Καταστολή, διαβολή και ο Κυριάκος με στολή

Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο της Δεξιάς και του Μητσοτάκη και δεν είναι για να συνετίσει όσους παρανομούν, αλλά όσους θα παρουσιαστούν ως παρανομούντες από την κυβέρνηση.

5188642

Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ξυλοκόπησε πολίτες, τους έριξε στα κρατητήρια ανά δέκα και είκοσι, κατέβασε στους δρόμους και 6.000 αστυνομικούς να συνωστίζονται, να χτυπιούνται και να φτύνονται, στο όνομα της δημόσιας υγείας.

Ας πούμε πως εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές, θεωρείς πως είναι αναγκαίο και μη διαπραγματεύσιμο να τηρούνται οι νόμοι προκειμένου να προστατευτούμε. Θα μου επιτρέψεις να θέσω κάποια ερωτήματα.

Είναι νόμος ό,τι αποφασίζει και διατάζει κάποιος Αστυνομικός, έστω και αν είναι ο Αρχηγός της Αστυνομίας; Αυτός νομοθετεί ή η Ελληνική Βουλή; Και «νομοθετεί» αναστέλλοντας και το Σύνταγμα; Είναι σύνηθες στον πολιτισμένο κόσμο να νομοθετούν κάποιοι τύποι με στολή;

Όταν κάποιος παρανομεί έστω, ξυλοφορτώνεται και κακοποιείται; Οι αστυνομικοί που επιβάλλουν την τάξη είναι κάποια κρυμμένα ανθρωποειδή πίσω από φοβιστικές στολές, που δεν έχουν ταυτότητα και αριθμό; Άρα και ευθύνη αν σκοτώσουν κάποιον; 

Οι αστυνομικοί που δέχεσαι ότι λειτουργούν έτσι για να μας προστατεύσουν από τον κορονοϊό, οι ίδιοι δεν έχουν μέτρα προστασίας;

Αν η κυβέρνηση, με αχυράνθρωπο τον Αρχηγός της Αστυνομίας, απαγορεύει τις συγκεντρώσεις, αλλά το ΚΚΕ τελικώς κάνει με όλα τα μέτρα ασφαλείας, τότε η Αστυνομία κάνει την πάπια, αλλά περιμένει τους διαδηλωτές στα σπίτια τους και τους συλλαμβάνει εκδικητικά;

Τέλος, πρέπει να απαντήσουμε, αν αυτό που συνέβη χθες με το πρόσχημα του κορονοϊού και της έκτακτης ανάγκης, μπορούμε να το επιτρέπουμε, όποτε κάτι παίρνει τον χαρακτηρισμό του έκτακτου και του αναγκαίου με τη λογική της κάθε κυβέρνησης. 

Δε χρειάζεται πολιτική θέση για να απαντήσεις σε λογικά επιχειρήματα. Χρειάζεται όμως ως προαπαιτούμενο για τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, η δήλωση πως πιστεύεις ότι στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα και όλα τα σχετικά που λέγονται όταν την υπερασπιζόμαστε λεκτικά.

Ας δούμε όμως ποια είναι η πραγματικότητα. Το 1990, όταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας, η πρώτη πολιτική κίνηση που έκανε, ήταν να επισκεφθεί την Αστυνομία και να δηλώσει στους Αστυνομικούς «εσείς είσαστε το Κράτος».  Η δήλωση αυτή προσπαθούσε να ανακατασκευάσει την εικόνα του κατά Δεξιά αστυνομικού,  η οποία είχε πληγεί από τον εκδημοκρατισμό. Η Αστυνομία έπιασε το μήνυμα του τότε πρωθυπουργού και η χώρα έζησε τρία χρόνια αστυνομοκρατίας με αποκορύφωμα τα επεισόδια στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των Συγκοινωνιών.

Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης τότε, ήταν από τους καταγγέλλοντες την αστυνομοκρατία, ενώ ο Γιάννης Αλαφούζος γεύτηκε την αστυνομική βία στις κεραίες του ΣΚΑΪ στον Υμμητό καθώς και την προσπάθεια να κλείσει ο σταθμός για λόγους «νομιμότητας» ( το τροπάρι είναι το ίδιο).

Η αστυνομοκρατία, το αφήγημα της ασφάλειας και η σιδηρά πυγμή, αποτελούν ιδεολογικό υπόβαθρο της Δεξιάς. Ιστορικά μάλιστα η Δεξιά σε όλο τον κόσμο, κουνώντας ως σημαία την απειλή της ασφάλειας καταφέρνει να επιβάλλεται επιτυχώς. Πρακτικά μάλιστα, συνήθως διαταράσσει άλλοτε μέσω των Μέσων Ενημέρωσης και άλλοτε με προβοκάτσιες ,την ασφάλεια της οποίας στη συνέχεια εμφανίζεται να είναι εγγυητής. Το πιο κλασσικό ιστορικό παράδειγμα είναι αυτό της Ιταλίας. Τη δεκαετία του 70, η γειτονική χώρα, παραδόθηκε σε μπαράζ τρομοκρατικών επιθέσεων οι οποίες αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων πως σκηνοθετήθηκαν και πραγματοποιήθηκαν από φασίστες και μυστικές υπηρεσίες. Το χάος που δημιουργήθηκε από την μαύρη τρομοκρατία το χρησιμοποίησε η Δεξιά η οποία υποσχόταν σταθερή κυβέρνηση και σιδηρά αποφασιστικότητα για να ηρεμήσει η χώρα.

Το ίδιο σενάριο χρησιμοποιήθηκε και στην Ελλάδα, με τους βομβιστές της ομάδας του νεαρού τότε Νίκου Μιχαλολιάκου, οι οποίοι τίναξαν στον αέρα κινηματογράφους ενώ η Δεξιά κυβέρνηση παρουσιαζόταν ως εγγυητής της ασφάλειας στη διαμάχη των δύο άκρων (είπαμε παλιό το τροπάρι).

Με αυτή την έννοια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μένει σταθερός στη βασική αρχή της Δεξιάς, πως οφείλει να επικρατεί πουλώντας ασφάλεια και ηρεμία, ενώ την ίδια ώρα έχει την ευθύνη για τη διατάραξή τους.

Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο της Δεξιάς και του Μητσοτάκη και δεν είναι για να συνετίσει όσους παρανομούν, αλλά όσους θα παρουσιαστούν ως παρανομούντες από την κυβέρνηση. Η παρανομία κατασκευάζεται από τον Μητσοτάκη για να καταδείξει τον ίδιο ως φρουρό της νομιμότητας. Στην πραγματικότητα είναι αυτός που τη διαταράσσει μαζί με τις βασικές αρχές της Δημοκρατίας. 

Ένα από τα βασικά κόλπα επικράτησης της Δεξιάς είναι η κατασκευή του εσωτερικού εχθρού. Άλλοτε είναι ο αριστερός, άλλοτε «ευαίσθητος Δημοκράτης» και σχεδόν πάντα ο πολίτης που αναρωτιέται τι συμβαίνει. Η Δεξιά και ο Μητσοτάκης , επενδύουν στα αντανακλαστικά του συντηρητικού νοικοκυραίου, που ο κόσμος του όλος  είναι ο μικρόσκοσμός του. Αυτός ο κόσμος δεν έχει μεγάλες ποσότητες κοινωνικής ευθύνης και αλληλεγγύης. Αναμασά βολικά στερεότυπα, απαιτεί την τιμωρία της παρέκκλισης και ονειρεύεται ένα αδιατάρακτο σύμπαν που να είναι συμβατό με το προσωπικό συμφέρον και μόνο, ακόμη και αν χρησιμοποιεί ως επιχείρημα για την επιβολή το κοινό καλό.

Ο Μητσοτάκης εκφοβίζει αυτές τις κοινωνικές ομάδες και χρησιμοποιεί το φόβο ως τηλεκοντρόλ. Αρχικώς ορίζει ποια είναι η «αποκλίνουσα» συμπεριφορά. Στη συνέχεια την παγιώνει ως δεδομένο φόβο με τη βοήθεια των Μέσων Ενημέρωσης και στο τέλος τη χτυπάει ως εχθρό. Το χτύπημα του κατασκευασμένου εχθρού χρησιμοποιείται και ως επιβεβαίωση του κινδύνου.  

Εργαλεία στις πολιτικές επιλογές του Μητσοτάκη δεν είναι μόνο τα Μέσα Ενημέρωσης. Είναι και οι δομές που χρησιμοποιεί.

Έριξε στην κοινωνία χιλιάδες ανεκπαίδευτους νεοπροσληφθέντες αστυνομικούς οι οποίοι αντιλαμβάνονται την επιθετικότητα και τη βία ως υπηρεσιακή λειτουργία και τη Δημοκρατία ως μια επικίνδυνη πολυτέλεια που πρέπει να κατασταλεί. 

Υπάρχουν πολλά προσωπικά, εκτός από ιδεολογικά στοιχεία, που καθιστούν το σημερινό πρωθυπουργό λάτρη της καταστολής. Είναι η αλαζονεία του και η ταύτιση της πολιτικής με το πρόσωπό του, ένα είδος Λουδοβικισμού , που τον κάνει μοναδικό κριτή του επιτρεπτού. Δεν υπάρχει Δημοκρατία ή κανόνες γιατί αυτός ξέρει πως θα μας δείρει και θα στρώσουμε. Είναι επίσης το άγχος πως υπάρχει ο κίνδυνος να πέσει από την εξουσία και γι αυτό πρέπει να επιβάλει πριν του επιβάλουν. Και φυσικά είναι η ιδιοκτησιακή αντίληψη που έχει για το κράτος και την εξουσία, ως κληρονομικό δικαίωμα. 

Όσο τα πράγματα γίνονται δύσκολα ή άλυτα, τόσο ο Μητσοτάκης θα ανακαλύπτει  την καταστολή ως συνταγή και θα την παρουσιάζει ως αναγκαία λύση. Θα αντιδρά βάναυσα στις αντιδράσεις του κόσμου (και του κόμματός του) και θα δημιουργεί το χάος στο οποίο θα στηρίζει την αυτοεπιβεβαιούμενη προφητεία του κινδύνου.  Εντάξει πού και πού θα δίνει και οικογενειακά μαθήματα κομψότητας. Αλλά μέσα του θα προτιμά τη στολή

Μητσοτάκης: Όλο το παρασκήνιο για τις εκκαθαρίσεις Μπρατάκου και Παπασταύρου

InCollage 20240328 205245331

Μητσοτάκης: Όλο το παρασκήνιο για τις εκκαθαρίσεις Μπρατάκου και Παπασταύρου

O Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται πως «παραίτησε» τους δύο στενούς του συνεργάτες προκειμένου να μην απολογηθεί…

«Η ΛΑΡΚΟ ανήκει στους εργάτες» – Μαζικό συλλαλητήριο για τη ΛΑΡΚΟ στο κέντρο της Αθήνας

6167427

«Η ΛΑΡΚΟ ανήκει στους εργάτες» – Μαζικό συλλαλητήριο για τη ΛΑΡΚΟ στο κέντρο της Αθήνας

Στο μαζικό συλλαλητήριο για την ΛΑΡΚΟ συμμετέχουν και άλλα σωματεία, φορείς, συνδικάτα αλλά και φοιτητικοί…

Θρήνος στο Ρέθυμνο: Αυτοκτόνησαν σε μια μέρα, ένας 56χρονος επιχειρηματίας και ένας 84χρονος

5860197

Θρήνος στο Ρέθυμνο: Αυτοκτόνησαν σε μια μέρα, ένας 56χρονος επιχειρηματίας και ένας 84χρονος

Τον αυτόχειρα εντόπισαν οι οικείοι του. Λίγες ώρες αργότερα, ένας 84χρονος, έκοψε το νήμα της…