Η τζαμαρία και η ταπετσαρία

Ο Μητσοτάκης και οι συν αυτώ είναι ό,τι ακριβώς περιμέναμε: μία ορμπανική συμμορία, που λυμαίνεται τον τόπο και τα ταμεία του, στρίβοντας το τιμόνι τέρμα δεξιά, για να μας ξαναγυρίσει στο Μεσαίωνα που είναι ο φυσικός χώρος της

papadogiannis 2 1024x673 1

Δύο ασήμαντα δρομάκια στο Μεταξουργείο, η Μαραθώνος και η Γερμανικού, γίνονται σανίδα σωτηρίας όποτε ψάχνω να παρκάρω πριν τη δουλειά. Τις περισσότερες φορές, βρίσκω θέση σε κάποιο από τα δύο, εφαπτόμενη πολλές φορές με το κτίριο όπου κατοικεί –στον ιδιωτικό βίο της- η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Μία μέρα έφαγα κλήση στα καλά καθούμενα, αλλά την απέδωσα στη ζοχάδα κάποιου μεγαλόσχημου τροχαίου, που δυσκολευόταν να στρίψει την περιπολική μαούνα του για να τρυπώσει στο δρομάκι. «Ρίξε του μια κλήση του μαλάκα για να μάθει». Γιατί; Γιατί έτσι. Είχα κάνει παράβαση; Όχι. «Τα παράπονά σας στον δήμαρχο». Ή ίσως στην πρόεδρο.

Παρκάρω που λέτε κοντά στο σπίτι της προεδρίνας (έξω από τις κίτρινες γραμμές φυσικά) και έχω το κεφάλι μου ήσυχο, ακόμα και όταν ξεχνώ καμία τσάντα στο πίσω κάθισμα. Με τόσους αστυνομικούς εκεί γύρω, δεν υπάρχει φόβος διάρρηξης, όσα πρεζάκια και αν κυκλοφορούν στα πέριξ τετράγωνα.

Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα. Ώσπου, προχθές κατέβηκα από το συννεφάκι μου. Πέντε θέσεις πιο πριν από τη δική μου, αντίκρυσα ένα σπασμένο πράσινο αυτοκίνητο να μου κλείνει το μάτι μέσα από το θρυμματισμένο τζάμι του. Αστυνομικός δεν υπήρχε στη γειτονιά ούτε ένας. Ούτε με στολή ούτε με πολιτικά. Θα έδερναν κανέναν Γεωργιανό, φαίνεται. Έχει και πολλούς μετανάστες η περιοχή.

Σπασμένο αυτοκίνητο.

Στην οδό Γερμανικού.

Κυριολεκτικά, κάτω από το μπαλκόνι της Κατερίνας.

Που δεν είναι Κατερίνα, αλλά αυτής εξοχότης Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Που προφανώς απουσίαζε εκείνη τη μέρα, αλλά αυτός δεν είναι λόγος να απουσιάζει και η φρουρά της.

Και τώρα τι κάνω, κύριε πόλιτσμαν; Να ψάξω αλλού για πάρκινγκ ή να εμπιστευτώ ξανά τις ακοίμητες δυνάμεις που πίνουν τη φραπεδιά τους επιτηρώντας την Πρώτη Κυρία; Μήπως να έρχομαι στη δουλειά με ελικόπτερο σαν του Μπάμπαρου, μπας με προσλάβουν και στον Σκάι; Λεωφορείο πάντως δεν παίρνω, γιατί μπορεί να πέσω σε κανένα της Λειψίας, άνευ κλιματισμού.

Σήμερα ήταν παρών ο φραπεδόβιος φρουρός στα προπύλαια της προεδρικής πολυκατοικίας. Ένας μόνο. Μέσα σε κλιματιζόμενο αμάξι. Άθικτο. Κάτω από το μπαλκόνι. Δεκαπέντε μέτρα από το προχθεσινό σπασμένο.

Φορούσε μαύρο γυαλί και παρίστανε τον αμέριμνο πολίτη, αλλά δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μη ξεχωρίζει μπάτσο με πολιτικά σε απόσταση μικρότερη των δύο χιλιομέτρων. Ιδίως όταν κάθεται ξεκούδουνα μέσα στο αυτοκίνητό του, σε ένα άσχετο σοκάκι του Μεταξουργείου.

Αργότερα, έμαθα ότι η Προεδρίνα είχε δουλειές τη μέρα της διάρρηξης. Έγραφε τουίτ για να εκφράσει τον αποτροπιασμό της.

Για τη στυγερή γυναικοκτονία των Γλυκών Νερών; Όχι. Για τους δέκα τραμπούκους που έδειραν έναν Ρουμάνο στο Άργος; Όχι. Για τα τέσσερα κτήνη που βίασαν την έγκυο στον Άγιο Παντελεήμονα; Για τον βιαστή της καθαρίστριας των Πετραλώνων; Όχι. Για τον φόνο του Ιάσονα που συγκαλύπτεται εδώ και δύο μήνες; Όχι. Για κανέναν Ζακ Κωστόπουλο και για τη δίκη που εκκρεμεί εδώ και δύο χρόνια; Ελάτε τώρα.

Για τους παπάδες που έφαγαν στα μούτρα βιτριόλι αποτρόπιασε η Μεγάλη Αικατερίνη του Μεταξουργείου και του Συμβουλίου της Επικρατείας. Μόνο για δαύτους βρήκε κάτι να ψελλίσει. Τίποτε άλλο δεν της πάει στραβά τόσους μήνες. Το θέμα πατρίς το έλυσε όταν πήγε και φωτογραφήθηκε μπροστά στον απάνθρωπο φράχτη του Έβρου, αλλά το θέμα θρησκεία είχε μείνει πίσω, αφού το σάλιο από τους ασπασμούς στην εικόνα εν μέσω πανδημίας στέγνωσε πια.

Από την κυβέρνηση, όχι, δεν πρέπει να νιώθουμε απογοητευμένοι. Ο Μητσοτάκης και οι συν αυτώ είναι ό,τι ακριβώς περιμέναμε: μία ορμπανική συμμορία, που λυμαίνεται τον τόπο και τα ταμεία του, στρίβοντας το τιμόνι τέρμα δεξιά, για να μας ξαναγυρίσει στο Μεσαίωνα που είναι ο φυσικός χώρος της. Αντάξια του ονόματός της και της οικογένειας που τη γεννοβόλησε.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όμως, είναι η απόλυτη απογοήτευση του 2021. Ένας άνθρωπος υποτίθεται ανοιχτόμυαλος, μία γυναίκα σε εποχή που περιμένει κανείς από γυναίκα ξεχωριστές ευαισθησίες, που ωστόσο εξελίσσεται σε κανονική ταπετσαρία, για να ασχημονεί μπροστά της η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολιτευτικής ιστορίας του τόπου.

Μία Κατερίνα που μπορεί να είναι φιλόζωη και καλλιεργημένη, αλλά στην άσκηση των καθηκόντων της δεν διαφέρει πολύ από Κατίνα. Που, αντί να αποτροπιάζει, υποτροπιάζει. Εάν θέλαμε διακοσμητικό φυτό για πρόεδρο, κρατούσαμε και τον Πάκη το νηφάλιο.

 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr

Σοβαρό διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Κολομβίας και Αργεντινής: Ο Μιλέι… ξαναχτύπησε

AP23310835745895

Σοβαρό διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Κολομβίας και Αργεντινής: Ο Μιλέι… ξαναχτύπησε

Ο Αργεντίνος πρόεδρος χαρακτήρισε σε συνέντευξή του τον κολομβιανό ομόλογό του Γουστάβο Πέτρο «δολοφόνο» και…