«Η τέλεια κοινωνία των αρίστων» έχει κακό σενάριο και κακή σκηνοθεσία

Ενας φιλελεύθερος πρωθυπουργός, έχοντας άξιο συμπαραστάτη έναν ακόμα πιο φιλελεύθερο στα όρια του ακραίου(τα έχει ξεπεράσει κιόλας), Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, αντιλαμβάνονται την κοινωνία ως εχθρό τους. Ειδικά ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης δείχνει να είναι υπέρ της κρατικής πρόκλησης φόβου στην κοινωνία και αυτό που τον ενδιαφέρει είναι η κατασκευή εσωτερικών εχθρών, για να ευδοκιμήσει το δόγμα «Νόμος και Τάξη» του Κυριάκου Μητσοτάκη. Φυσικά για να σταθεί όλο αυτό το αφήγημα έπρεπε να  υπονοήσει  έναν ακόμη εχθρό στο Κουκάκι. Δηλαδή ότι ο σκηνοθέτης και η οικογένεια του, ήταν «μπαχαλάκηδες» και θέλανε να προστατέψουν   τους αναρχικούς της διπλανής κατοικίας και άρα αυτονόητα, η αστυνομία της φέρθηκε εχθρικά.

Όμως, το ηχητικό ντοκουμέντο που είδε το φως της δημοσιότητας από τις στιγμές της σύλληψης του Ινδαρέ, από τα όσα λέει ο σκηνοθέτης ενώ βρίσκεται δεμένος στο πάτωμα της ταράτσας του, είναι η απόλυτη κατάρρευση του αφηγήματος περί συνεργασίας ανάμεσα στην οικογένεια και τους γείτονες αναρχικούς. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο Ινδαρές όχι απλά δεν υπερασπίζεται τους αναρχικούς αλλά τους απορρίπτει κιόλας

«Το δέσιμο είναι ταπείνωση, γιατί κανείς δεν σας έχει αντισταθεί. Είναι ταπείνωση. Λύστε με γιατί δεν μπορώ άλλο. Αμέσως. Η φυσική κατάσταση είναι να είμαστε ελεύθεροι και να μην υπακούμε σε κανένα μίσος. Κανενός αναρχικού. Σαν αναρχικοί συμπεριφέρεστε. Που καίνε τα μαγαζιά έτσι από καπρίτσιο. Από ιδεοληψία. Αυτό που κάνετε είναι χειρότερο. Γιατί μας έχετε δεμένους; Δεν σας αντιστέκεται κανείς» ακούγεται να λέει ο Δημήτρης Ινδαρές στο εν λόγω ηχητικό ντοκουμέντο, που καταπλήσσεται από τη βιοπολιτική συνθήκη που επιφυλάσσεται στην κοινωνία των φιλήσυχων και νομοταγών πολιτών. 

Ο Ινδαρές λοιπόν, από τα λεγόμενα του μόνο ”μπαχαλάκιας” δεν είναι, ούτε καν υπερασπιστής των αναρχικών. Φυσικά δεν φορούσε και την γραβάτα του… για να μπορεί να διακρίνει ο αστυνομικός ότι είναι ένας αριστος… και αν τον αφήσουν. 

Όμως γιατί έπρεπε να σκηνοθετηθεί μια καλή παράσταση με την σύλληψη ενός ανθρώπου που δεν έχει σχέση με τον αντιεξουσιαστικό χώρο; Mα δεν θέλει και ρώτημα,  άλλωστε πως αλλιώς θα περάσει στην συνείδηση του κόσμου το αφήγημα του δόγματός «Νόμος και Τάξη», αν δεν συλλάβουν έναν πολίτη με τον φόβο ότι μπορεί να γίνει ένας από αυτούς.  Πως αλλιώς θα δημιουργηθεί μια κοινωνία των αρίστων;

Αυτός ήταν και ο λόγος που η αστυνομική επιχείρηση, στο Κουκάκι εξελίχθηκε σε «μπούμερανγκ» για την κυβέρνηση Μητσοτάκη και τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη.

Η αλήθεια είναι ότι έγιναν πολλά φάουλ στο όλο σενάριο… της επιχείρησης που ακόμα και ο πιο λογικός άνθρωπος μπορούσε να τα διακρίνει, με αποτέλεσμα στο τέλος να αποκαλυφθεί το φιάσκο του όλου αφηγήματος.

Το πρώτο ήταν ότι έγινε διαρροή στα ΜΜΕ της επικείμενης επιχείρησης, σαν να ήθελαν να δείξουν στον κόσμο το «Χουλιγουτιανό ντου» των αστυνομικών.  Σε μια άλλη χώρα που όντως κινδυνεύει… από «μπαχαλάκηδες», δεν κάνει ανακοίνωση που και πώς θα ενεργήσει η αστυνομία. Λάθος δεύτερο. Η επικοινωνιακή «καταιγίδα» που θέλει να στήσει ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, είναι απλά για να δείξει ότι η ασφάλεια που ευαγγελίζεται πως θα φέρει η παρούσα κυβέρνηση, πρέπει να έχει αποτέλεσμα. Όμως στην πορεία το αφήγημα αυτό δείχνει το κενό του, καθώς ναι μεν μιλάει για «ασφάλεια» αλλά εννοεί «πειθάρχηση» 

Μπερδεύει την έννοια της τάξης με την έννοια της καταστολής. Ο Χρυσοχοϊδης (και όχι μόνο εκείνος, αλλά και ο Άδωνης, ο Μπογδάνος, ο Βορίδης) την αντιλαμβάνεται ως τμήμα μιας δυστοπίας και όχι ως κομμάτι μιας ελεύθερης κοινωνίας.

Λάθος τρίτο. Οι αξιωματούχοι της ΕΛ.ΑΣ στην επιχείρηση στο Κουκάκι, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν στο ντου τους άνδρες της ΕΚΑΜ, οι οποίοι είναι εκπαιδευμένοι για να επιχειρούν σε εξαιρετικές περιπτώσεις για την σύλληψη πολύ επικίνδυνων κακοποιών και τρομοκρατών. Η συγκεκριμένη ομάδα δεν έχει την ”τριβή” άλλων υπηρεσιών σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις, κατά τις οποίες μπορούν να έλθουν σε επαφή με πολίτες, που δεν σχετίζονται με καταλήψεις που χαρακτηρίζονται «υψηλού ρίσκου.»

Και κάπου εδώ καταρρίπτεται το σενάριο και η σκηνοθεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη-Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, που είχαν την ψευδαίσθηση ότι μπορούν να στήσουν ένα  σύστημα επιτήρησης και διαρκούς ελέγχου μπορεί με οποιονδήποτε τρόπο και να είναι η μόνη διέξοδος και όχι συνθήκη εγκλωβισμού για την κοινωνία.

Η δημιουργία εσωτερικών εχθρών, που προσπάθησαν να περάσουν αρχικά, ξεκινώντας από τα Εξάρχεια και μέσα από τον ορισμό συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων, όπως οι αναρχικοί, οι πρόσφυγες,  οι αιώνιοι φοιτητές- ως μιάσματα που χαλάνε την φαντασιακή εύρυθμη κοινωνική λειτουργία, τελικά κατέρρευσε στο Κουκάκι. 

Η ταράτσα της οδού Ματρόζου, απέδειξε ότι το αφήγημα της τέλειας κοινωνίας των αρίστων, είναι βασισμένο σε κακό σενάριο με κακή σκηνοθεσία…. Κυρίως, απέδειξε το αδιέξοδο της ελληνικής κοινωνίας που βλέπει να ορθώνεται μπροστά της ο παραλογισμός, το ψεύδος και η ωμή βία, εν ονόματι της τάξης, της ανάπτυξης και της νοικοκυροσύνης. 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr