Καταλήψεις: Ευτυχώς αυτή η γενιά δεν είναι λοβοτομημένη

Υπέγραφε μια κυρία που είναι σαν την Coca-Cola: πάει με όλα. Το συνέχισε, με ένα παιδαριώδες άρθρο στο οποίο συκοφαντούσε τις καταλήψεις, αλλοιώνοντας τα αιτήματά τους.  Το δικαίωμα να έχουν αιτήματα.

 Όλοι γνωριζόμαστε. Είσαι υπόδειγμα για τη γενιά όταν επί δεκαετίες  εξασφάλιζες κατ’ απονομή αξιώματα από τρεις διαφορετικούς πρωθυπουργούς του ΠΑΣΟΚ;

Ίσως λοξοκοιτάς σε έναν τέταρτο, αλλά της αντίπαλης παράταξης και του προσφέρει μίσος εναντίον της απειθάρχητης νεολαίας – αντί να τον «στήσεις στον τοίχο» για την πολιτική του στη δημόσια εκπαίδευση.

 Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Όταν τα έχεις πάρει όλα από την πολιτική,  τι είναι αυτό που σε κάνει να στρέφεσαι κατά της νέας γενιάς, ακόμη αν έχει άδικο – αν είναι ποτέ δυνατόν να έχει άδικο η νέα γενιά;

Προφανώς ό,τι σε παρακινεί  να παραδώσεις ένα τραγελαφικό βιβλίο με αγιογραφίες  για τον Σημίτη και τον Μητσοτάκη.

Η χωροφυλακίστικη επίθεση των ημερών στις καταλήψεις ισούται με όνειδος πολιτικής συμπεριφοράς. Αλλά προσφέρει μια υπηρεσία: θυμίζει ότι η σημερινή νέα γενιά δεν είναι λοβοτομημένη-  όπως πολλοί προσπάθησαν.

Το «είμαι 16άρης, σας γαμώ τα Λύκεια», του Σαββόπουλου ακούγεται πάλι στις σχολικές αυλές.  Ανάσα για την κοινωνία.

Δεν είναι καλό να διαταράσσεται η λειτουργία ενός σχολείου. Φέρνει μελαγχολία η καπηλευμένη σχολική τάξη – ακόμη και αν δεν είναι τάξη αλλά κοντέινερ.

Είναι αποκαρδιωτική η πλημμελής λειτουργία της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Απογοητεύει ότι οι μαθητές δε βρίσκονται στα θρανία, αλλά στο δρόμο.

Όμως οι μόνοι που δεν ευθύνονται γι’ αυτό είναι οι μαθητές. Οι κυβερνήσεις ισοπέδωσαν ως τώρα το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα – και συνεχίζουν ακάθεκτα.

Οι μόνοι που δε δικαιούνται να κρίνουν τους σημερινούς μαθητές είναι οι πρώην υπουργοί Παιδείας που πουλούσαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες για να κάνουν καριέρα.

Ιδίως όσοι νομοθετούσαν για τα παιδιά των άλλων. Τα δικιά τους φοιτούσαν αλλού. Για τη σημερινή υπουργό καλύτερα ας μη μιλήσουμε – βοά η χώρα.

Πρακτικά η περίοδος των καταλήψεων αφαιρεί χρόνο εκπαίδευσης από ένα μαθητή – όσο κακή και αν είναι. Αλλά δε φτάνει τυχαία στην κατάληψη. Πνίγεται. Αγανακτεί. Απελπίζεται.

Με την αψηφισιά της ηλικίας προσπαθεί να κλονίσει το οικοδόμημα της αδιαφορίας, της υποκρισίας και του κομματισμού που τον πλακώνει και σκιάζει το μέλλον του.

Ελπίδες για το μέλλον της εκπαίδευσης είναι οι καταληψίες, όχι οι καλοβολεμένοι  πολιτικοί που έκαναν και κάνουν παιχνίδι, όταν δεν κάνουν μπίζνες, στις πλάτες των μαθητών και των οικογενειών τους – ακόμη και μέσα στην πανδημία.

Θα ήταν οδυνηρό για την κοινωνία αν το εκπαιδευτικό τοπίο – με την ολέθρια διαχείριση των κυβερνώντων που επιβαρύνει όλες τις παραμέτρους του –  έπεφτε σε ησυχία νεκροταφείου.

Αν οι μαθητικές κοινότητες ήταν σε ακινησία, όπως ζητούν οι πανάθλιοι κήρυκες του «νόμου και της τάξης», από μια ηλικία στην οποία ο άνθρωπος θέλει να πετάξει από πάνω του ό,τι τον κάνει  ασφυκτιά – ιδίως τα κηρύγματα καθωσπρεπισμού από αριβίστες…

Είναι σημάδι υγείας της κοινωνίας ότι η νέα γενιά αντιστέκεται, αντιδρά, επαναστατεί, διαμαρτύρεται και απαιτεί. Αισθάνεται, άρα υπάρχει.

Αν κλείνει η ίδια τα σχολεία της προσωρινά είναι γιατί τα θέλει διαρκώς ανοιχτά. Αυτοί που εναντιώνονται στο διεκδικητικό κλείσιμο τα κλείνουν – κάποτε τα «συγχώνευσαν».

Στις καταλήψεις οι έφηβοι αναστενάζουν και τραγουδούν. Τζάμπα όσοι χαντάκωσαν το μέλλον τους λυσσομανάνε, με τα χειρότερα δείγματα του εαυτού τους.  

Αντί να ενθαρρύνουν το αγωνιστικό φρόνημα των μαθητών για τις  σπουδές και τη ζωή τους, αντί θα σταθούν δίπλα τους, έστω για να εξιλεωθούν, τους κάνουν μαθήματα με χολή εναντίον τους και ανιαρά  σκοταδιστικά κείμενα:

«Όταν στα 14 χρόνια σου θεωρείς δικαίωμά σου την κατάληψη, τον βανδαλισμό του δημοσίου χώρου και την αγνόηση των κανόνων, είναι σίγουρο ότι αυτό θα επηρεάσει τη διαδρομή σου και τη ζωή σου ως πολίτη».

Ό,τι πεις, κύριε νωματάρχη. Αλλά αυτά τα παιδιά  δεν έχουν άκρες σε κάποιον Μένιο Κουτσόγιωργα της εποχής και σε καμία σύγχρονη Μαργαρίτα Παπανδρέου για να ελπίζουν ότι θα διοριστούν νομάρχες στα 25 τους.  

Πηγή: anoixtoparathyro.gr 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr