Η προκλητική κυρία Νικολάου

Τι θα γινόταν εάν είχαμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, κορονοϊό και φυλακές; Ακούστε την απάντηση αυτής της κυρίας και προσπαθήστε να μην ανατριχιάσετε – πρόκειται για τη γενική γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής, παρακαλώ, όχι για μια οποιαδήποτε κυρία της πολιτικής ζωής του τόπου. Μας φώτισε, λοιπόν, χθες στη Βουλή, η κυρία Σοφία Νικολάου, με πάθος μάλιστα, όχι με καμιά υποτονικότητα. Ιδού: «Θα είχαμε κρούσματα στις φυλακές, εξάπλωση κρουσμάτων σε όλες τις φυλακές της χώρας, με βέβαιους θανάτους». Πόθεν εξάγει αυτό το προκλητικό [για τον κοινό νου] και επικίνδυνο συμπέρασμα; Μακάρι να ήξερε και η ίδια. Δεν ξέρει, και δεν θα μπορέσει ποτέ να μάθει, γιατί είναι τυφλωμένη από τον συντηρητισμό της και την άγνοια για το τι ακριβώς συμβαίνει στις φυλακές. Πιθανώς τώρα τελευταία, από όταν της ανατέθηκαν καθήκοντα, πήρε χαμπάρι για την ύπαρξη αυτού του σωφρονιστικού θεσμού. Προφανώς αγνοεί εντυπωσιακά τι σημαίνει σωφρονισμός.

Αντί να φωνασκούν, με το δίκιο τους, οι της αντιπολίτευσης έπρεπε να απαιτήσουν να τους εξηγήσει τι ακριβώς εννοεί. Γιατί θα είχαμε κρούσματα στις φυλακές εάν ήταν η κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί θα εξαπλώνονταν τα κρούσματα σε όλες τις φυλακές της χώρας; Να δώσει εξηγήσεις. Γιατί μίλησε για βέβαιους θανάτους; Τι ακριβώς εννοούσε η απερίγραπτη αυτή κυρία; Αλλά τι να περιμένει κανείς από κομματισμένα και άπειρα μυαλά; Αλλά, πάλι, στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δεν υπάγεται το τμήμα αρμοδιότητάς της; Από εκεί προφανώς έχει πάρει εντολές, από τον αποφασισμένο να εκλείψει το «άδικο» και η «τρομοκρατία» από την ελληνική κοινωνία, τον περίφημο προϊστάμενό της, τον κ. Χρυσοχοΐδη, τον εσαεί υπουργό της Δημόσιας Τάξης.

Επρεπε λοιπόν οι διαμαρτυρηθέντες να ζητήσουν να τους πει τι ακριβώς εννοεί λέγοντας αυτά τα ανατριχιαστικά – θα φαινόταν τότε η γύμνια της και ασφαλώς η ανεπάρκειά της, η άγνοιά της, η αναχρονιστική της λογική. Γιατί τόλμησε να εκστομίσει, ανερυθριάστως πάλι, ότι ο αριστούχος φοιτητής, κρατούμενος Βασίλης Δημάκης, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ψεύτης και ταραχοποιός. Να της θύμιζαν έστω τον παλαιό εκείνο πρωτοσοφιστή, τον Αβδηρίτη Πρωταγόρα, τα λόγια που βάζει στο στόμα του ο Πλάτων στον ομώνυμο διάλογό του: «Οποιος προσπαθεί να τιμωρήσει μυαλωμένα, δεν τιμωρεί για το αδίκημα, που πια είναι κάτι περασμένο –γιατί ό,τι έγινε δεν ξεγίνεται– αλλά με τη σκέψη του στο μέλλον, για να μην αδικήσει πάλι ούτε αυτός ούτε κάποιος άλλος που είδε ότι αυτόν τον τιμώρησαν». Για την κυρία αυτή όλα είναι άσπρο μαύρο, δεξιό ή κομμουνιστικό. Αρκεί σε πολλά στελέχη της κυβέρνησης ένας τέτοιος διαχωρισμός, χωρίς να νοιάζονται εάν είναι απλοϊκός ή παλαιολιθικός.

Τέλος πάντων, τέτοιοι άνθρωποι είναι ακατάλληλοι για μια σύγχρονη «δημοκρατία», ου μην και επικίνδυνοι, και καλό θα ήταν οι συνεργάτες της να τη στομώσουν από το ολίσθημά της, να τη συνετίσουν. Αλλά ποιοι; Ενας κι ένας είναι όλοι τους, ακόμη κι εκείνοι που προσπάθησαν να λανσάρουν ένα ήπιο, φιλελεύθερο προσωπείο [παράδειγμα, οι δύο αντιπρόεδροι, Αδωνις και Χατζηδάκης· υποτίθεται τα δύο άκρα, αλλά που είναι ένα και ταυτόν]. Καλό θα ήταν να κάνει κάποια άλλη δουλειά η κυρία Νικολάου – να της ταιριάζει.

Πηγή: Η Εφημερίδα των Συντακτών

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr