Η πανδημία αποκαλύπτει την ταξική πολιτική της κυβέρνησης

Πέμπτη πρωί λοιπόν, στο κανάλι OPEN, διασταυρώνουν τα πολιτικά ξίφη τους με θέμα την εκπαιδευτική πολιτική, δύο πρώην υπουργοί Παιδείας. Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, υπουργός Παιδείας της ΝΔ επί Κ. Καραμανλή και ο Νίκος Φίλης, υπουργός Παιδείας επί ΣΥΡΙΖΑ.

Τίθενται επί τάπητος τα τεράστια τεχνικά προβλήματα διεξαγωγής της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στα δημόσια σχολεία, σε σχέση με την ομαλή διεξαγωγή της στα ιδιωτικά.

Πρόκειται για ένα καθαρά τεχνικό ζήτημα που όμως αντανακλά το ενδιαφέρον και τη φροντίδα των υπευθύνων των ιδιωτικών σχολείων αφενός, σε σχέση με την αδιαφορία και την απαξία με την οποία το υπουργείο Παιδείας αντιμετωπίζει την δημόσια εκπαίδευση εκατοντάδων χιλιάδων μαθητών αφετέρου.

Η δικαιολογία της υπουργού Παιδείας εξ αρχής υπήρξε γελοία και ενδεικτική της νοοτροπίας της. Τα έριξε στους μαθητές και στο… μεγάλο πλήθος τους, κάνοντας μάλιστα και λάθος στον υπολογισμό του συνολικού αριθμού των μαθητών, τον οποίον αύξησε επίτηδες, για να δικαιολογηθεί. Λες και η εκπαίδευση δεν είναι υποχρεωτική για όλους τους μαθητές και λες και το πλήθος των μαθητών ανά την επικράτεια δεν είναι γνωστό και εξ αρχής βασικό δεδομένο για τον τεχνικό σχεδιασμό του προγράμματος της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Και βέβαια, λες και δεν είχε 8 ολόκληρους μήνες στη διάθεσή του το υπουργείο για να προετοιμαστεί κατάλληλα…

Αν η απάντηση της υπουργού ήταν φτηνές δικαιολογίες, η απάντηση του πρώην υπουργού Παιδείας της ΝΔ στην τηλεόραση ήταν απολύτως αποκαλυπτική για το τι κρύβεται πίσω από τα ψέματα και τις επικοινωνιακές τακτικές.
Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, σε μια κρίση ειλικρίνειας σπάνια για δεξιό, απέδωσε το υπό συζήτηση ζήτημα στην ανωτερότητα της ιδιωτικής εκπαίδευσης, έναντι της δημόσιας.

Για να πάρει την πληρωμένη απάντηση του Νίκου Φίλη, ότι αυτό δεν δείχνει τη δύναμη της ιδιωτικής εκπαίδευσης, αλλά την αδυναμία της κυβέρνησης της ΝΔ να ανταποκριθεί στις ανάγκες της δημόσιας εκπαίδευσης. Η οποία βέβαια υποκρύπτει ιδιοτέλεια και υπολογισμό.

Η ειλικρινής και αποκαλυπική για την ταξικότητα της δεξιάς πολιτικής δήλωση του πρώην υπουργού Παιδείας της ΝΔ δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για το τι συμβαίνει σήμερα στη χώρα.

Δεν είναι ανίκανοι λοιπόν που δεν προετοίμασαν εγκαίρως το Εθνικό Σύστημα Υγείας, που δεν έκαναν προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού και που δεν ενίσχυσαν τα νοσοκομεία με τον κατάλληλο εξοπλισμό.

Ούτε είναι ανίκανοι που αύξησαν τον αριθμό των μαθητών ανά αίθουσα στα δημόσια σχολεία και που δεν οργάνωσαν καλά τη δημόσια εξ αποστάσεως εκπαίδευση, ώστε να μπορεί να εξυπηρετήσει το σύνολο των μαθητών, ανεξάρτητα από την οικονομική τους δυνατότητα.

Ούτε βέβαια είναι ανίκανοι που αδιαφόρησαν για τις δημόσιες συγκοινωνίες, τις οποίες χρησιμοποιούν εκατομμύρια εργαζόμενοι που εξαρτώνται από το μισθό τους, αραιώνοντας τα δρομολόγια για να εξελιχθούν τα λεωφορεία και το Μετρό σε υγειονομικές εστίες υπερμετάδοσης του ιού.

Δεν είναι ανίκανοι λοιπόν. Ή τουλάχιστον δεν είναι μόνον ανίκανοι.

Το κυρίως πρόβλημά τους είναι ότι εμφορούνται από ταξικές εμμονές και από νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες, που τους κάνουν να απαξιώνουν κάθε δημόσιο αγαθό και κάθε δημόσια υπηρεσία, υπέρ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Είναι τόσο εμμονικοί, τόσο κολλημένοι και τόσο ιδεοληπτικοί, που δεν έχουν αντιληφθεί ότι οι σύγχρονες σύνθετες και δυσεπίλυτες ανάγκες, ακόμη και αν κάποιος υποστηρίζει την ιδιωτική πρωτοβουλία και την ελεύθερη αγορά, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά απαξιώνοντας τον δημόσιο τομέα.

Κι αυτό, γιατί δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι υπάρχουν τομείς, όπως η Παιδεία, η Υγεία και οι Μεταφορές, που ο κορμός τους πρέπει να παραμείνει σε δημόσιο έλεγχο.

Γιατί αποτελούν δημόσια αγαθά που πρέπει να προσφέρονται εξ ίσου σε όλους και όχι μόνο κατά προτεραιότητα σε εκείνους που έχουν την οικονομική δυνατότητα να έχουν πρόσβαση σε αυτά.

Αλλά τι να εξηγήσεις στον Πέτσα, ο οποίος αμέριμνος και ανυποψίαστος για όσα θα έρχονταν στη χώρα, δήλωνε το Σεπτέμβριο ότι αν άκουγαν τον ΣΥΡΙΖΑ και εξόπλιζαν πολλές ΜΕΘ, θα σπαταλούσαν εκατομμύρια Ευρώ χωρίς λόγο;
Και τι να εξηγήσεις στον ίδιο τον πρωθυπουργό, ο οποίος σε ανύποπτο προεκλογικό χρόνο δήλωνε ότι το δημόσιο ΕΣΥ πρέπει να συρρικνωθεί, υπέρ των ιδιωτικών δομών υγείας;

Τι να εξηγήσεις, ακόμη, σε έναν πρωθυπουργό που προέρχεται από μια αριστοκρατική ελίτ και που εκφράζει και εκπροσωπεί τα συμφέροντα μιας ολιγαρχίας του πλούτου, ο οποίος τον Σεπτέμβριο του 2017 δήλωνε από βήματος ΔΕΘ ότι: «Η κοινωνική ισότητα είναι ενάντια στην ανθρώπινη φύση»

Πιστεύει κανείς ότι τέτοιες αντικοινωνικές και αντιλαϊκές ιδέες, μπορούν να εμπεδωθούν από μια κυβέρνηση χωρίς να επιστρατευθεί βία και αυταρχισμός; Χωρίς να εξαγοραστούν των ΜΜΕ προκειμένου να ελεγχθεί η επικοινωνία, να κρυφτεί η αλήθεια και να παρουσιαστεί μια εικονική πραγματικότητα; Και χωρίς να περιοριστούν οι δημοκρατικές ελευθερίες του λόγου, της έκφρασης, της ενημέρωσης και του πλουραλισμού;

Ή μήπως πιστεύει κανείς ότι μια κυβέρνηση που εμφορείται από τέτοιες ολιγαρχικές και αντιδημοκρατικές ιδέες περί κοινωνικής ισότητας, μπορεί να επιβιώσει χωρίς να ποινικοποιήσει την πολιτική διαφορά και χωρίς να οδηγήσει στους εισαγγελείς, με διάφορα προσχήματα, όσους διαφωνούν και αντιστέκονται;

Δεν είναι λοιπόν μόνο ανίκανοι.

Εκπροσωπούν και εκφράζουν μια ολιγαρχική κοινωνική ομάδα και μια μειοψηφική πολιτική αντίληψη, την οποία διαρκώς, με διάφορα επικοινωνιακά τεχνάσματα και ψέματα πρέπει να κρύβουν, προκειμένου να μπορούν να εφαρμόζουν χωρίς εμπόδια το καταστροφικό για τους πολλούς έργο τους.

 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr