"Ηχώ και Νάρκισσος" – Ψηφιακή Όπερα από τη Medea Electronique

Από τον μύθο της Ηχούς και του Νάρκισσου, όπου για πρώτη φορά αποτυπώνεται η έννοια του video και του audio, στον 21ο αιώνα της ψηφιακής τεχνολογίας. Ο Νάρκισσος της νέας εποχής καθρεπτίζεται σε οθόνες, στην πόλη οθόνη όπου και ζει. Ο σύγχρονος Νάρκισσος δεν ερωτεύεται τον εαυτό του, αλλά την εικόνα. Το ναρκισσιστικό εγώ, σε αντίθεση με το εξατομικευμένο εγώ του μοντερνισμού, είναι όλο και περισσότερο κενό, άδειο περιεχομένου, ενώ η Ηχώ συνεχίζει το παιχνίδι του ετεροκαθορισμού και του αντανακλαστικού μιμητισμού.

Η ιστορία του Οβίδιου διασκευασμένη, μέσα από την καινοτόμα και προσφάτως αναπτυσσόμενη πρακτική του live coding, δηλαδή μέσα από τον προγραμματισμό σε πραγματικό χρόνο επί σκηνής. Τα χαρακτηριστικά της όπερας μεταγράφονται στα ψηφιακά τους ισοδύναμα μέσω του live coding και του code poetry: ο κώδικας που γράφεται σε πραγματικό χρόνο από τον προγραμματιστή στη σκηνή, παράγει τον ήχο της όπερας, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και το λιμπρέτο που ερμηνεύουν οι δύο λυρικοί τραγουδιστές.

Ένας μύθος αγάπης, από το τρίτο βιβλίο των Μεταμορφώσεων του Οβίδιου, για τον Νάρκισσο, που μαγεμένος από την αντανάκλασή του, μένει να κοιτάζει εκστασιασμένος το είδωλο του στη λίμνη . Όταν καταλαβαίνει το ανέφικτο της επιθυμίας του μαρμαρώνει από την απελπισία και μένει εκεί για πάντα υπέροχο αιώνιο άγαλμα δίπλα στο οποίο θα περιπλανιέται η Ηχώ δίχως σώμα αιώνια και αυτή. Μια ιστορία για το audio και το video, για την εικόνα και τον ήχο, και τη γεμάτη ένταση σχέση τους. Ο Νάρκισσος επιχειρεί μια ανέφικτη και τραγική είσοδο στην εικόνα.

Συντελεστές

Διασκευή & επιμέλεια: Medea Electronique

Live Coding: Αλέξανδρος Δρυμωνίτης

Μουσική Διεύθυνση: Μανώλης Μανουσάκης

Ερμηνεία: Κατερίνα Μανιού (υψίφωνος), Μάριος Σαραντίδης (μπασοβαρύτονος)

Δραματουργία: Αγγελική Πούλου

Σενάριο: Παναγιώτης Γουμπούρος

Video Mapping & Visuals: Βίκυ Μπισμπίκη

Video: Michael Tebinka, Κλεοπάτρα Κοραή

Χορογραφία & Επιμέλεια Κίνησης: Γιάννης Νικολαΐδης

Σκηνικά: Χρήστος Λάσκαρης

Σχεδιασμός Ήχου: Αλέξανδρος Δρυμωνίτης, Μανώλης Μανουσάκης

Τεχνικοί Διευθυντές: S19st _ Βασίλης Κουντούρης, Tim Ward

Ηχοληψία: S19st _Κώστας Μπόκος

Κοστούμια: gaffer & fluf (Κατερίνα Βαμβακά)

Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα

Γραφιστικός Σχεδιασμός: Γιάννης Λώλης

Χορός (κίνηση): Ιωάννα-Ηλέκτρα Αποστόλου, Σεσίλ Μικρούτσικου, Μαρία Φουντούλη

Χορός (τραγούδι): Ελένη Καρακάση, Μαριέττα Σαρρρή, Ειρήνη Σγουρίδου

Οργάνωση Παραγωγής: Μανώλης Μανουσάκης

Υπηρεσίες Παραγωγής: Τηλεκίνηση SA

Διεύθυνση Παραγωγής: Ηρώ Ακριβού

Παραγωγή: Medea Electronique

Για τη Medea Electronique

Portfolio

Με ένα υφέρπον λογοπαίγνιο – μεταξύ Μήδειας και Media (από τα νέα μέσα) – η Medea Electronique ιδρύθηκε το 2006, και απαρτίζεται από δημιουργούς που μοιράζονται τη διάθεση για πρωτοπορία, κινούμενοι στον ευρύτερο χώρο της σύγχρονης τέχνης. Ενεργοί σε τομείς όπως η μουσική, η κινούμενη εικόνα, η ζωγραφική, τα πολυμέσα, η ρομποτική, οι διαδραστικές τεχνολογίες και η παραγωγή πολυμεσικών εκδηλώσεων, τα μέλη της ομάδας συγχωνεύουν ξεχωριστά πεδία έρευνας και πρακτικής σε μια προσπάθεια ανάπτυξης ενός ιδιαίτερου ύφους. Η δραστηριότητα της Medea Electronique συμπεριλαμβάνει σύγχρονες θεατρικές παραστάσεις, πειραματικά οπτικοακουστικά δρώμενα, συνθέσεις ηλεκτροακουστικής μουσικής. Παράλληλα, από το 2009 η Medea Electronique διοργανώνει το 10ήμερο καλλιτεχνικό residency «Koumaria» στη Σελλασία Σπάρτης, θεωρούμενο ως ένα από τα καλύτερα σε διεθνές επίπεδο στον τομέα της new media art και της αυτσοχεδιαστικής πρακτικής. Αρκετά από τα μέλη της Medea Electronique συνδυάζουν την καλλιτεχνική δημιουργία με την ακαδημαϊκή έρευνα.

Δουλειά της έχει παρουσιαστεί στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στο Μουσείο Μπενάκη, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, στο Βυρσοδεψείο, στο Booze σε φεστιβάλ και διοργανώσεις.

Ο ηχητικός περίπατος στο Γκάζι, τον Κεραμεικό και το Μεταξουργείο «Soundscapes Landscapes/Rhizome II» παρουσιάζεται αυτό το διάστημα από τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.

Live coding

Το live coding είναι η πρακτική όπου ένας προγραμματιστής χειρίζεται έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή γράφοντας κώδικα προγραμματισμού σε πραγματικό χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει κάποιο έτοιμο πρόγραμμα για την παραγωγή του ήχου ή της εικόνας, αλλά ότι ο προγραμματιστής δημιουργεί ήχο και εικόνα ανάλογα με τον κώδικα που θα γράψει εκείνη τη στιγμή. Η πρακτική αυτή μπορεί να έχει διάφορα αποτελέσματα, όσον αφορά στο ύφος είτε του ήχου είτε της εικόνας. Ούσα αμιγώς αυτοσχεδιαστική, συνδυάζει τον ελεύθερο συνειρμό με τις απεριόριστες δυνατότητες του υπολογιστή και του ηλεκτρονικού ήχου και της εικόνας.

Code poetry

Ο όρος code poetry αναφέρεται σε ποίηση η οποία χρησιμοποιεί κάποια γλώσσα προγραμματισμού για να εκφραστεί. Αντί για τη χρήση κάποιας γλώσσας η οποία χρησιμοποιείται για επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων, το code peotry κάνει χρήση γλωσσών επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπου και υπολογιστή. Οι γλώσσες αυτές διακρίνονται για το ιδιαίτερο συντακτικό τους το οποίο διαφέρει πολύ από το συντακτικό που χρησιμοποιούν οι γλώσσες ομιλίας, προκειμένου το κείμενο να είναι κατανοητό και από το χρήστη και από τον υπολογιστή. Βασική αρχή του code poetry είναι ο κώδικας να μην παράγει λάθη κατά τη διάρκεια του compiling (η διαδικασία μέσω της οποίας ένα αρχείο κώδικα παράγει ένα τελικό πρόγραμμα).

Ηχώ και Νάρκισσος

Ψηφιακή Όπερα από τη Medea Electronique

Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

http://www.sgt.gr/gre/SPG2022/

19 Απριλίου 2018

20.30 Κεντρική Σκηνή

Borderline Festival 2018

Εισιτήρια: Κανονικό: 7 €

Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5+ άτομα, Ανεργίας, ΑμεA, Συνοδός ΑμεA: 5 €

http://www.sgt.gr/gre/SPG2023/