Η συνέντευξη ενός απ’ τους πιο ακριβοθώρητους ερμηνευτές του Μάνου Χατζιδάκι

Τον Ευτύχιο Χατζηττοφή δεν τον βρίσκεις εύκολα. Έχει παρατήσει, άλλωστε, το τραγούδι και μοιράζει το χρόνο του μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου. Η ιστορία, όμως, τον έχει καταγράψει ως έναν απ' τους πιο «σπάνιους» αυθεντικούς τραγουδιστές του Μάνου Χατζιδάκι, ειδικά με το έργο «Χωρίον ο Πόθος» που κυκλοφόρησε σε δίσκο το 1977 εξ ημισείας με τις «Γειτονιές του Φεγγαριού» με τη Φλέρυ Νταντωνάκη. 

omilo blog hatzidakis 001

Ο Κύπριος Ευτύχιος Χατζηττοφής είναι ένας τραγουδιστής – διάττοντας αστέρας στο ελληνικό τραγούδι. Ήταν ένα από τα παιδιά που πέρασαν από την οντισιόν του Μάνου Χατζιδάκι, όταν ο μεγάλος συνθέτης έστηνε στο «Πολύτροπον» της Πλάκας τις παραστάσεις του έργου του με τίτλο «Ο οδοιπόρος, το μεθυσμένο κορίτσι και ο Αλκιβιάδης». Η φωνή του Χατζηττοφή πέρασε στη δισκογραφία με το συγκεκριμένο έργο, ενώ λίγα χρόνια αργότερα έγινε ο ερμηνευτής ενός από τα πιο ιδιαίτερα και ποιητικά έργα του Χατζιδάκι, το «Χωρίον ο Πόθος», σε στίχους του συνθέτη, του Μίνου Αργυράκη και της Αγαθής Δημητρούκα. 

Στο περιθώριο της συνεργασίας του με τον Μάνο Χατζιδάκι, ο Χατζηττοφής τραγούδησε σε ακόμη δύο δίσκους, οι οποίοι όμως κι αυτοί κυκλοφόρησαν με την επιμέλεια του μέντορά του: Στο «Κάψαμε τα καράβια μας» της Ρίκας Δεληγιαννάκη σε ποίηση Μηνά Δημάκη και στα «Κύπρια Έπη» του Βασίλη Τενίδη σε στίχους του Τενίδη και του Γιώργου Φίλη. Καθώς η δεκαετία του 1970 έφτανε στο τέλος της, ο Χατζηττοφής άλλαξε ρότα στη ζωή του, έγινε τραπεζικός υπάλληλος, έκανε οικογένεια και παράτησε οριστικά το τραγούδι. 

Τον Ιούλιο του 2009 είχα την τύχη να δω επί σκηνής τον Ευτύχιο Χατζηττοφή σε ένα αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι στο «Θέατρο Δώρα Στράτου» δίπλα στον Λάκη Παππά, τον Σπύρο Σακκά, τον Ηλία Λιούγκο, τον Βασίλη Γισδάκη και άλλους αυθεντικούς ερμηνευτές του συνθέτη. Ήταν και μία από τις τελευταίες – αν όχι η τελευταία – εμφανίσεις του σε χατζιδακική συναυλία. Τα χρόνια πέρασαν, εκείνος συνέχισε να μοιράζει το χρόνο του μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, της γενέτειρας του. Έμεινε μόνο εκείνη η παράξενη φωνή του, φωνή – αερικό θα έλεγε κανείς, να τραγουδάει για έναν Προφήτη, μια Γυναίκα – Πελαργό κι έναν Αλήτη. 

Να που πριν μερικούς μήνες κατάφερα να βρω τον ακριβοθώρητο Χατζηττοφή και να του αποσπάσω την παρακάτω συνέντευξη, την οποία θα χαρακτήριζα σπάνια με όλη την έννοια της λέξης, εφόσον οι συνεντεύξεις που έχει δώσει μέσα σε 45 χρόνια είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Κρατήθηκε στο αρχείο μου και δημοσιεύεται σήμερα για πρώτη φορά, αποκλειστικά στο koutipandoras.gr, στη μνήμη ενός απ’ τους μεγαλύτερους πνευματικούς ανθρώπους που ανέδειξε αυτός ο τόπος, 26 ακριβώς χρόνια από την απουσία του.  

Κύριε Χατζηττοφή, θα ήθελα αρχικά να μου πείτε από που κατάγεστε.

Είμαι γεννημένος το 1950. Είμαι για την ακρίβεια 69 ετών και 8 μηνών. Κατάγομαι απ’ την Κύπρο. Το 1974 ήρθα στην Αθήνα και γράφτηκα στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, στην πρώην Βιομηχανική Σχολή.

Έχοντας ήδη σχέση με το τραγούδι;

Βεβαίως. Ο πατέρας μου ήταν ψάλτης στο χωριό μου, στην Αραδίππου επαρχίας Λάρνακας, επομένως πήρα κι εγώ το δώρο μου απ’ τη φωνή. Είμαστε πέντε παιδιά. Τραγουδούσαν όλοι, αλλά όχι επαγγελματικά, απλά είχαν πάρει κι οι άλλοι το χάρισμα από τον πατέρα μας. 

Και τα ακούσματα σας ποια ήταν;

Όλα! Τραγουδούσα και ελαφρά τραγούδια, όπως του Νίκου Γούναρη, που τον αγαπώ. Συνηθίζαμε με φίλους να κάνουμε καντάδες τη νύχτα, ξέρετε, σε κάνα κορίτσι.

Στην Ελλάδα ήρθατε για σπουδές, λοιπόν.

Ακριβώς. Δεν είχα τη φιλοδοξία να γίνω τραγουδιστής.

Κι η γνωριμία με τον Μάνο Χατζιδάκι πως έγινε;

Είμαι στον ηλεκτρικό και έχω εφημερίδα στα χέρια. Βλέπω μια μικρή λεζάντα που έλεγε ότι ο Μάνος ζητεί νέες φωνές. Λέω κι εγώ «Δεν πάω να με ακούσει και μένα;» Οι ακροάσεις γίνονταν στην παλιά «Αυλαία» στην Πλάκα. Πήγαμε 640 παιδιά. Ο Μάνος απ’ αυτά διάλεξε δύο άνδρες και τέσσερις γυναίκες: Εμένα και τον Γιάννη Δημητρά και τις Φερενίκη Βάλαρη, Μαρία Κάτηρα, Εύα Καναβαράκη. Η Ελένη Μανιάτη είχε αναλάβει το θεατρικό κομμάτι, την απαγγελία.

Μου αναφέρετε όλο το team του έργου «Ο Οδοιπόρος, το μεθυσμένο κορίτσι και ο Αλκιβιάδης».

Ακριβώς! Ο Μάνος μας είχε πει απ’ την πρώτη στιγμή ότι ζητούσε νέες φωνές για ένα μουσικοποιητικό έργο που θα έστηνε στο «Πολύτροπον» της Πλάκας. Όπως ξέρετε, δεν ήθελε ποτέ να έχει τραγουδιστές γνωστούς (γέλια).

Σαν να ήταν αντιστάρ ο ίδιος.

Ήθελε να είναι αντιεμπορικός μάλλον και τότε οι τραγουδιστές αποκτούσαν παντοδυναμία, ο Νταλάρας και η Αλεξίου άρχισαν να καθιερώνονται. Όταν έφτασε σε μένα και με ρώτησε «Ποιο τραγούδι θα μου πεις;», του είπα «Αυτό που τραγουδάει ο Νταλάρας, το ”Μ’ έκοψαν, με χώρισαν στα δυο”». Είχα πολύ τρακ, αλλά άμα καταλαβαίνει ο άνθρωπος…Πίσω απ’ τον Χατζιδάκι καθόταν ο Βασίλης Τενίδης, καλός μουσικός, μετέπειτα φίλος μου και πολύ καλός άνθρωπος. Μου σήκωνε το χέρι του εμπιστευτικά σαν να μού’λεγε «Μη φοβάσαι, τραγούδα ελεύθερα». Μετά απ’ αυτό ο Χατζιδάκις διάλεξε σαράντα παιδιά. Ήμουν μέσα. Μας ξανάκουσε και εκεί του τραγούδησα το «Ειμ’ αϊτός χωρίς φτερά». Ήμουν σίγουρος ότι θα έμπαινα μεσ’ στην εξάδα, όπως και έγινε! 

Οι παραστάσεις ξεκίνησαν αμέσως;

Ναι, σχεδόν, όλα έγιναν γρήγορα. Φαίνεται ότι την είχε δουλέψει πολύ στο μυαλό του την παράσταση κι αυτό το έργο. Εγώ εκεί έλεγα και δύο τραγούδια που δεν δισκογραφήθηκαν ποτέ.

Ξέρω που αναφέρεστε. Υπήρχε ένα μικρό πρόγραμμα εμβόλιμο με τίτλο «Δύο μπαλάντες για τον Ευτύχιο».

Ακριβώς. Η μία απ’ αυτές τις μπαλάντες ήταν η «Τρελή του φεγγαριού» που τραγούδησε μετά η Φλέρυ Νταντωνάκη και έγινε σήμα κατατεθέν της. Το τραγούδι μπήκε στον δίσκο που έλεγα εγώ το «Χωρίον ο Πόθος» και η Φλέρυ δέκα, αν θυμάμαι καλά, τραγούδια του Μάνου. 

Οι στίχοι αλλάχτηκαν ειδικά για τη Φλέρυ; Εννοώ, εσείς τραγουδούσατε «Με λεν’ τρελή του φεγγαριού»; Σας το ρωτάω, γιατί έχω πολύ μεταγενέστερη ηχογράφηση με τον Ηλία Λιούγκο που τραγουδούσε σε α’ θηλυκό πρόσωπο.

Όχι, εγώ τραγουδούσα «Τη λεν’ τρελή του φεγγαριού» (σ.σ. τραγουδάει το κομμάτι) Στο τέλος της παράστασης, ο Μάνος με πρόσεξε περισσότερο απ’ τους άλλους, έλεγε και ξανάλεγε «Τι καλή φωνή έχει ο Ευτύχιος»! Το κομμάτι, με το οποίο έκλεινα το πρόγραμμα ήταν ο «Φόβος».

Μάλιστα. Έχετε υπόψιν ότι αυτό θεωρείται το «κρυμμένο» πολιτικό τραγούδι του Χατζιδάκι;

Φυσικά. Το’βλεπα κιόλας!

Δηλαδή;

Κοιτάξτε, δεν μου είπε ποτέ εμένα ο Μάνος ότι έγραψε πολιτικό τραγούδι, αλλά όταν έλεγε «Κι αν το αίμα ξεχειλίσει σαν ποτάμι θα κυλήσει, μεσ’ στο φόβο, απ’ το φόβο», το μήνυμα ήταν εύληπτο. Θα σας τα πει και ο Λιούγκος, ήταν αποθεωτική η αντίδραση του κοινού, ειδικά του φοιτητόκοσμου, σ’ αυτό το τραγούδι. Αυτό εννοώ όταν λέω ότι έβλεπα τι γινόταν! Ήταν και ένα πολύ δύσκολο κομμάτι, για το οποίο, όταν γράφαμε το δίσκο, ο Μάνος με τράβηξε δυο – τρεις φορές στην Κολούμπια. Κάτι δεν του άρεσε, κάτι άλλαξε κι έτσι βγήκε ο δίσκος με ένα από τα ωραιότερα, για μένα, τραγούδια του Χατζιδάκι.

Τον Μάνο Ελευθερίου που είχε γράψει στίχους στον «Οδοιπόρο», την πρώτη ενότητα του έργου, τον είχατε γνωρίσει;

Βεβαίως! Τον έκανα πολύ κέφι, ήταν ωραίος άνθρωπος και πολύ καλαμπουρτζής. Τραγούδια του εγώ δεν είπα στο έργο, τα τραγούδησαν ο Δημητράς και τα κορίτσια. 

Ερχόταν στις παραστάσεις στο «Πολύτροπον»;

Ερχόταν, ναι. Λυπήθηκα πολύ που πέθανε…Πέρασε πολύς κόσμος απ’ το «Πολύτροπον». Θυμάμαι έναν τραγουδιστή που είχε φωνή λυρική, για όπερα, α ο Σάκης Μπουλάς ήταν, που κάποια στιγμή έδωσε μία συνέντευξη και είπε ότι πέρασε από οντισιόν του Χατζιδάκι, «αλλά αυτός διάλεξε τον Χατζηττοφή». 

Δεν το είπε αρνητικά ο Μπουλάς, φαντάζομαι.

Όχι, ίσα – ίσα, μόνο εμένα ανάφερε, ενώ ο Χατζιδάκις είχε διαλέξει και τον Δημητρά. Θυμάμαι ότι είχαν έρθει να με συγχαρούν οι ηθοποιοί Άγγελος Αντωνόπουλος και Κώστας Καζάκος. Ο δε Καζάκος, έτσι που μιλάει, ξέρετε, φώναξε βροντερά: «Τι είσαι εσύ, ρε; Θηρίο είσαι»!

Εκεί γνωρίσατε και τη Φλέρυ Νταντωνάκη;

Το ξέρετε ότι τη Νταντωνάκη δεν τη γνώρισα; Είχε κάποια προβλήματα, αλλά αυτή με αγαπούσε πολύ, όπως μου’λεγε ο Μάνος. Όταν κάναμε τον κοινό μας δίσκο, άρχισε να χάνεται. Είχαμε ακούσει ότι κυκλοφορούσε γυμνή με δύο κεριά. Τα ξέρετε, φαντάζομαι. Ήταν ένα πλάσμα πέρα από τα επίγεια. 

Εκείνη την περίοδο ανήκατε στον κύκλο του Χατζιδάκι, κάνατε παρέα και πέρα απ’ τα μουσικά;

Βεβαίως και, μάλιστα, με τον Σπύρο Σακκά κάναμε μια βραδιά αφιερωμένη στον Χατζιδάκι λίγο μετά το θάνατο του. Δεν θυμάμαι καλά, αλλά κάπου κοντά στο Πεδίο του Άρεως έγινε το αφιέρωμα αυτό. Έχω μεγαλώσει και λίγο, αρχίζω και ξεχνάω (γέλια). Και ο Σακκάς μου πήγαινε, γιατί ήταν καλαμπουρτζής κι αυτός. 

Ταυτόχρονα με το «Χωρίον ο Πόθος» με τον Χατζιδάκι, τραγουδήσατε και σε έναν άλλο δίσκο, αυτόν της Ρίκας Δεληγιαννάκη, το «Κάψαμε τα καράβια μας» που τό’χω σε βινύλιο.

Σωστά, ήταν ένας δίσκος που τραγουδούσαμε εγώ και η Φερενίκη Βάλαρη. Ο Τενίδης μίλησε στη Δεληγιαννάκη, ότι «σού’χω τον Χατζηττοφή, που τον διάλεξε ο Χατζιδάκις». Η Ρίκα δεν είχε πολλές απαιτήσεις, ήταν χαμηλών τόνων, δεν ρώτησε ποτέ πως τραγουδάει ο ένας ή η άλλη κλπ. Σκεφτείτε ότι η Ρίκα Δεληγιαννάκη ζει ακόμη και είναι 89 ετών.

Είχα μιλήσει μαζί της από τηλεφώνου πριν λίγα χρόνια.

Εγώ μίλησα μαζί της πρόσφατα, πριν κάτι μήνες, αλλά ίσα που την άκουγα! «Ευτύχιε μου» μου’λεγε αδύναμα…Καλό κορίτσι, αλλά βέβαια ο δίσκος δεν είχε την πρέπουσα διαφήμιση, ενώ ήταν απ’ τους καλύτερους, χατζιδακικός σχεδόν θα έλεγα. 

Του είχε αρέσει του Χατζιδάκι ο δίσκος αυτός, τον είχε στηρίξει από το Τρίτο Πρόγραμμα.

Ισχύει. Του άρεσε και ενώ τό’χε τραγουδήσει αρχικά ο Γιώργος Μούτσιος, εκείνος έλεγε: «Δεν το θέλω με τον Μούτσιο αυτό το έργο. Θα βάλω τον Χατζηττοφή». Έτσι έγινε ο δίσκος αυτός. Μετά κάναμε με τον Βασίλη Τενίδη τα «Κύπρια Έπη» σε στίχους του Κύπριου Γιώργου Φιλή. Πάλι εγώ και η Φερενίκη Βάλαρη τραγουδούσαμε. Ήταν επίσης πολύ ωραίος δίσκος, χαμένος σήμερα, αλλά άμα θα μπείτε στο YouTube μπορείτε να τον ακούσετε. 

Είχατε κάνει δίδυμο ωραίο με τη Βάλαρη. Τι κάνει σήμερα, γνωρίζετε;

Η Φέφη, όπως τη λέμε; Βεβαίως γνωρίζω. Έχει ξενοδοχείο δικό της στο Ρέθυμνο, στην Κρήτη, που είχε φτιάξει ο πατέρας της. Πήγαμε κάποτε με τη γυναίκα μου λίγο μετά το γάμο μας, το 1976. Είναι πολύ απλό να τη βρείτε. 

Κάνοντας όλα αυτά, γνωρίζατε ότι θα είστε ερμηνευτής και στο «Χωρίον ο Πόθος» του Χατζιδάκι ή αυτό προέκυψε;

Το «Χωρίον ο Πόθος» γράφτηκε κάνα χρόνο μετά το «Μεθυσμένο κορίτσι», γύρω στο 1975. Ομοίως και τα τραγούδια με τη Φλέρυ είχαν γραφτεί νωρίτερα. Την ίδια περίοδο με μια απόσταση λίγων μηνών κυκλοφόρησαν οι δίσκοι μου με τη Δεληγιαννάκη και τον Τενίδη επίσης. Μιλάμε για το 1977. 

Πως σας είχαν φανεί τα τραγούδια από το «Χωρίον ο Πόθος»;

Μα ήταν πολύ ωραίο έργο! Λάτρευα την «Επιστροφή», αυτό που έλεγε «Μεγάλο τ’ αρχιπέλαγο κι η νύχτα δίχως ταίρι» (σ.σ. το τραγουδάει) Δεν τα έχετε ακούσει τα τραγούδια;

Άπειρες φορές. Στο έργο αυτό, μάλιστα, εμφανίστηκε ως στιχουργός και η Αγαθή Δημητρούκα.

Βέβαια, είχε το χρίσμα του Γκάτσου η κοπέλα αυτή. Κι εκείνος την αγαπούσε, όμως.

Τι θυμάστε απ’ τον Νίκο Γκάτσο εσείς;

Είχε πολύ χιούμορ! Δεν τον είχα δει πολλές φορές, δυο – τρεις μόνο στου «Φλόκα» και στον «Μαγεμένο Αυλό», πάντα μαζί με τον Χατζιδάκι. 

Πείτε μου αν κάνω λάθος, συνεργαστήκατε κάποια στιγμή και με τη Δόμνα Σαμίου;

Όχι, όχι. Αυτός που συνεργάστηκε με τη Δόμνα Σαμίου ήταν ένας Κύπριος φίλος και συγχωριανός μου που λεγόταν Χρήστος Σίκκης. Ο Χρήστος έχει κάνει πολλή δουλειά με τα κυπριακά και έγινε δάσκαλος. Έφυγε απ’ την Κύπρο για ν’ ακολουθήσει τη μουσική. Πάρα πολύ καλός τραγουδιστής, επίσης!

Κύριε Χατζηττοφή, δεν έχετε μιλήσει ποτέ σχεδόν δημόσια. Λέτε γι’ αυτό να σας περιβάλλει ένας χατζιδακικός μύθος, σαν τη Φλέρυ Νταντωνάκη ή και τη Βούλα Σαββίδη;

Εγώ δεν το ξέρω αυτό, ειλικρινά. Ούτε το έχω εισπράξει…Εγώ ήμουν παιδί τότε, δεν είχα σπουδάσει μουσική και έκανα ότι μου έλεγε ο Μάνος. Λέω την αλήθεια, να φανταστείτε ότι το «Χωρίον ο Πόθος» το έπαιζε στο πιάνο και μου το τραγουδούσε. Δυστυχώς κάπου παράπεσε η κασέτα αυτή και την έχασα…Ακουγόταν μέσα που μου’λεγε «Εδώ θα τραγουδάς έτσι κι εκεί έτσι»…

Σας εκτιμούσε πολύ ο Χατζιδάκις. Τον έχω ακούσει που έλεγε από το Τρίτο Πρόγραμμα πως οι καλύτεροι τραγουδιστές του τη δεκαετία του ’70 ήσασταν εσείς και η Φλέρυ Νταντωνάκη.

Ναι, πάρα πολύ, με συμπαθούσε και μ’ εκτιμούσε. Έδωσε κάποτε μια συνέντευξη στο ΡΙΚ, όταν είχε πάει στην Κύπρο και ο δημοσιογράφος τον ρώτησε: «Τι έγινε εκείνο το παιδί, ο Ευτύχιος;» «Αυτός ήταν σπουδαίο παιδί» απάντησε ο Χατζιδάκις, «παιδί που βγήκε από εκκλησία. Ο πατέρας του ήταν ψάλτης και ο μικρός Ευτύχιος πήγαινε στην εκκλησία και έψελνε». Αλήθεια ήταν, αφού του το’χα πει εγώ. Και γι’ αυτό εμένα ο Χατζιδάκις με έβαλε κι έκανα τέσσερις δίσκους μαζεμένους, το «Μεθυσμένο κορίτσι», τα τραγούδια του Τενίδη, της Ρίκας και το «Χωρίον ο Πόθος».

Αυτή είναι και ολόκληρη η δισκογραφία σας. Δεν κάνατε όμως μεγάλη καριέρα στο τραγούδι. Δεν το θέλατε; Δεν ήσασταν των δημοσίων σχέσεων;

Ακούστε, εγώ έδωσα εξετάσεις και μπήκα στην Εθνική Τράπεζα. Η γυναίκα μου, φιλόλογος, ήταν αδιόριστη τότε. Δούλεψα στην Τράπεζα του Γαλατσίου και σ’ αυτήν στην πλατεία Βικτωρίας για μια εξαετία συνολικά. Όταν η γυναίκα μου διορίστηκε στην Αργολίδα, έκανα κι εγώ τράμπα με μια κοπέλα που ήθελε να’ρθει στην Αθήνα. Μπήκα στην Εθνική Τράπεζα στο Κρανίδι και από τότε σταμάτησαν όλα. Δεν έκανα τίποτα άλλο.

Σταματήσατε δηλαδή τελείως το τραγούδι λόγω Εθνικής Τράπεζας. 

Όχι ακριβώς, γιατί εδώ όλη η τοπική κοινωνία γνωρίζει. Είχαμε μια καλή ορχήστρα και δώσαμε πολλές συναυλίες στα πέριξ, Κρανίδι, Ερμιόνη και αλλού. Μιλάω, βεβαίως, για εκείνα τα χρόνια. 

Με τον Χατζιδάκι κρατήσατε επαφές;

Του τηλεφωνούσα μόνο για να του ευχηθώ στη γιορτή του και τίποτα άλλο.

Δεν επιδιώξατε να τον συναντήσατε πάλι.

Όχι, δεν υπήρχε λόγος. Εγώ ερχόμουν σπάνια στην Αθήνα και πάλι ήμουν βιαστικός…Πέθανε και νέος ο Μάνος, ούτε 69 δεν ήταν. Όσο είμαι εγώ σήμερα…

Σας λύπησε ο θάνατος του;

Βεβαίως…Δεν πρόσεχε, όμως, ο Μάνος. Έτρωγε πολύ και κάπνιζε τρία – τέσσερα πακέτα τσιγάρα. Κρίμα που πέθανε ο άνθρωπος…

Δικαιολογούνται τα πάθη του Χατζιδάκι;

Όχι, γιατί να δικαιολογούνται; Δεν πρόσεχε και τον στερήθηκε όλη η Ελλάδα. Γιατί;

Θυμάστε κάτι ιδιαίτερο απ’ την ηχογράφηση του «Χωρίον ο Πόθος»;

Κάτι ιδιαίτερο, όχι. Περισσότερο στο στούντιο με οδηγούσε ο Βασίλης Τενίδης, που ήταν βοηθός του. Ο Μάνος απλά έλεγε κάθε φορά: «Πολύ ωγαίο» με το «ρο» το δικό του, δηλαδή έδειχνε ευχαριστημένος και συνεχίζαμε.

Με το χέρι στην καρδιά, μετανιώσατε που παρατήσατε τόσο νωρίς το τραγούδι;

Όχι. Δεν μετάνιωσα, γιατί έχω μια γυναίκα εξαιρετική που μου’κανε τρία παιδιά, δυο αγόρια κι ένα κορίτσι. Έχω και τρία εγγόνια. Όχι τρία, δύο έχω…Μπερδεύτηκα…«Μπερδεύτηκα» δεν λέγεται και ένα τραγούδι μου από το «Χωρίον ο Πόθος»;

Πόσο μεγάλη τιμή είναι να σε αποκαλούν «ο τραγουδιστής του Μάνου Χατζιδάκι»;

Εγώ ξέρω πως όποτε ακούν τα τραγούδια μου, λένε «Αυτόν τον διάλεξε ο Χατζιδάκις» και δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή. Και στην Κύπρο, όμως, θυμάστε τον Λεωνίδα Μαλένη;

Φυσικά, αυτός που έγραψε το «Χρυσοπράσινο φύλλο» με τον Μίκη Θεοδωράκη.

Ακριβώς! Κάναμε μια εκπομπή με τον Λεωνίδα στο ΡΙΚ και παρουσιάσαμε το δίσκο «Ο Οδοιπόρος, ο Αλκιβιάδης και το μεθυσμένο κορίτσι». Το τραγούδι «Το μεθυσμένο κορίτσι» μπήκε στο ΤΟΠ20 και ήταν πρώτο για ένα χρόνο! Ήμουν ευχαριστημένος εγώ, ευχαριστήθηκαν και ο πατέρας μου κι η μάνα μου που με είδαν στην τηλεόραση. Γέροι άνθρωποι τώρα, καταλαβαίνετε…

Όταν ήσασταν στην Αθήνα, βλέπατε άλλα προγράμματα, γνωρίσατε καλλιτέχνες;

Ναι, τους πάντες είχα δει, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να πήγαινα στα καμαρίνια και νά’λεγα «Είμαι ο Ευτύχιος Χατζηττοφής που τραγούδησε Χατζιδάκι». Ήμουν χαμηλών τόνων μια ζωή.

Τι είναι το τραγούδι για σας;

Το τραγούδι είναι ψυχή. Ακόμη τραγουδάω στα εγγόνια μου και στα παιδιά μου. Τραγουδάνε και τα παιδιά, αλλά όχι επαγγελματικά βέβαια. Πείτε μου τώρα τι κάνει ο Ηλίας Λιούγκος;

Καλά είναι, έβγαλε πρόσφατα κι έναν ωραίο δίσκο, αλλά ζορίζεται κι αυτός, όπως όλοι μας.

Είναι πολύ δύσκολα, τα ξέρω. Δεν μπορεί κανείς πια να ζήσει απ’ τη μουσική. 

Θα έχω φωτογραφίες σας γι’ αυτή τη συνέντευξη;

Μόνο αυτές που υπάρχουν στους δίσκους μου. Δεν πολυσυμπαθώ τις φωτογραφίσεις…Α, απ’ ότι θυμάμαι, υπάρχει και μία που είμαι μαζί με τον Τάσο Καρακατσάνη τον φίλο μου. Ευκαιρία να σας πω ότι έχω και μια φωτογραφία απ’ το στούντιο της ΕΡΤ, όταν έγραψα οχτώ τραγούδια σε ποίηση Καρυωτάκη, με συνθέτη τον Κυριάκο Σφέτσα. Τότε έγινε κι αυτό, μαζί μ’ όλα τα άλλα, το ’77 – ’78. Την έχω αυτή τη φωτογραφία, τη θυμάμαι, είναι ασπρόμαυρη και φοράω ακουστικά, είμαι και νέος και ωραίος. 

Να που έμαθα στο τέλος και για άλλη σας ηχογράφηση. Κύριε Χατζηττοφή, σας ευχαριστώ πολύ γι’ αυτή τη συνέντευξη.

Εγώ σας ευχαριστώ. Μόνο σε έναν βαθύ γνώστη του Χατζιδάκι θα μιλούσα, αλλιώς δεν θα το έκανα.

* Σήμερα, 15/6, ο Αντώνης Μποσκοΐτης επιμελείται και παρουσιάζει ένα μεγάλο ραδιοφωνικό αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι που θα μεταδοθεί από το αυτοδιαχειριζόμενο διαδικτυακό Μεταδεύτερο (22.00 – 00.00). Στο στούντιο θα βρίσκονται οι ηθοποιοί Χρήστος Στέργιογλου και Γιώργος Ψυχογυιός, οι οποίοι θα διαβάσουν κείμενα και ποιήματα του Χατζιδάκι, καθώς και άρθρα γι’ αυτόν από τους Φώτη Απέργη, Χρήστο Σιάφκο κ.α. δημοσιευμένα σε ειδικές εκδόσεις και στο τεύχος 168 της Οδού Πανός – αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι. Θα ακουστούν ανέκδοτες και δισκογραφημένες μουσικές του συνθέτη, αλλά και αποσπάσματα συνεντεύξεων του Αντώνη Μποσκοΐτη με καλλιτέχνες σαν τους Νίκο Κούνδουρο, Αρλέτα, Γιώργο Νταλάρα, Χάρις Αλεξίου, Δημήτρη Πουλικάκο κ.α. Μπορείτε ν’ ακούσετε την εκπομπή απόψε στο www.metadeftero.gr  

Βίντεο–ντοκουμέντο κατέγραψε τη δράση των διαρρηκτών στα βόρεια προάστια – Κλωτσούν μέχρι να σπάσουν την πόρτα

433589017 703248218462576 2760550193709265598 n

Βίντεο–ντοκουμέντο κατέγραψε τη δράση των διαρρηκτών στα βόρεια προάστια – Κλωτσούν μέχρι να σπάσουν την πόρτα

Bίντεο ντοκουμέντο με τη σπείρα που ξάφριζε σπίτια σε Εκάλη και Νέα Ερυθραία - Αίσθηση…

Έλενα Ακρίτα: Ξεμπρόστιασε τα γέλια Βορίδη και Μιχαηλίδου στη Βουλή – «Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι» (εικόνα)

Ακρίτα 1

Έλενα Ακρίτα: Ξεμπρόστιασε τα γέλια Βορίδη και Μιχαηλίδου στη Βουλή – «Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι» (εικόνα)

Την ώρα που συζητούσαν για τους 57 νεκρούς των Τεμπών, ο Βορίδης με τη Μιχαηλίδου…

Αρπάχτηκαν on air Τζίμα και Πρετεντέρης για τον Καραμανλή: «Αυτό είναι άποψή σου Γιάννη, η δική μου είναι άλλη» (video)

Καταγραφή 13

Αρπάχτηκαν on air Τζίμα και Πρετεντέρης για τον Καραμανλή: «Αυτό είναι άποψή σου Γιάννη, η δική μου είναι άλλη» (video)

Για τη βουλευτική ασυλία και τη δικαιοσύνη στην περίπτωση του Αχιλλέα Καραμανλή αρπάχτηκαν η Ράνια…

Τέμπη: Λαϊκισμός Σκέρτσου – Εμφανίσθηκε με φωτογραφία του αδικοχαμένου του αδερφού

akis skertsos

Τέμπη: Λαϊκισμός Σκέρτσου – Εμφανίσθηκε με φωτογραφία του αδικοχαμένου του αδερφού

Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κερδίσει συμπάθειες και συμπόνοια, ο γαλάζιος Υπουργός σύγκρινε την πρόβλημα…

Πύρρος Δήμας: Ξεσήκωσε το Twitter αλλά όχι για κάποιο μετάλλιο – Τα σχόλια για τους φράχτες που έφεραν αντιδράσεις

Πύρρος Δήμας

Πύρρος Δήμας: Ξεσήκωσε το Twitter αλλά όχι για κάποιο μετάλλιο – Τα σχόλια για τους φράχτες που έφεραν αντιδράσεις

Μια φωτογραφία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, μια υποψηφιότητα και δυο αναρτήσεις για τον φράχτη στον…