Kαθείς με το μάνγκο του και η κυρία Κλείτου με το δικό της

Mακάρι τα βάσανα του κόσμου να ‘ταν οι σαλάτες που δεν πέτυχαν αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι. Φυσικό επόμενο λοιπόν να στηθεί ένα γλέντι στα social media μετά την ανάρτηση που έκανε η δημοσιογράφος Λίνα Κλείτου, διαμαρτυρόμενη για τη σαλάτα με μάνγκο και καλαμάρι που ήταν αδιάγνωστη ως προς το καλαμάρι και άλλα τινά, που της σέρβιραν σε «πανάκριβο εστιατόριο» της Κηφισιάς.

Ήταν ο φθόνος που προκάλεσε τη θυμηδία και κράξιμο του κοινού εις βάρος της; Όχι. Ήταν το αρχοντοχωριάτικο που διέπει το δημόσιο παράπονό της και η έλλειψη συναίσθησης. Τον εγωισμό της διακωμώδησαν απέναντι σε όσα βιώνει ο πληθυσμός τη χώρας που δεν ζει μια ολιστική κι ανέμελη ζωή.

Δικαίωμά της να διαμαρτύρεται. Ας έβρισκε λοιπόν τον μετρ του καταστήματος κι ας του ‘λεγε τον πόνο της. Δεν είναι μήτε η Ελένη Ψυχούλη που κάνει ρεπορτάζ φαγάδικων, μήτε η μακαρίτισσα food editor Μαρία Χαραμή ή ο Γιάννης Ευσταθιάδης που γράφει το ποιητικό του «Με γεμάτο στόμα». Είναι μία πελάτισσα σε ένα ακριβό εστιατόριο σε μία εποχή που οι συμπολίτες της, 7 στους 10, αναγκάζονται να μειώσουν και τις αγορές τους στο super market καθώς δεν το εισόδημά τους δεν επαρκεί λόγω ακρίβειας.

Όταν λοιπόν η ανάρτησή της στάζει από την αρχή ως το τέλος με τα ζουμιά των παραπόνων της, που αφορούν την ηδονή του οισοφάγου και την τέρψη του λαρυγγιού της, έχει πράξει μια αρχοντοχωριατιά. Είναι μια επίδειξη ευδαιμονίας που κάποιοι τόλμησαν να της την χαλάσουν και πρέπει να το μάθει ο ντουνιάς. Αυτό ακριβώς διακωμώδησε το κοινό, παραφράζοντας το κείμενο της με εύστοχες αντιστοιχίες. Από την #Thlimmeniprovatina στο Κακοσάλεσι που σερβίρει βραστή γίδα, χωρίς να υφίστανται τα βασικά χαρακτηριστικά του πιάτου μέχρι τη στυφή επίγευση του σπληνάντερου σε ταβέρνα στην Κάτω Ραχούλα.

Η κυρία Κλείτου οργίστηκε τα μάλα. Και ακολούθησε νέα ανάρτησή της έμπλεη χαρακτηρισμών (το γνωστό καταφύγιο της πολιτικής που καθιέρωσε ο Μητσοτάκης, ο Άδωνις και οι Λατινοπούλες). Και φυσικά για όλα φταίει ο Σύριζα που όχι μόνο αγνοεί τα βασικά της κουζίνας αλλά διέπεται από σύνδρομο κοινωνικής κατωτερότητας και επαναστατικής εμμονής. Τόλμησε μάλιστα να αποκαλέσει όσους και όσες την σατίρισαν «αριστεροφασιστοειδή».

Δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο από τη συγκεκριμένη δημοσιογράφο που έχει προ πολλού δώσει δείγματα του τρόπου με τον οποίο σκέφτεται. Που έπιασε στην πένα της, τη μάνα Μάγδα Φύσσα ισχυριζόμενη ότι «ο πόνος της καταλήγει σε ανερμάτιστη πολιτική πλατφόρμα». Ίσως επειδή περιορίζει τη μελέτη της σε καταλόγους πανάκριβων εστιατορίων και όχι σε ποίηση, για να ξέρει τι ακριβώς κάνει μια μάνα που μοιρολογά το κουφάρι του γιού της, το αδικοσκοτωμένο: «Γιέ μου, στ’ ἀδέλφια σου τραβῶ καὶ σμίγω τὴν ὀργή μου,σοὺ πῆρα τὸ ντουφέκι σου – κοιμήσου, ἐσύ, πουλί μου».
Καλά θα κάνει η κυρία να βουτά τη γλώσσα της στο μυαλό πριν γράψει και όχι μόνο σε agle e olio pepperoncino.