ΚΚ

Κώστας Καναβούρης

Η σαπίλα κάτω από το χαλί της δημοκρατίας

Μπορεί, βέβαια, αυτό το χώμα να «είναι δικό τους και δικό μας», αλλά πάνω από το χώμα που θεμελιώθηκε στις Καισαριανές και στα Καλάβρυτα όλης της Ελλάδας μπήκε το χαλί -αυτή είναι η πραγματική κουρελού- μιας κλεπταποδόχου δημοκρατίας

χώμα

Πολλή σαπίλα είχε κάτω από το χαλί της δημοκρατίας. Κι αυτό πρώτοι και καλύτεροι το ξέρουν όλοι εκείνοι που έκρυβαν τόσα χρόνια τα δυσώδη περιττώματα του φασισμού, του χυδαία εργαλειοποιημένου πατριδοκάπηλου εθνικισμού, του προσοδοφόρου μεγαλοϊδεατισμού και της κερδώας συναλλαγής με τους ευκλεείς προγόνους, κάτω από αυτό το δύσμοιρο χαλί. Τόσα πολλά χρόνια πέρασαν, με τόση πολλή αδιατάρακτη εμμονή στην καθυστέρηση, ώστε όλο το παλιό κομματικό σύστημα θεώρησε πως αυτή η κατάσταση θα συνεχίζεται εσαεί πάνω στο παλιό «καλό» μοτίβο «έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τ’ αφήσουμε». Ιδιοκτήτες και του τόπου και του λαού που κατοικεί σ’ αυτό τον τόπο. Αποθρασυμένοι και χυδαίοι λόγω της ατιμωρησίας για όσα εγκλήματα διέπραξαν στην Κατοχή, πατώντας στον αιματοβαμμένο μετεμφύλιο φόβο, έφτιαξαν ένα κράτος σαν τα μούτρα τους, ένα κράτος για επαγγελματίες (και συν των χρόνω ζάπλουτους) ιδιοκτήτες για να περνάει από γενιά σε γενιά.

Κάτι σαν «κλειστό» επάγγελμα, αλλά απείρως πιο καταστροφικό για τους πολλούς και απείρως θρασύτερο για όσους κληρονομικώ δικαίω μετέχουν σε αυτό. Μπορεί, βέβαια, αυτό το χώμα να «είναι δικό τους και δικό μας» όπως τραγουδούσε στη «Ρωμιοσύνη» ο Γιάννης Ρίτσος για όσους «μπήκαν στα σίδερα και στη φωτιά», για όσους «κουβέντιασαν με τα λιθάρια» και για όσους είχανε τον καημό «βαθιά, βαθιά στα μάτια τους, σαν ένα αστέρι σε μια γούβα αλάτι», αλλά πάνω από το χώμα που θεμελιώθηκε στις Καισαριανές και στα Καλάβρυτα όλης της Ελλάδας, μπήκε το χαλί -αυτή είναι η πραγματική κουρελού- μιας κλεπταποδόχου δημοκρατίας.

Κλεπταποδόχου της οδύνης, των δακρύων και των αγώνων, που οδηγήθηκε με το στανιό, από το μαρτύριο μέχρι τον εκμαυλισμό, στην υπόκυψη. Για να χορεύουν ευωχούμενοι πάνω στην κουρελού οι ιδιοκτήτες. Μια δημοκρατία κλεπταποδόχος των ελπίδων και της αγωνίας για το αύριο που οι ιδιοκτήτες το μοίραζαν κατά το δοκούν, δηλαδή κατά το συμφέρον τους, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που είχε στον τόπο αυτή η ιδιοκτησιακή αντίληψη μας δημοκρατίας φτιαγμένης από κουρέλια εξωνημένων συνειδήσεων και ρετάλια φαιών αντιλήψεων.

Αυτό το εξαθλιωμένο παίγνιο βλέπουμε και τούτες τις μέρες να εξελίσσεται από τους αφηνιασμένους ιδιοκτήτες της κουρελούς, που νιώθουν ότι η κουρελού έχει τραβηχτεί κάτω από τα πόδια τους. Και γι’ αυτό πανικόβλητοι (δηλαδή επικίνδυνοι για τη δημοκρατία), για μια ακόμα φορά αδιαφορώντας για τα καταστροφικά αποτελέσματα εις βάρος του τόπου, πανικόβλητοι με όλη τη βαρβαρότητα της απελπισίας επειδή βλέπουν ότι «το πλοίο φεύγει», επιδίδονται στην πολιτική τού «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων» (και των άλλων φίλων). Συναλλαγές, τακτικισμοί από «τα μορμολύκεια της εξυπνάδας», εξαγορές συνειδήσεων άλλα και εξαγορές σκέτες, αργυρωνησία, εκφοβισμοί, απειλές κατά ζωής, καταβαράθρωση της κοινής λογικής, παραεμπόριο της Ιστορίας και πολλά ακόμα τερτίπια από το σκοτεινό οπλοστάσιο της εξουσίας τους. Απ’ όλα έχει η κουρελού της δημοκρατίας τους. Και πείρα παρακράτους.

Ένα μόνο πράγμα ξεχνούν. Ότι η κουρελού τραβήχτηκε. Ήταν αρκετή μια συμφωνία, η συμφωνία των Πρεσπών, για να διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη. Όπως συμβαίνει με όλες τις κουρελούδες όταν τις τραντάζει η… πραγματική πραγματικότητα και όχι η πραγματικότητα που έχουν (ή που απλώς προσπαθούν να επιβάλουν, γνωρίζοντας πως τέτοια πραγματικότητα δεν υφίσταται) ο Σαμαράς, ο Άδωνις και όλος ο λόχος των σταχτόψυχων και σταχτόμυαλων που τους περιτριγυρίζει. Όλοι όσοι κάνουν ότι δεν βλέπουν, ενώ σχεδόν καλοβλέπουν τις προσπάθειες πολιτικής ανωμαλίας από τους όχι και τόσο γραφικούς εγκληματίες της Χρυσής Αυγής. Κατά την οιδιπόδεια ρήση, αδυνατούν να κατανοήσουν το απλούστερο: ότι ο κόσμος προχωράει.

Τα ιστορικά παραδείγματα, άπειρα. Οι ανάγκες της εποχής επιτακτικές και επίσης άπειρες. Για την ακρίβεια, «η ζωή είναι αλλού». Και βοά. Και προτρέπει και κυματίζει. Και τα παιδιά μας, αυτοί οι πραγματικοί σημαιοφόροι του μέλλοντος, ακόμα και τα παιδιά που ακόμα δεν έχουν γεννηθεί, οι κριτές που θα μας δικάσουν όπως λέει και ο Κωστής Παλαμάς, μας κοιτάζουν. Προδοσία είναι να αποφύγουμε το βλέμμα των παιδιών μας. Και δεν νομίζω να υπάρχει μεγαλύτερος πατριωτισμός από το να αρθείς στο ύψος αυτών των παιδιών. Έτσι που να είναι περήφανα για σένα.

Κάτι που δεν γίνεται παρέα με τους φασίστες. Ούτε με τους τσαρλατάνους, τους αγύρτες και τους αφηνιασμένους μιας σκαιάς πατρίδας, ορκισμένης στην καθυστέρηση και εθισμένης στην ανελευθερία της αμάθειας. Πληρώσαμε πανάκριβα την δημοκρατία – κουρελού. Όχι άλλο.

Πηγή: Η Αυγή

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr

Μητσοτάκης: Σε πανικό στη Βουλή – Αντί για απαντήσεις, επίθεση και «δεν ντρέπεστε» στην αντιπολίτευση (video)

6167665

Μητσοτάκης: Σε πανικό στη Βουλή – Αντί για απαντήσεις, επίθεση και «δεν ντρέπεστε» στην αντιπολίτευση (video)

«Ουδέποτε, δόθηκε καμία εντολή για συγκάλυψη», τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης κοιτώντας τους συγγενείς των θυμάτων

Βουλή: Ο λόγος για τα άδεια έδρανα του ΚΚΕ και της Νέας Αριστεράς στην ομιλία της Κωνσταντοπούλου

6167422

Βουλή: Ο λόγος για τα άδεια έδρανα του ΚΚΕ και της Νέας Αριστεράς στην ομιλία της Κωνσταντοπούλου

Μετά την ολοκλήρωση της ομιλίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, οι βουλευτές των δύο κομμάτων επέστρεψαν στις…

Μητσοτάκης: Όλο το παρασκήνιο για τις εκκαθαρίσεις Μπρατάκου και Παπασταύρου

InCollage 20240328 205245331

Μητσοτάκης: Όλο το παρασκήνιο για τις εκκαθαρίσεις Μπρατάκου και Παπασταύρου

O Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται πως «παραίτησε» τους δύο στενούς του συνεργάτες προκειμένου να μην απολογηθεί…