Κάτι ξεχάσατε κύριε Πρωθυπουργέ… Γιατί ο Μητσοτάκης επιμένει να «αγνοεί» τον Κωνσταντίνο Καραμανλή

Το πρωτοσέλιδο της Εστίας που υπενθυμίζει στον πρωθυπουργό τον «αυθεντικό» ηγέτη της παράταξης

2513399

«Κάτι ξεχάσατε κύριε Πρωθυπουργέ…», αυτή η αιχμηρή φράση κοσμεί σήμερα το πρωτοσέλιδο της Εστίας. 

«Ο κ. Μητσοτάκης παρέλειψε να κάνει αναφορά στον θεμελιωτή της ελληνογαλλικής συμμαχίας Κωνσταντίνο Καραμανλή κατά την υπογραφή της συμφωνίας για τις φρεγάτες με τον Πρόεδρο Μακρόν στο Παρίσι – Θυμήθηκε τον Χαρίλαο Τρικούπη και τον Ελευθέριο Βενιζέλο μόνον», αναφέρεται στη συνέχεια και όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό το «καραμανλικό» στρατόπεδο είναι στα κάγκελα με την επιλογή του πρωθυπουργού να μην αναφερθεί στη «εθνάρχη».

Και μπορεί κάποιος να πει πως η Εστία εδώ και καιρό κινείται σε αντιπολιτευτική τροχιά οπότε λογικό να ασκεί κριτική στην κυβέρνηση με όποιον τρόπο το επιθυμεί, ωστόσο η συγκεκριμένη «παρατήρηση» της εφημερίδας φέρνει στο προσκήνιο μια αδιαμφισβήτητη στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης και μια ιδιοτελή στόχευση του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Γιατί είναι γνωστό και ψιθυρίζεται εδώ και καιρό, πως ο πρωθυπουργός θέλει να πάρει αποστάσεις από την εμβληματική προσωπικότητα του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο πως ο σημερινός ηγέτης της γαλάζιας παράταξης με μεγάλη συνέπεια «ξεχνά» να επικαλεστεί τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο της δημοκρατίας. Από κομματικές εκδηλώσεις μέχρι φιέστες με ξένους ηγέτες.

Άραγε γιατί να συμβαίνει αυτό; Ίσως γιατί ο Μητσοτάκης θέλει να πλασάρει μια Δεξιά πιο κοντά στη λογική Καρατζαφέρη, με όλους τους alt-right συμβολισμούς και με ακροδεξιό προφίλ. Προφανώς κάτι τέτοιο δεν το εξυπηρετεί το φιλελεύθερο, δημοκρατικό όραμα του Κ. Καραμανλή.

Από την άλλη, μπορεί ο Κυριάκος απλά να επιθυμεί να επισκιάσει τον Καραμανλή. Είναι τέτοια η εμμονή και η ανάγκη που έχει να καταναλώσει την εικόνα του μεγάλου ηγέτη, του στρατηγού και… Μωυσή, που δεν διστάζει να θυσιάσει ακόμα και τον Κ. Καραμανλή. Να τον εμφανίσει σαν περαστικό και ήσσονος σημασίας πολιτικό… Μόνο που σε αυτήν την περίπτωση λογαριάζει χωρίς τους «καραμανλικούς»