«Σημαία από νάιλον υψώσανε σημαία πλαστική»…

Ο πρώτος μιλώντας στον Σκάι γι αυτό το «παράξενο κι ελπιδοφόρο Πάσχα» απαρίθμησε στα θετικά την ομόνοια («ποτέ δεν ήμασταν πιο μαζί»), την αισιοδοξία («πάρα την ανησυχία και το φόβο»), την ύπαρξη δημοσίου συστήματος υγείας («Είδαμε ότι μπορεί να υπάρχει δημόσιο σύστημα υγείας»!!!), την ύπαρξη Κράτους και τέλος την αυτοπειθαρχία («είδαμε ότι ο κόσμος μπορεί να αυτοπειθαρχεί αρκεί να του εξηγήσεις»).

 Ανάμεσα σε άλλα, παρομοίασε με «δοξολογία» ό,τι συμβαίνει στις ΜΕΘ και με «αγγελούδια» τους ντελιβεράδες, τους νοσηλευτές, τους υπαλλήλους των σούπερ μάρκετ (Κατ’ αυτό μάλιστα θύμισε και το σποτ της πολιτικής προστασίας στο οποίο χρησιμοποιείται, ασφαλώς αφιλοκερδώς, ως υπόκρουση το αγαπημένο «Περιβόλι» του). Και κατέληξε διαπιστώνοντας ότι ενώ «δεν μας έπαιρναν και πολύ στα σοβαρά, ξαφνικά είμαστε υπόδειγμα από τα μεγαλύτερα έντυπα του κόσμου».

Στο ίδιο πνεύμα και η κα Αρβελέρ. Αν και μόλις πέρυσι τον Ιούνιο έλεγε στην «Καθημερινή» ότι ο ελληνικός λαός είναι «ταλαντούχος αλλά με ελαττώματα(..)υποφέρουμε από 7 θανάσιμα αμαρτήματα. Ανάμεσα σ΄αυτά είναι η αλαζονεία», μόλις τώρα σε συνέντευξή της στην ΕΡΤ, είπε ότι «αποδείξαμε ότι σαν λαός, εμάς που μας θεωρούσαν αλήτες της πειθαρχίας, τα καταφέραμε καλύτερα από όλους».

Δεν μπορεί παρά να παρατηρήσει κάποιος κοινά στο λόγο των δυό τους. 1.Τον ετεροπροσδιορισμό: Είμαστε σοβαροί και υπόδειγμα αφού το επιβεβαιώνουν οι «έξω». Ποιοι «έξω»; Οι ίδιοι που αύριο κιόλας θα ανταλλάξουν τα εύσημα, ομού με την κυβέρνησή μας, με νέο μνημόνιο; 2. Την πειθαρχία ως θεμέλιο λίθο της ομόνοιας. Παρόλα αυτά η πειθαρχία δεν είναι ακριβώς κατάκτηση, ούτε και απόδειξη ομόνοιας. Επιβάλλεται από το αίσθημα αυτοπροστασίας και τη λογική και, όπου αυτά δεν λειτουργούν, από τα δρακόντεια μέτρα. 3.Λόγω του ετεροπροσδιορισμού και της ομόνοης πειθαρχίας και οι δύο τους επαινούν το πολιτικο μεγαλείο της κυβέρνησης. «Με εντυπωσιάζει ότι η πολιτική ηγεσία έβαλε μπροστά τη γνώση…», είπε ο Σαββόπουλος. «Η μικρή Ελλάδα έκανε το μεγαλείο να νικήσει τον κοροναϊό και να συγχαρούμε αυτούς που κυβερνούν», είπε η κα Αρβελέρ.

Η πασχαλιάτικη αισιοδοξία τους κατέληξε δηλαδή στο ίδιο συμπέρασμα, δια της ιδίας οδού. Η πειθαρχία ως απόδειξη εθνικής ομόνοιας και τελικά ως μονόδρομος επιβράβευσης, «απ έξω» καταρχας, του κυβερνητικού μεγαλείου.

Γι αυτό που σ εμένα φαίνεται αρκετά διαστρεβλωμένη νοητική διαδρομή, διάσπαρτη από λογικά άλματα, ανακαλώ έναν στίχο από την “Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη” (για να παραμένω και μέσα στο πνεύμα του 21): «Και όλες οι αντένες μιας γης χτυπημένης/μεγάφωνα και ασύρματοι από παντού/γλυκά σε νανουρίζουν κι εσύ ανεβαίνεις
ψηλά στους βασιλιάδες τ’ ουρανού»

Πηγή: facebook.com/nathalie.hatziantoniou

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr