Κάνε κι εσύ μια επανάσταση…

Δεν ξέρω ποιος γράφει τους λόγους του κ. Μητσοτάκη, αλλά η χρήση του όρου «επανάσταση» οπωσδήποτε ξενίζει ιδιαίτερα αν βγαίνει από το στόμα ενός φιλελεύθερου πολιτικού που έχει συμμαχήσει με την υπερσυντηρητική πτέρυγα της παράταξής του για να γίνει πρωθυπουργός. Τι άραγε εννοεί ο συντάκτης; Μήπως είχε στο μυαλό του τον Ροβεσπιέρο και τη Γαλλική Επανάσταση;

Δεν το νομίζω. Εκεί δούλευαν ασταμάτητα οι γκιλοτίνες, στην αρχή για τους εχθρούς της επανάστασης, στη συνέχεια για τους πρωτεργάτες της. Μήπως αναφερόταν στον Λένιν; Ούτε κατά διάνοια –αυτό δα έλειπε–, αν και δεν αποκλείεται στα νιάτα του ο συντάκτης του λόγου που εκφώνησε ο κ. Μητσοτάκης να έπινε νερό στο όνομα του ηγέτη των μπολσεβίκων.

Το πιθανότερο είναι να επιστρατεύτηκε η συγκεκριμένη λέξη για λόγους εντυπώσεων. Είναι μια τετριμμένη πρακτική των διαφημιστών και των τεχνοκρατών (έχει μπόλικους από δαύτους δίπλα του ο αρχηγός της Ν.Δ.) οι οποίοι αναφέρονται στην επανάσταση σαν να είναι κάτι κανονικό και κυρίως σαν να είναι κάτι ακίνδυνο για την τάξη πραγμάτων. Οπως λέμε, «επανάσταση κατά της τριχόπτωσης», «επανάσταση κατά των δύσκολων λεκέδων στα ασπρόρουχα», «επανάσταση στην επικοινωνία με το νέο κινητό που φτιάχνει και καφέδες».

Εκτός αν πρόκειται για αντιγραφή εκείνου του ωραίου σλόγκαν, το οποίο όμως ήταν κενό περιεχομένου, που είχε χρησιμοποιήσει ο Γιώργος Παπανδρέου για να εγκαινιάσει τη δική του πρωθυπουργική θητεία: «Η επανάσταση του αυτονόητου».

Ας αφήσουμε τους σχολαστικισμούς και τις μεμψιμοιρίες και ας πάμε στην ουσία, ας δεχτούμε δηλαδή ότι ο κ. Μητσοτάκης εννοεί αυτό που εκστόμισε. Προκύπτουν τα ερωτήματα: Χρειάζεται η Ελλάδα σήμερα μια επανάσταση; Ποιον χαρακτήρα θα έχει; Συμφωνούν όλοι ή τουλάχιστον οι περισσότεροι πολίτες αυτής της χώρας; Ο κ. Μητσοτάκης απέφυγε να περιγράψει αυτό που υποτίθεται πως επιθυμεί. Ετσι, δικαιούμαι να ρωτήσω:

• Συμφωνεί με μια επανάσταση εναντίον της απληστίας του μεγάλου κεφαλαίου, το οποίο συσσωρεύει πλούτο και δύναμη και διεκδικεί με κάθε μέσο και κοψοχρονιά τα φιλέτα της δημόσιας περιουσίας;

• Συμφωνεί με μια επανάσταση εναντίον του οικονομικού μοντέλου που επιτρέπει στους ιδιοκτήτες πτωχευμένων επιχειρήσεων να έχουν στην κατοχή τους τεράστιες περιουσίες;

• Συμφωνεί με μια επανάσταση εναντίον των κομπραδόρων που παρκάρουν τα λεφτά τους στους φορολογικούς παραδείσους και αντί να λουφάξουν καταγγέλλουν τους φτωχούς και τους μεσαίους για ροπή στον τρυφηλό βίο;

• Συμφωνεί με μια επανάσταση εναντίον των εργοδοτών που απολύουν χωρίς αποζημιώσεις, εκβιάζουν τους υπαλλήλους τους, έχουν επιβάλει καθεστώς της απλήρωτης εργασίας, απασχολούν αδήλωτους εργαζόμενους και πολεμούν με πάθος κάθε προσπάθεια συνδικαλιστικής οργάνωσης στους χώρους δουλειάς;

• Συμφωνεί με μια επανάσταση εναντίον της διαπλοκής η οποία έχει μολύνει το πολιτικό σύστημα, χειραγωγεί κυβερνήσεις και δικαστές και έχει μετατρέψει τα δίκτυα ενημέρωσης που ελέγχει σε ντουντούκες βρόμικης προπαγάνδας ώστε να υπηρετούν τα συμφέροντά της;

• Συμφωνεί με μια επανάσταση εναντίον των πελατειακών μηχανισμών που διαφθείρουν τους πολίτες και εξασφαλίζουν αιχμάλωτο ακροατήριο στους πολιτικούς;

• Συμφωνεί με μια επανάσταση εναντίον της οικογενειοκρατίας που δεσπόζει στην πολιτική ζωή της χώρας; Την Ελλάδα από τον πόλεμο και μετά διοίκησαν τρεις Παπανδρέου (Γεώργιος, Ανδρέας, Γιώργος), δύο Καραμανλήδες (Κωνσταντίνος, Κώστας), δύο Μητσοτάκηδες (Κωνσταντίνος, Κυριάκος) – έπονται και άλλοι με το ίδιο επώνυμο ή με συγγένεια πρώτου βαθμού. Υπάρχει χώρα στην Ευρώπη με τέτοιο ρεκόρ στο άθλημα της… αξιοκρατίας;

• Συμφωνεί με μια επανάσταση εναντίον της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών και των οικονομικών ελίτ των ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών που υποχρέωσαν την Ελλάδα, απειλώντας την με καταστροφή, να υποστεί μεγάλη ζημιά (μείωση ΑΕΠ κατά 25%, ανεργία στα ύψη, λουκέτα σε χιλιάδες επιχειρήσεις, εργασιακός μεσαίωνας), ενώ αυτές αποκόμισαν οφέλη; Δεν πρέπει να ξεχνά ο κ. Μητσοτάκης ότι η Επανάσταση του 1821 ήταν εθνικοαπελευθερωτική.

• Συμφωνεί με μια επανάσταση εναντίον του σκοταδισμού, της θρησκοληψίας και των θεομπαιχτών που φοράνε ράσα, κάνουν μεγάλους σταυρούς, υποδύονται τους εκπρόσωπους του Θεού στη γη, έχουν ξεφτιλίσει το αγαπητικό πρόταγμα του χριστιανισμού, απαιτούν προνόμια και όταν ανοίγουν δουλειές με το κράτος συμπεριφέρονται σαν στυγνοί επιχειρηματίες;

• Συμφωνεί με μια επανάσταση εναντίον του ρατσιστών, των μισαλλόδοξων, των εθνικιστών που κηρύσσουν τον διχασμό, μισούν τον διαφορετικό και φαντασιώνονται ότι είμαστε ο περιούσιος λαός τον οποίο όλοι επιβουλεύονται και καταστρώνουν σχέδια για τον εξανδραποδισμό του;

• Συμφωνεί με μια επανάσταση εναντίον της πληκτικής και κολοβής δημοκρατίας που αποθεώνει τη λογική της ανάθεσης στους τεχνικούς και τους δήθεν ειδικούς, σπρώχνοντας τον κόσμο στην αποχή και την αδιαφορία, για να μην απειληθούν οι σταθερές του συστήματος;

• Είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός δεν συμφωνεί με καμία από τις παραπάνω επαναστάσεις. Αν συμφωνούσε, δεν θα λεγόταν Μητσοτάκης, δεν θα ήταν αρχηγός της Δεξιάς. Θα ήταν αποστάτης της τάξης του. Οπότε, λέει καμιά μεγαλοστομία για να περνάει η ώρα και να τσιμπάνε οι αφελείς.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr