Του Άγγελου Τσέκερη
Εκεί που ο κ. Μητσοτάκης έβγαλε από το μανίκι του τον άσο που λέγεται «εξαγγελία για 15% μείωση των ασφαλιστικών εισφορών», ήρθε ο κ. Καραγκούνης και τα έκανε μαντάρα. «Πρόκειται για το ασφαλιστικό του Πινοσέτ» είπε μέσα στην ειλικρινέστατη αφέλειά του ο τομεάρχης Δικαιοσύνης της Ν.Δ. Έκτοτε, όλα τα στελέχη του κόμματος τρέχουν να ανασκευάσουν τη χοντράδα του κ. Καραγκούνη.
*
Το τι ακριβώς είναι το ασφαλιστικό του Πινοσέτ και τι επιπτώσεις είχε στην κοινωνία έπειτα από 35 χρόνια εφαρμογής το υπενθύμισε αναλυτικά χθες η «Αυγή». Μια βασική σύνταξη πείνας για όλους. Μια επικουρική, οι εισφορές της οποίας καταβάλλονται σε ασφαλιστικά funds και μετατρέπονται κατά το μεγαλύτερο μέρος σε επιχειρηματικό κέρδος και μπόνους για τα μεγαλοστελέχη των εταιρειών αυτών. Κι όποιος δεν θέλει να πεθάνει της πείνας ας πάει να κάνει και μια ιδιωτική ασφάλιση («τρίτος πυλώνας» ονομάζεται αυτό). Οι μισοί ασφαλισμένοι του Πινοσέτ κατέληξαν εκτός συστήματος. Οι υπόλοιποι παίρνουν συντάξεις χαμηλότερες από τον κατώτατο μισθό. Και όσοι κατάφεραν να πληρώσουν βλέπουν το μεγαλύτερο μέρος των εισφορών τους να έχει παρακρατηθεί από τις εταιρείες ως «κόστος διαχείρισης». Αυτό είναι το ασφαλιστικό που εισηγείται ο Κ. Μητσοτάκης.
*
Οι ναυαρχίδες του αντιπολιτευόμενου Τύπου, ο «Φιλελεύθερος» και «Τα Νέα» προσπάθησαν όπως – όπως να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Πιο γραφικός, ο «Φιλελεύθερος» μας πληροφόρησε τα εξής: πρώτον, ότι το ασφαλιστικό του Πινοσέτ ήταν σύλληψη του Αλιέντε. Μια χοντράδα τόσο προφανής, ώστε θα χρειαζόταν μια ελάχιστη τεκμηρίωση για να μπορέσει να σταθεί έστω και ως fake story.
Δεύτερον, ότι το σύστημα Πινοσέτ θεωρείται, διεθνώς, ως υπόδειγμα μετάβασης από το διανεμητικό σύστημα στο κεφαλαιοποιητικό – σ’ αυτό έχουν δίκιο. Θεωρείται υπόδειγμα διάλυσης του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος, γι’ αυτό, άλλωστε, επέλεξαν μια χούντα για να το προωθήσουν. Δεν μας λένε, βέβαια, από ποιους θεωρείται υπόδειγμα, αλλά είναι προφανές ότι αναφέρονται στη Μιράντα Ξαφά και τον κύκλο της.
Τρίτον, ότι η συντριπτική πλειονότητα των ασφαλισμένων επέλεξε ελεύθερα το νέο σύστημα. Προφανές, αφού όλοι ξέρουμε σε τι βαθμό το καθεστώς Πινοσέτ εγγυόταν τις ελευθερίες επιλογών.
Τέλος, τέταρτον, ότι το σύστημα θεωρείται πρότυπο από τις δημοκρατικές κυβερνήσεις της Χιλής που διαδέχτηκαν τη χούντα. Υπεκφυγή που παρακάμπτει τη συζήτηση για τις πραγματικές κοινωνικές επιπτώσεις. Όχι, δεν είναι η πιο στέρεη επιχειρηματολογία. Και το βασικό της πρόβλημα είναι ότι επεκτείνει μάλλον τη σκέψη του Καραγκούνη, παρά τη σκέψη του Μητσοτάκη.
*
Σε άλλη γραμμή, «Τα Νέα» προσπάθησαν, απελπισμένα, να «πετάξουν» τον Πινοσέτ και τον Καραγκούνη από τη γραμμή του Μητσοτάκη. «Ασπίδα για τις συντάξεις» κραύγαζε ο πομπώδης προχθεσινός τίτλος της εφημερίδας, που υπόσχεται ένα πλούσιο αποκαλυπτικό τρισέλιδο. Μέσα, όλες κι όλες 230 λέξεις για το θέμα.
Δηλαδή αυτά που λέμε πιο πάνω, χωρίς αναφορά στον Πινοσέτ, αλλά με σαφώς εξωραϊσμένη φρασεολογία. «Προτεραιότητα στην επιβράβευση της εργασίας» θριαμβολογεί το ρεπορτάζ και διευκρινίζει: «Αν δουλεύεις περισσότερο, θα παίρνεις περισσότερη σύνταξη κι αν δουλεύεις λιγότερο θα παίρνεις λιγότερα πίσω».
Σε απλά ελληνικά: όποιος για οποιονδήποτε λόγο μείνει μεγάλο διάστημα στην ανεργία ή στην υποαπασχόληση ή στην υποαμειβόμενη εργασία στο τέλος θα τρώει στα συσσίτια. Όπως οι μισοί Χιλανοί. Και όπως όλοι αυτοί που ο κ. Μητσοτάκης κάλεσε, τις προάλλες, να συνηθίσουν στην ιδέα ότι δεν θα δουλεύουν σε όλη τους τη ζωή σε μια σταθερή δουλειά.
Το υπόλοιπο «αποκαλυπτικό» ρεπορτάζ είχε παραδείγματα για το πόσο μειωμένες είναι οι αποδόσεις με τον Νόμο Κατρούγκαλου – αυτές δηλαδή που χρειάστηκαν για να γίνει βιώσιμο το σύστημα, που οι προηγούμενοι οδήγησαν στη χρεοκοπία έπειτα από έντεκα διαδοχικές μειώσεις συντάξεων.
Παραδείγματα για το τι θα αποδίδει το σύστημα Πινοσέτ – Μητσοτάκη δεν είχε. Αυτά τα παίρνουμε από τη Χιλή. Είχε όμως εξυπνάδες από το Twitter, Αρκά και άλλη μια εκτεταμένη δέηση στον Ρέγκλινγκ να μας κόψει επιτέλους εκείνες τις συντάξεις. Όσο για την «Ασπίδα» του τίτλου, πουθενά δεν αναφέρεται, πουθενά δεν εξηγείται περί τίνος πρόκειται. Το λες και εξαπάτηση του αναγνώστη. Ούτε για να τυλίξεις ψάρια…
*
Επί της ουσίας: το ασφαλιστικό σχέδιο του κ. Μητσοτάκη δεν είναι καινούργιο. Είναι ένα ασφαλιστικό που μπορεί να λειτουργήσει μόνο για ανθρώπους που ο μισθός τους περισσεύει καθ’ όλο τον εργασιακό τους βίο.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρόεδρος της Ν.Δ. πρώτα το εξήγγειλε στα στελέχη των ασφαλιστικών εταιρειών και μετά σε όλους εμάς τους υπόλοιπους. Το τι θα προκαλέσει ένα τέτοιο σύστημα σε μια κοινωνία τσακισμένη από οκτώ χρόνια λιτότητας, με υψηλή ανεργία και με χαμηλούς μισθούς, ίσως ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να το εξηγήσει στη ΔΕΘ.
Και, σε κάθε περίπτωση, η ιδέα να σερβίρουν αυτό το έκτρωμα ως «μείωση ασφαλιστικών εισφορών 15%» και «επιβράβευση της εργασίας» μάλλον θα αποδειχτεί καταστροφική. Όπως και κάθε επικοινωνιακή πολιτική που υποτιμά τη νοημοσύνη των ανθρώπων.
*
Τέλος, αλλά όχι έσχατο: άραγε, αυτά που προτείνει ο κ. Μητσοτάκης θα ισχύσουν και για τους στρατιωτικούς; Γιατί ο Πινοσέτ, για προφανείς λόγους, τους είχε εξαιρέσει από το «υποδειγματικό» του σύστημα. Θα είχε ενδιαφέρον μια απάντηση πάνω σ’ αυτό…
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr