Η ζωή με το λάθος

Σσστ, σιωπή, μόκο. Παράπονα, χάχανα και σιχτίρια δεν γίνονται δεκτά, μετά την απομάκρυνση από την κάλπη. Εσύ τους ψήφισες, εσύ θα τους λουστείς. Μαζί και εγώ φυσικά, αλλά τι να κάνουμε, έτσι είναι η Δημοκρατία, μία ψήφο εσύ, μία εγώ, μία και ο Κούγιας.

Οπότε, λίγα τα λόγια σου. Αν ήταν να κόψεις το χέρι σου, ας το έκοβες Σάββατο βράδυ, όχι Τρίτη μεσημέρι.

Κοίταζες τον Δραγασάκη στα δόντια, θα υποστείς Θεοδωρικάκο. Σου ξίνιζε η Αχτσιόγλου, κάνε χωριό τώρα με Άδωνη. Ξεσπάθωνες σε όλους τους τόνους για τα λάθη του ΣυΡιΖα, ζήσε τώρα με το Λάθος. Και αν δεν σου αρέσει, τα παράπονά σου στον δήμαρχο –  που είναι και της οικογένειας, οπότε θα σε αντιμετωπίσει με τη γνώριμη, παγερή κατανόηση. Ή στον ίδιο τον πρόεδρο. Τον πρόεδρο Βαγγέλη.

Η ευφορία που κυρίευσε σύσσωμη την ελληνική κοινωνία με την πτώση του Τσίπρα, σύσσωμους δηλαδή τους ερχεταιπιτσαίους που νοστάλγησαν ιρανοπρεπείς θρησκευτικές ορκωμοσίες, ασκήσεις πατριδογνωσίας δημοτικού σχολείου και έντεχνα κουκουλώματα σκανδάλων, ξεθύμανε μέσα σε μερικές ώρες.

Μέσα στην πρεμούρα τους να διώξουν τον Καρανίκα και τους άλλους σταλινικούς, οι αδάμαστοι ψηφοφόροι λησμόνησαν να ρίξουν μία προσεκτική ματιά στα ψηφοδέλτια της αναπαλαιωμένης «νέας» «δημοκρατίας». Και ξαφνικά, τους έπεσαν όλα μαζεμένα, σαν γαλάζιο χαλάζι, από τον ουρανό που κάντε υπομονή και θα γίνει πιο γαλανός.

Υφυπουργοί Εργασίας με πρωτόδικη καταδίκες για παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας. Υπουργοί Δημόσιας Τάξης με γαλόνια στο τίμιο ξύλο και αλλεργία στο διάβασμα των νόμων που ψηφίζουν. Υπουργοί Εργασίας ρέκορντμεν Ευρώπης στη θέσπιση αντεργατικών μέτρων και στην ανεργία. Υφυπουργοί Αθλητισμού με μοναδικό εφόδιο την αυλική φιλία με τον παντοδύναμο υπερπρόεδρο. Υπουργοί Υγείας με πτυχίο ιατρικής αλλά ειδίκευση στο μπάσκετ. Υπουργοί ύποπτοι για εμπλοκή σε εκκωφαντικά σκάνδαλα επιπέδου Νovartis. Υπουργοί Μεταφορών τσακωμένοι με τη ζώνη ασφαλείας. Υπουργοί Αγροτικής Ανάπτυξης, με τσάπα στο ένα χέρι και τσεκούρι στο άλλο.

Υπουργεία που συγχωνεύουν την προστασία του πολίτη με τη μεταναστευτική πολιτική, ώστε να στοχοποιούνται επίσημα για την εγκληματικότητα οι μετανάστες. Γραμμάτια, τοπικισμοί, βυζαντινισμοί, διαπλοκή, πασόκοι, κρητικάρχες, Μητσοτάκηδες, Καραμανλήδες, Βαρβιτσιώτηδες, Κεφαλογιάννηδες, ένας Ζαββός.

Και αυτοί είναι οι καλοί, ε; Οι σαν έτοιμοι από καιρό. Πού και πού εμφανίζεται ένας ικανός, να τον ψάχνεις με το φανάρι μέσα στη σκοτεινιά. Ομαδάρα, με προπονητή, έναν μεσσία που ηττήθηκε και στις τρεις περιφέρειες στις οποίες διεκδίκησε σταυρό. Μία κυβέρνηση αριστούργημα, Casa de Vangel, με όλα τα εχέγγυα για να διεκδικήσει επάξια τον τίτλο της Χειρότερης Όλων Των Εποχών. Για να γελάσει κάθε Πικραμμένος.   

Πίσω στις εφεδρείες, οι Πλεύρηδες, οι Μπογδάνοι, οι Μπάμπηδες, ο Μπαμπούλας που προ τετραετίας «αμέλησε» να παραδώσει τα κλειδιά στον Τσίπρα. Και δεξιά αριστερά σαν χαζοχαρούμενα εξαπτέρυγα, δημοσιογράφοι που ατιμάζουν τη ρημάδα τη δημοσιογραφία, στην απέλπιδα προσπαθούν να ελιχθούν ανάμεσα στο βουλευτικό έδρανο και στο κρατικοδίαιτο γυαλί.

Ή μάλλον, μόνο δεξιά. Η Ερτάρα προστέθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου πριν ακόμη στεγνώσουν οι σαμπάνιες στα ισόγεια της Αγίας Παρασκευής.

Το τελετουργικό της διαδοχής ξεκίνησε και τελείωσε με εικόνες εκπάγλου γελοιότητας, βαμμένες στο μαύρο του ράσου και στο μπλε της πατριδοκαπηλείας. Πατρίς, θρησκεία και φυσικά οικογένεια, με πρώτες, δεύτερες και τρίτες κυρίες, καθώς και άφθονα κουτσούβελα που έβλεπαν εικόνες από το μέλλον τους. «Μια μέρα, αγόρι μου, αυτή η καρέκλα θα είναι δική σου». Τη Υπερμάχω Στρατηγώ, Σε Γνωρίζω Από την Κόψη, Ζήτω η Ελλάδα Ζήτω Η Θρησκεία και βουρ στον πατσά. Όλοι οι ύμνοι χωράνε στο σάουντρακ της οπισθοδρόμησης, αρκεί να κλειδωθεί στο χρονοντούλαπο το Μπέλα Τσάο.

Σιωπή, όμως, μη διαμαρτύρεστε. Αυτούς παραγγείλατε, αυτούς θα φάτε. Προσδεθείτε για να αντέξετε τις αναταράξεις, φορέστε ζώνη ασφαλείας (αληθινή, όχι σαν αυτή του Καραμανλή του γ’) και μη καπνίζετε. Ειδάλλως υπάρχει κίνδυνος να σας μπερδέψουν με τον Πολάκη, που, ξέρω, ήδη σας λείπει.