Η οργή της στρουθοκαμήλου

Για τις εκατοντάδες χιλιάδες των φιλάθλων που παρακολουθούν το ΝΒΑ, το πρόσωπο της Ελλάδας είναι αυτό που βλέπουν μέσα από τις τηλεοράσεις τους κάθε δεύτερη νύχτα: ένα παιδί σεμνό, χαμογελαστό, ευγενικό, καλλιεργημένο, κόσμημα για τη χώρα που τον γαλούχησε και για εκείνη που τον φιλοξενεί.

Η δεύτερη, οι ΗΠΑ δηλαδή, τον αγκάλιασε χωρίς περιστροφές από την πρώτη μέρα, αδιαφορώντας για τη δυσοίωνη αύρα της ξενοφοβικής διακυβέρνησης Τραμπ.

Εάν υπάρχει χώρα που ξινίζει τα μούτρα της μπροστά στην παγκοσμίως αναγνωρίσιμη εικόνα του Γιάννη είναι η ίδια η πατρίδα του.

Η πατρίδα όχι των γεννημένων στη μακρινή Νιγηρία γονιών του, αλλά η δική του γενέτειρα. Η Ελλάδα.

Μέσα στην τούρλα της ελληνοτουρκικής έντασης και της ένθεης οργής για τη μετατροπή της Αγιά- Σοφιάς από μουσείο σε τζαμί, η ακοίμητη πατρίς βρήκε χρόνο για να ξεράσει ρατσισμό πάνω στο χρυσό της παιδί.

Ο Γιάννης έκανε το «λάθος» να δηλώσει σε αμερικανικό δίκτυο κάποια πράγματα γνωστά, πανθομολογούμενα και σχεδόν αυτονόητα, για όποιον έχει το κεφάλι έξω από την άμμο.

Ότι η Ελλάδα είναι χώρα λευκών. Ότι ένας άνθρωπος με σκούρο δέρμα συναντά δυσκολίες. Ότι στις γειτονιές υπάρχει ρατσισμός και αρνητισμός. Ότι ο αστυνομικός καραδοκεί για να στείλει τους «λάθρο» πίσω στην πατρίδα του.

Υπάρχει καμία αντίρρηση στα παραπάνω; Αμφισβητεί κανείς την αλήθεια του Γιάννη;

Ο ίδιος και η φαμίλια του γνωρίζουν πολύ καλύτερα από εμάς, αν έχουν βιώσει ρατσιστική συμπεριφορά στα περίπου 25 χρόνια που έζησαν οι Αντετοκούνμπο στην Ελλάδα. Ποιοι είμαστε εμείς, που θα τον βάλουμε στη θέση του;

Οι ψωροέλληνες, να ποιοι είμαστε. Αυτοί που αρνούνται να κοιτάξουν τον καθρέφτη τους, από το φόβο για όσα θα αντικρύσουν. Οι εθελότυφλες στρουθοκάμηλοι του πλανήτη.

Μα όχι, δεν είμαστε ξενοφοβικοί εμείς. Ούτε αφιλόξενοι ούτε ρατσιστές. Θεωρούμε όλους τους ανθρώπους ίσους, άσχετα αν μερικοί μας φαίνονται λιγότερο ίσοι από τους άλλους. Και στο κάτω κάτω, ποιος είναι αυτός ο αχάριστος σκυλάραπας, που θα τολμήσει να μας πει ρατσιστές;

Το πρόβλημα ξεκινάει από την αλλεργία του νεοέλληνα στην αυτοκριτική και καταλήγει σε έναν εντελώς λανθασμένο αφορισμό: «Ο Αντετοκούνμπο χρωστάει πολλά στην Ελλάδα», ξεσπαθώνουν τα εξαπτέρυγα του κίβδηλου πατριωτισμού.

Στην πραγματικότητα, ο Αντετοκούνμπο δεν μας χρωστάει το παραμικρό. Αν απέκτησε διαβατήριο και ιθαγένεια, το οφείλει στις αθλητικές του ικανότητες και στον φόβο ότι θα μας τον έκλεβαν οι Νιγηριανοί για τη δική τους Εθνική ομάδα.

Ειδάλλως, μπορεί να ήταν ακόμη ένα από τα χιλιάδες φαντάσματα που πασχίζουν για την επιβίωση στους γκρίζους δρόμους της Αθήνας, χωρίς μοίρα στον ήλιο και χωρίς ΑΜΚΑ. Αυτός ήταν από τους τυχερούς. Πού βρίσκονται οι μετανάστες που δεν ξέρουν καλό μπάσκετ;

Η Ελλάδα κερδίζει από τον Γιάννη μία διαρκή δωρεάν διαφήμιση και ως αντάλλαγμα του προσφέρει πίκρα, λοξά βλέμματα και αμφισβήτηση. Άλλος, στη θέση του, θα είχε ρίξει πίσω του μαύρη πέτρα, σημαδεύοντας κατακέφαλα όσους του σκάβουν λάκκο.

Ο Γιάννης και τα αδέλφια του αγαπούν χωρίς όρους τον τόπο όπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν, ενώ η χήρα μάνα τούς υπενθυμίζει τη ζεστή αγκαλιά εκείνων (των λίγων), που κάποτε βοήθησαν στον αγώνα της επιβίωσης.

Ακόμα και στη ζυγαριά των στόχων του, ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας του πλανήτη δίνει προτεραιότητα στο κυνήγι μίας διάκρισης με την Εθνική Ελλάδας. Για τον ΜVP του ΝΒΑ, ο τίτλος στο ΝΒΑ έρχεται δεύτερος.

Πίσω στην απίθανη πατρίδα του, στην Ελλάδα του Μητσοτάκη και των καταπιεσμένων χρυσαυγιτών, ένας αμετανόητος ρατσιστής θήτευσε ως συντονιστής για την εκπαίδευση των προσφύγων, των σκουρόχρωμων που ο ίδιος αποκαλεί μαϊμούδες και μαλάκες αραπάδες του κερατά.

Ο αντιπρόεδρος της λαοπρόβλητης κυβέρνησης μιλάει στις τηλεοράσεις για «κάποιον Ακενοτούμπο γεννημένο στην Αφρική», ενώ ο πρόεδρος ενός κόμματος με εκλογική δύναμη 236.000 ψηφοφόρων (και με τίτλο που θυμίζει Άουσβιτς…) αμφισβητεί ανοιχτά την ελληνική ταυτότητα του διάσημου αθλητή.

«Έλληνας γενιέσαι, φιλλέληνας γίνεσαι, αλλά μέχρι εκεί», έγραψε στο Twitter ο Κυριάκος Βελόπουλος, σε ένα απίθανο ρεσιτάλ ανορθογραφίας και υστερικών κεφαλαίων.

Ελλάδα είναι η χώρα όπου οι αυτόκλητοι υπερασπιστές του πατριωτισμού δεν μπορούν να γράψουν σωστά ούτε τη λέξη «Έλληνας».