Δεν είναι ώρα για απολογισμούς. Η διαπραγμάτευση τώρα αρχίζει και όπως όλα δείχνουν δεν θα είναι μια διαδικασία ανέφελη. Το αντίθετο. Έχουμε όμως στη διάθεσή μας κάποια στοιχεία που μας επιτρέπουν να κάνουμε ορισμένες παρατηρήσεις:
Οι γερμανικές ελίτ έχουν χάσει την ψυχραιμία τους. Τα μέσα ενημέρωσης που έχουν στενές σχέσεις με τους μηχανισμούς εξουσίας επιτίθενται στην ελληνική κυβέρνηση και στην Ελλάδα με ανοίκειους χαρακτηρισμούς, ο κ. Σόιμπλε δεν μπορεί να κρύψει την ξινίλα του, οι εκπρόσωποι των γερμανικών τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων ξιφουλκούν κατά της ατίθασης χώρας με τους τεμπέληδες κατοίκους, που διαρκώς απαιτούν χωρίς όμως να δεσμεύονται. Πρόκειται για συμπεριφορές, οι οποίες αποκαλύπτουν φόβο για το ενδεχόμενο να αμφισβητηθεί η συνοχή της θεωρίας του μονόδρομου.
Κατέστη σαφές ότι κουμάντο στην Ευρώπη κάνουν οι Γερμανοί. Δεν τηρούνται ούτε τα προσχήματα. Ήταν αρκετό ένα άβολο εκλογικό αποτέλεσμα για να διαλυθούν οι αυταπάτες (σε όσους είχαν). Με τη Γερμανία συζητά η Ελλάδα και τα ευρωπαϊκά όργανα απλώς παίζουν το ρόλο του μεσολαβητή, ενίοτε μόνο του ταχυδρόμου.
Πρώτη φορά είχαμε ορισμένα ίχνη αυτονόμησης. Κάποιες χώρες προσπάθησαν να ψελλίσουν έναν διαφορετικό λόγο. Δεν ξέρουμε αν θα υπάρξει συνέχεια και κλιμάκωση, ωστόσο η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, οι καλές δημοσκοπικές επιδόσεις του Podemos και του Σιν Φέιν, αλλά και η απειλή της Λεπέν φαίνεται πως λειτουργούν ερεθιστικά για τις αριστερές πτέρυγες των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων της Ευρώπης. Είναι ενδιαφέρον ότι ακόμη και από το SPD ακούστηκαν φωνές κριτικής για την άτεγκτη στάση του Σόιμπλε. Να κρατάμε πάντως μικρό καλάθι γιατί την ίδια ώρα οι κυβερνήσεις Βαλς (Γαλλία) και Ρέντσι (Ιταλία) προωθούν πολιτικές στα εργασιακά, που κάθε άλλο παρά ενοχλητικές είναι για την κυρίαρχη τάξη πραγμάτων.
Από το πώς θα πάνε οι διαπραγματεύσεις το τετράμηνο και από το πώς θα διαμορφωθούν οι συσχετισμοί στην Ευρώπη θα φανεί αν η Ελλάδα μπορεί να ανασάνει εντός ευρωζώνης ή αν κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατο. Η κυβέρνηση έχει πάρει εντολή για ριζοσπαστικές αλλαγές και παραμονή της χώρας στο ευρώ. Αν αποδειχθεί ότι αυτά τα δύο είναι ασύμβατα, πρέπει να κληθούν οι πολίτες να επιλέξουν.
Τάσος Παππάς – efsyn.gr
