ΚΑ

Κώστας Αργυρός

Η Οδύσσεια των πάμπλουτων του διαστήματος

Οι κυβερνήσεις συνειδητοποιούν ξαφνιασμένες ότι δεν έχουν σκεφτεί ακόμα κανένα κανονιστικό, νομικό πλαίσιο για την εισβολή του ιδιωτικού τομέα στο διάστημα

AP21201642456690

Δεν είναι απλή επιδειξιομανία κάποιων κορυφαίων εκφραστών του «χυδαίου πλούτου», αλλά η επίσημη έναρξη της ιδιωτικοποίησης του διαστήματος ως χώρου εκμετάλλευσης και κερδοφορίας του αχαλίνωτου καπιταλισμού με τους πολίτες σε ρόλο φτωχού μεν, αλλά «ταυτισμένου» με το όνειρο κομπάρσου, που αποσβολωμένος θαυμάζει τους σύγχρονους ήρωές του.

Τι συγκινητικό αλήθεια! Δύο πολυ-δισεκατομμυριούχοι κάνουν πράξη αυτό που ονειρεύτηκαν μαζί με εκατομμύρια άλλα παιδιά στο διάβα των αιώνων. «Όταν μεγαλώσω, θα γίνω αστροναύτης». Και ο πλανήτης κρατάει την ανάσα του για να θαυμάσει τα κατορθώματά τους. Και όλοι πρέπει να πάρουμε θέση. Είμαστε με τον Ρίτσαρντ Μπράνσον ιδιοκτήτη της πολυεθνικής και πολυτάλαντης Virgin, που έμαθε να πουλά την εκκεντρικότητα του ως προϊόν ή μήπως με τον Τζεφ Μπέζος ιδιοκτήτη της Amazon, επίσης πολυεθνικής και πολυάσχολης και πρωτοπόρο σε ό,τι αφορά τις «καινοτομίες» στα δικαιώματα των δούλων, συγγνώμη… υπαλλήλων της;

Ποιος είναι λοιπόν ο καλύτερος «πριβέ αστροναύτης»; Ποιανού η ματαιοδοξία πετάει πιο ψηλά για να θυμηθούμε και το παλιό ανέκδοτο; Με ποιον αξίζει να ταυτιστούμε; Και ήταν πράγματι «unfair» ότι ο ένας πρόλαβε στη στροφή τον άλλον, που είχε κάνει το λάθος να προαναγγείλει την ημερομηνία του ταξιδιού του στο διάστημα;

Την ώρα που ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ ανακοινώνει ότι μέσα στο 2020 τουλάχιστον 800 εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετώπισαν την πείνα και πάνω από 2,3 δισ. δεν είχαν πρόσβαση σε κατάλληλη τροφή. Την ώρα που ακόμα και η σύνοδος του G20 στη Βενετία προειδοποιεί μαζί με πολλές άλλες οργανώσεις για ένα νέο κύμα φτωχοποίησης και έκρηξης των ανισοτήτων μαζί με την μετάλλαξη της COVID.

Την ώρα που ο ΠΟΥ προειδοποιεί ξανά ότι το ζητούμενο για τον πλανήτη είναι να εξασφαλίσει εμβόλια για τους φτωχούς του πλανήτη και όχι να κλείσει συμβόλαια δισεκατομμυρίων με την Pfizer για την, ακόμα άγνωστης σκοπιμότητας, 3η δόση του εμβολίου της για το δυτικό κόσμο.

Βαρέθηκαν τα κότερα και τα νησιά

Αυτή ακριβώς την ώρα κι «εσύ λαέ βασανισμένε», ανεξαρτήτως χώρας, καλείσαι να γουρλώσεις τα μάτια και να καμαρώσεις αυτούς που δεν έχουν πια πού να ξοδέψουν τα λεφτά τους, αφού αγόρασαν σπίτια, βίλες, αυτοκίνητα, κότερα, ελικόπτερα, νησιά ολόκληρα και τώρα πρέπει να επενδύσουν τους καρπούς της απληστίας τους διαπλανητικά. Καλείσαι να γίνεις «συνταξιδιώτης» του δικού τους ονείρου, όπως γίνεσαι κάθε μέρα παρακολουθώντας τα κατορθώματα των celebrities σε ατέλειωτες ώρες προβολής τους σε εκπομπές lifestyle. Καλείσαι να παραμυθιαστείς ότι, ακόμα και αν δεν είσαι από τζάκι, ίσως κάποια στιγμή έστω από… τζόκερ μπορεί με 250.000 δολάρια να μετατραπείς σε τουρίστα στο διάστημα.

Η αδιαφορία δεν είναι απάντηση

Η μια λύση είναι να αντιδράσουμε με ένα απλό σήκωμα των ώμων. Όπως έκανε ο συγγραφέας Στίβεν Κινγκ που τουίταρε σαρκαστικά: «Ένας πλούσιος τύπος πέταξε με πύραυλο στο διάστημα. Ωραία, πάμε παρακάτω». Αρκεί όμως ένα απλό σήκωμα των ώμων; Είμαστε πολλοί που αδιαφορούμε έτσι και αλλιώς για τις δίαιτες κάποιων τραγουδιστών, τα ξεβρακώματα κάποιων τηλεπερσόνων, τα μεθύσια εκατομμυριούχων υπεραθλητών, τα διαζύγια των ζευγαριών που μέχρι πρότινος έμοιαζαν «πρότυπα» κι όλο αυτό το σκουπιδομάνι άχρηστης πληροφορίας, που έχει βαφτιστεί βολουνταριστικά από τους εμπνευστές του ως ενημέρωση. Όμως τους ενοχλεί η αδιαφορία μας όσο μεγάλη και να είναι;

Με την αδιαφορία δεν λύνεται λοιπόν το πρόβλημα. Χρειάζεται κάποια στιγμή να αντιδράσουμε. Εδώ δεν έχουμε απλώς να κάνουμε με μια ακόμα ηχηρή υποκειμενοποίηση της αντικειμενικής πραγματικότητας του «χυδαίου πλούτου» και της ανάγκης να υπάρξει περιορισμός του, όπως φωνάζουν εδώ και δεκαετίες επιστήμονες σαν τον Πικετί. Εδώ πια έχουμε να κάνουμε με ένα άλλο επίπεδο.

Δεν είναι απλώς μια επιδημία επιδειξιομανίας, αλλά μια κυνική ομολογία του νεοφιλελευθερισμού ότι η αναζήτηση νέων πεδίων κερδοφορίας ξεπερνά πια και τα όρια του γαλάζιου πλανήτη.

Η ιδιωτικοποίηση του διαστήματος

Το παλιό ρητό έλεγε για τον καπιταλισμό που όταν αποψιλώνει το ένα δάσος, προχωράει χωρίς πολλές κουβέντες στο επόμενο. Μήπως τώρα βρισκόμαστε στη φάση που ο καπιταλισμός ψάχνει όχι το επόμενο δάσος, αλλά τους επόμενους πλανήτες για αποψίλωση; Από τα φιλόδοξα σχέδια κάποιων αράβων ηγεμόνων για εποικισμό του Άρη μέσα στον 21ο αιώνα, μέχρι τον ανταγωνισμό των «πιονιέρων» του διαστημικού τουρισμού, αυτό που κυριαρχεί είναι η αντίληψη ότι η εξάντληση των πόρων δεν θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με έναν αναστοχασμό και έναν αναπροσανατολισμό, με την αμφισβήτηση της εμμονής στο δόγμα της «ανάπτυξης», αλλά με μια νέα ανάπτυξη διαστημικών διαστάσεων. Ο ανταγωνισμός πια δεν θα έχει τον κρατικό χαρακτήρα του «πολέμου των άστρων» της εποχής του ψυχρού πολέμου, όταν τα «δύο αντίπαλα συστήματα» προσπαθούσαν να επιδείξουν την υπεροχή τους, στέλνοντας δορυφόρους, διαστημικά λεωφορεία και ανθρώπους στο φεγγάρι. Τώρα η μάχη αυτή ξεπερνά πια και τη φάση των… ΣΔΙΤ, που εγκαινιάστηκε όταν κάποιοι άλλοι πάμπλουτοι πλήρωναν μερικά εκατομμύρια για μια ολιγοήμερη παραμονή στο διαστημικό σταθμό. Τώρα το μήνυμα είναι ότι και το διάστημα περνά στην φάση της ιδιωτικοποίησης. Διεκδικείται από κεφάλαια που ψάχνουν τομείς νέας δράσης. Δεν είναι τυχαίο ότι οι κυβερνήσεις συνειδητοποιούν ξαφνιασμένες ότι δεν έχουν σκεφτεί ακόμα κανένα κανονιστικό, νομικό πλαίσιο για την εισβολή του ιδιωτικού τομέα στο διάστημα. Κάτι που μπορεί να εξηγεί και τη βιασύνη των «νεο-αστροναυτών» μας. Ο Μπράνσον και ο Μπέζος μέσα στο μυαλό τους πρέπει να αισθάνονται, όπως εκείνοι οι θαλασσοπόροι εξερευνητές που ξεκινούσαν να βρουν νέες ηπείρους, σίγουροι πως η νέα γη που θα βρουν, θα τους ανήκει και θα τους δίνει και το δικαίωμα αν χρειαστεί να ξεπαστρέψουν και τους αυτόχθονες κατοίκους τους.

Δεν είναι λοιπόν απλώς ένα βίτσιο κάποιων που βαρέθηκαν να πλουτίζουν και ψάχνουν τρόπο να ανεβάσουν την αδρεναλίνη τους, χωρίς να καταφύγουν σε χημικές ουσίες. Είναι κάτι πολύ βαθύτερο, που απαιτεί να κερδίσει και το μυαλό μας, το κορμί μας και την ψυχή μας. Το δέος και τον θαυμασμό μας. Μαζί την άφωνη συγκατάθεσή μας. Για αυτούς, για τα σχέδια τους, για το σύστημα που τους «έφτιαξε».

Πηγή: Εποχή

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr

ΣΥΡΙΖΑ: «Οι προκλητικές δηλώσεις του Ερντογάν υπονομεύουν και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις»

mist erdo

ΣΥΡΙΖΑ: «Οι προκλητικές δηλώσεις του Ερντογάν υπονομεύουν και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις»

«Καλούμε την κυβέρνηση, να προβεί άμεσα στις απαραίτητες διπλωματικές ενέργειες απέναντι στη νέα αυτή τουρκική…

Νέα πρόκληση Ερντογάν: Δήλωσε «μετανιωμένος» που η Τουρκία δεν κατέκτησε ολόκληρη την Κύπρο το 1974

8ce56d6d499047e58e6fa1054f091391

Νέα πρόκληση Ερντογάν: Δήλωσε «μετανιωμένος» που η Τουρκία δεν κατέκτησε ολόκληρη την Κύπρο το 1974

«Λάδι στη φωτιά» γύρω από το Κυπριακό έριξε το βράδυ της Δευτέρας (18/3) ο Τούρκος…