Η Τρόικα προσέβαλε τον ελληνικό λαό

Ο εξαναγκασμός της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου από την Τρόικα των δανειστών να ακυρώσει τον ψηφισμένο νόμο για τις 100 δόσεις, χωρίς αμφιβολία, την ταπείνωσε. Έκανε όμως και κάτι άλλο: προσέβαλε τον ελληνικό λαό. Διότι ταπεινώνοντας την κυβέρνηση της χώρας, αυτό αντανακλά και στον λαό, ο οποίος σιωπά και περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να αντιδράσει και προς την ενδοτική κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου που δεν τον εκφράζει καθόλου και προς τους δανειστές που συμπεριφέρονται σαν distress fund και όχι σαν εταίροι που στηρίζουν μια ιστορική χώρα – μέλος που επλήγη από συστημικές θύελλες εξ αιτίας λαϊκίστικων κυβερνήσεων που κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα και πλούτο.

Τα συναισθήματα που ενεργοποιεί η συμπεριφορά της Τρόικας, αλλά και του eurogroup, θα μεταλλάξουν την κοινωνική αντίδραση σε εθνική. Σε λίγους μήνες δεν θα μιλάμε για απελευθέρωση από την πολιτικής της λιτότητας και της υπερφορολόγησης, αλλά για απελευθέρωση από «οικονομικούς κατακτητές» που κυβερνούν τη χώρα με μέιλ δια της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Η πολιτική γκάφα της Τρόικας είναι μεγαλειώδης και οι συνέπειες θα είναι μακροχρόνια πολύ σοβαρές για την ευρωζώνη.

Ο κυνισμός της Τρόικας των δανειστών απέναντι στην ελληνική κοινωνία υποκρύπτει τον πανικό μιας επερχόμενης κρίσιμης αλλαγής στην Ευρώπη. O Beppe Grillo προκηρύσσει δημοψήφισμα για έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ, οι Πολωνοί διστάζουν να μπουν στο παρά πέντε στην ευρωζώνη και σε τρεις χώρες του Νότου η αριστερά διεκδικεί την διακυβέρνηση, ενώ η Γερμανία και η Γαλλία φαντασιώνονται ότι θα αποφύγουν την ύφεση επειδή βγήκαν με θετικό πρόσημο στις οικονομίες τους το τρίτο τρίμηνο.

Ο κυνισμός της Τρόικας των δανειστών απέναντι στην ελληνική κοινωνία υποκρύπτει όμως και στρατηγικούς στόχους … που είναι μάλιστα εκτός κοινοτικού κεκτημένου. Δεδομένου ότι το όλο πρόγραμμα έχει καταρρεύσει επειδή ήταν και λανθασμένο και ακραίο, προσπαθούν με τον αυταρχισμό του δανειστή να μετατοπίσουν την ευθύνη στην ελληνική πλευρά, η οποία βεβαίως έχει κάνει όλα τα λάθη που θα μπορούσαν να γίνουν. Άλλωστε, ήδη καταγράφεται μια υστέρηση εσόδων  του προϋπολογισμού 1,2 δισ. ευρώ, η οποία με την ουσιαστική κατάργηση των 100 δόσεων θα διευρυνθεί και ο ρυθμός αύξησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών θα αυξηθεί.

Η ακύρωση των προσδοκιών της κυβέρνηση Σαμαρά στο eurogroup και οι αλλεπάλληλες γκάφες της έχουν δημιουργήσει συνθήκες πανικού στην Νέα Δημοκρατία που σε ορισμένες ανεπίσημες δημοσκοπήσεις καταγράφεται στο 15-16%. Και αυτό φάνηκε την Παρασκευή τόσο με την παραίτηση  του υιού Ψυχάρη, όσο και από τα ‘’παρών’’ του Απ. Κακλαμάνη και του Μιχ. Κασσή από το ΠΑΣΟΚ. Βέβαια, ο κυβερνητικός πανικός μεταφράζεται ακαριαία σε αυταρχισμό. Και δεν είναι μόνο η βία απέναντι στη νεολαία που είδαμε τις τελευταίες ημέρες, είναι η οικονομική βία του κράτους απέναντι στους πολίτες. Η διάταξη που πέρασε στα μουλωχτά, σύμφωνα με την οποία είναι προαπαιτούμενη η ρύθμιση των χρεών στο Δημόσιο για να “διευθετηθούν” τα κόκκινα δάνεια, δείχνει την αγωνία της κυβέρνησης να εισπράξει όπως όπως και με οιοδήποτε κόστος τους φόρους των δανειστών, όπως έκαναν κάποτε οι γενίτσαροι. Η όλη κατάσταση προμηνύει την χρεοκοπία των σχεδιασμών της Τρόικας και την δραματική αποκάλυψη του  ανορθολογισμού της πολιτικής της.

Παρ΄ όλα αυτά, δεν τους διώξαμε στις 26 Μαΐου και ως εκ τούτου η επόμενη μάχη των 121 πρέπει κερδηθεί. Και αυτή η μάχη δεν εξαρτάται απ΄ ευθείας από το εκλογικό σώμα, αλλά από τους αντιπροσώπους του.  Αν πραγματικά ο λαός θέλει να κερδηθεί αυτή η μάχη πρέπει να βρει τρόπο να στείλει το μήνυμα στους αντιπροσώπους του. Και αυτές τις μέρες δίνονται πολλές ευκαιρίες γι΄ αυτό.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr