι βρισκόταν σε θέση αυτοάμυνας: «Με πέρασαν για οπαδό του Ολυμπιακού και μου επιτέθηκαν. Βρισκόμουν σε άμυνα. Με πέταξαν κάτω. Εκεί βρήκα το μαχαίρι και το πήρα».

Ο 23χρονος Προφής, που δήλωσε οπαδός της ΑΕΚ, προφυλακίστηκε, αφού πρώτα του απαγγέλθηκε από τον εισαγγελέα κατηγορία για ανθρωποκτονία. Ο Καρνέζης δεν πέθανε αμέσως, μολονότι δέχθηκε τρεις μαχαιριές στο ύψος της καρδιάς. Μεταφέρθηκε στο Ιπποκράτειο σε κρίσιμη κατάσταση και χειρουργήθηκε, αν και οι γιατροί δήλωσαν εξαρχής απαισιόδοξοι για την πορεία της υγείας του.

Απεβίωσε τελικά στις 12.45 της επόμενης ημέρας. «Είχε ακατάσχετη αιμορραγία», εξήγησε ο καρδιοχειρουργός Ηλίας Κοκκινόπουλος. «Ο οργανισμός του δεν συγκρατούσε το αίμα που του δίναμε. Ανέλαβα την ευθύνη της εγχείρησης ελπίζοντας στο νεαρό της ηλικίας του, αλλά δυστυχώς δεν γινόταν τίποτε».

Ο θάνατος του Καρνέζη πυροδότησε ένα μπαράζ από χουλιγκάνικες επιθέσεις σε ολόκληρη την επικράτεια, ευτυχώς χωρίς άλλα θύματα. Οι πράξεις αντεκδίκησης περιορίστηκαν σε κατεστραμμένα γραφεία συνδέσμων, απειλές και υβριστικά συνθήματα εν όψει του 5ου τελικού, που είχε οριστεί να διεξαχθεί δύο μέρες μετά το περιστατικό.

Τρομαγμένος από την έκρυθμη κατάσταση, ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Λιάνης αποφάσισε την αναβολή του αγώνα, αλλά και την επ’ αόριστον διακοπή των πρωταθλημάτων σε όλα τα σπορ, «όπως έγινε στην Ιταλία». Οι μεγαλοπαράγοντες των δύο ομάδων ξεκίνησαν πόλεμο για τη μοιρασιά των εισιτηρίων (αφού υπήρχε κανονισμός για 70-30 στον πέμπτο τελικό), παραμερίζοντας επιδεικτικά τις συνέπειες της τραγωδίας.

«Η αναβολή είναι αναιτιολόγητη», δήλωσε ο Σωκράτης Κόκκαλης. «Ντροπή σας», ορύονταν στα γραφεία του τότε ΕΣΑΚ οι Θανάσης και Παύλος Γιαννακόπουλος. Το ματς έγινε τελικά στο ΣΕΦ βράδυ Δευτέρας, με καθυστέρηση ενός 24ώρου και δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, και ολοκληρώθηκε με το αλήστου μνήμης 45-44 υπέρ του γηπεδούχου Ολυμπιακού.

Ο Παναθηναϊκός επέστρεψε 1400 από τα 3900 εισιτήρια που αρχικά παρέλαβε ένεκα του φόβου για αιματοχυσία. Η σεζόν ολοκληρώθηκε δίχως πρόσθετα παρατράγουδα και η κοινωνία πήρε βαθιά ανάσα ανακούφισης.

Ο Παναθηναϊκός εκπροσωπήθηκε πλησίστιος στην κηδεία του Γιώργου Καρνέζη, η οποία περιφρουρήθηκε από δύο διμοιρίες ΜΑΤ στο νεκροταφείο Ζωγράφου. Ανάμεσα στο πλήθος των χιλίων ατόμων στέκονταν ο πρόεδρος της ΠΑΕ Γιώργος Βαρδινογιάννης, οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι Παύλος, Θανάσης και Κώστας, ο αρχηγός της ομάδας μπάσκετ Κώστας Παταβούκας, ο Μίμης Δομάζος, οι ποδοσφαιριστές Νιόπλιας, Βάντσικ, Βαζέχα, Καλιτζάκης.

Ο υφυπουργός Λιάνης έστειλε στεφάνι, αλλά ο Ολυμπιακός και η διοργανώτρια αρχή του πρωταθλήματος αδιαφόρησαν. Εξήντα μηχανάκια με μαύρες σημαίες και πένθιμο στολισμό από τους συνδεσμίτες συνόδευσαν το νεκρό στην τελευταία του κατοικία. «Γιώργο ζεις, εσύ μας οδηγείς», ήταν το σύνθημα που έσπασε την επιθανάτια σιγή.

«Τους ζητάω να σταματήσουν, δεν πρέπει να χαθεί άλλη ζωή», εκλιπαρούσε μέσα στην οδύνη της η χαροκαμένη μάνα του δολοφονημένου νέου. Μια μάνα, όπως τόσες μάνες. Θα μπορούσε να είναι του Άλκη. Ή η δική μου. Ή η δική σου.

Ήμουν επιφορτισμένος με την περιγραφή (και) του 5ου αγώνα και, όπως συνηθιζόταν τότε –και όχι μόνο τότε- πήγα στο γήπεδο με τέσσερις σεκιουριτάδες, τους οποίους πλήρωνε το Μέγκα. Μία ώρα πριν το τζάμπολ, συνδέθηκε μαζί μου στο ξεκίνημα του δελτίου ειδήσεων ο Νίκος Χατζηνικολάου, για να μεταφέρωστους τηλεθεατές του Μέγκα την ατμόσφαιρα του τρόμου.

«Ελπίζω την επόμενη φορά που θα γίνω πρώτο θέμα να είναι για λόγους καθαρά αθλητικούς», θυμάμαι να λέω από το δημοσιογραφικό θεωρείο του ΣΕΦ. Ήμουν όμως βέβαιος, ότι δεν είχαμε τελειώσει με τον χουλιγκανισμό. Ήταν ολοφάνερο, τότε, όπως και τώρα, ότι πρώτες τον ενθάρρυναν οι ίδιες οι ομάδες.

Ήδη, πριν στεγνώσει το αίμα του δολοφονημένου Καρνέζη, χόρευαν αδίστακτες πάνω στο φέρετρό του. Ήθελαν πάση θυσία να γίνει ματς πάνω στο πτώμα του νεαρού και θεωρούσαν την αναβολή του αγώνα «ντροπή».

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr