Η μοναξιά του σχοινοβάτη

Ο Κώστας Σλούκας βρέθηκε μεταξύ σφύρας και άκμονος, αφού τα «εθνίκια» στις δύο όχθες θα τον σημάδευαν ό,τι και αν επέλεγε να πράξει.

AP Sloukas

Το καλοκαίρι του 2015, ο 24χρονος Κώστας Σλούκας προχώρησε σε ένα τολμηρό βήμα καριέρας. Εγκατέλειψε μία από τις λαοπρόβλητες ομάδες της πατρίδας του και υπέγραψε σε μία από τις λαοπρόβλητες ομάδες της χώρας που ο Έλληνας λατρεύει να μισεί: από τον Ολυμπιακό Πειραιώς στη Φενέρμπαχτσε της ανατολικής Κωνσταντινούπολης.

Επαγγελματικά, η επιλογή του δικαιώθηκε απόλυτα, αφού ο Σλούκας έγινε ένας από τους κορυφαίους μπασκετμπολίστες της Ευρώπης στα χέρια του «μάγου» Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Αλλά η επιλογή του είχε ποικίλες παραμέτρους, όχι απαραίτητα αθλητικές.

Μετακομίζοντας στην Πόλη (και μάλιστα στην πιο συντηρητική και εσωστρεφή ανατολική όχθη του Βοσπόρου), ο Σλούκας γνώριζε ότι θα ζήσει τη ζωή του στο μικροσκόπιο. Η παραμικρή παρασπονδία, προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, δίνει δικαίωμα για φαρμακερά σχόλια, τόσο στην Τουρκία όσο και στην Ελλάδα.

Στην τετραετία που ακολούθησε, ο Σλούκας επέδειξε σπάνιες ικανότητες ισορροπιστή μέσα στο ύπουλο ναρκοπέδιο. Για κάθε κακοτοπιά, είχε και μια επιδέξια ντρίμπλα. Ήσυχος, σεμνός και μετρημένος όσο λίγοι, ο νεαρός Θεσσαλονικιός κέρδισε τους Τούρκους, τόσο με το μπάσκετ του όσο και με τον χαρακτήρα του. Τους Έλληνες του είχε κερδίσει προ καιρού. Η συμπεριφορά του θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα ακόμα και για τους επαγγελματίες διπλωμάτες.

«Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος με τη ζωή στην Τουρκία», δήλωνε ξανά και ξανά. «Με σέβονται και τους σέβομαι. Δεν έχω κανέναν λόγο να σκέφτομαι την επιστροφή στην Ελλάδα». Μόλις τον περασμένο Ιούνιο, το συμβόλαιό του με τη Φενέρ (πάει να πει «Φανάρι») ανανεώθηκε μέχρι το 2022. Οι κίτρινες φανέλες με το όνομα «SLOUKAS» ολοένα πολλαπλασιάζονται στις κερκίδες.

Ώσπου, ο Κώστας γλίστρησε και έπεσε για πρώτη φορά σε λακκούβα. Όταν οι συμπαίκτες του (Τούρκοι και ουκ ολίγοι αλλοδαποί) βγήκαν στον αγωνιστικό χώρο μοστράροντας ένα πανό για την επέτειο των 81 χρόνων από τον θάνατο του Κεμάλ Ατατούρκ, ο Σλούκας απέφυγε να το κρατήσει. Στάθηκε με σεβασμό δίπλα στους άλλους, αλλά ουδέποτε ακούμπησε το πανί που έγραφε: «Θυμόμαστε με νοσταλγία και σεβασμό».

Όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, τα βλέμματα των καλοθελητών αγνόησαν τους υπόλοιπους μπασκετμπολίστες και σημάδεψαν τον Έλληνα. Το ίδιο δεν θα κάναμε και εμείς στη θέση τους; Όχι, μόνο οι εθνικιστές, αλλά και οι πολύ λιγότερο εθνικιστές.  Ακολούθησε κύμα αντιδράσεων, από το κομμάτι της κοινωνίας που έχει διαπεραστική στριγγιά φωνή. Ο Σλούκας χαρακτηρίστηκε «ασεβής» και άλλα πολύ πιο προσβλητικά, αφού η συγκεκριμένη επέτειος θεωρείται στην Τουρκία ημέρα εθνικού πένθους.

Ο 29χρονος αθλητής βρέθηκε μεταξύ σφύρας και άκμονος. Εάν έκανε «το λάθος» να αγγίξει το επίμαχο πανό, ασφαλώς θα αντιμετώπιζε παρόμοιους – και πιο επιθετικούς – φιλιππικούς από συμπατριώτες του. Του Βασίλη Σπανούλη του κρέμασαν κουδούνια εχθροί και φίλοι, όταν φωτογραφήθηκε αθώα στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού με μία βορειομακεδονική σημαία (του Σκοπιανού συμπαίκτη Πέρο Άντιτς) να σκεπάζει τα πόδια του. Αυτό συνέβη το 2012, πολλά χρόνια πριν η κυβέρνηση Μητσοτάκη απενοχοποιήσει τον κοινωνικό νεοφασισμό και νομιμοποιήσει την εθνικιστική υστερία.

Σαστισμένος, ο Σλούκας έσπευσε άμεσα να δώσει εξηγήσεις μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα της Φενέρμπαχτσε, ώστε να μην υπάρξουν παρερμηνείες. «Όλοι γνωρίζουν ποιος είμαι και πόσο έχω παλέψει γι’ αυτή την ομάδα», τόνισε μεταξύ άλλων. «Βρίσκομαι στην ομάδα και στη χώρα τα τελευταία πέντε χρόνια και παλεύω γι’ αυτές. Δεν ανέχομαι να πιστεύουν πως δεν έδειξα σεβασμό. Υπάρχει μία σημαντική ιστορία πίσω απ’ αυτή τη χώρα και τη γνωρίζω. Πάντα το σέβομαι αυτό. Ναι, είμαι Έλληνας, αλλά βρίσκομαι είμαι εδώ κάθε μέρα και παλεύω για τη Φενέρ, που εκπροσωπεί την Τουρκία» συμπλήρωσε». Προσεκτικός και σοβαρός, όπως πάντοτε.

Το τελευταίο τριήμερο, ο Σλούκας ζει τη μοναξιά του σχοινοβάτη, αφού εθνικιστικοί κύκλοι στην Τουρκία απαιτούν να τον αντικρύσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Παράλληλα, οι εδώ υπερπατριώτες προσπαθούν να τον μετατρέψουν σε τουρκοφάγο και αναρωτιούνται «για ποιο λόγο σιωπούν οι Έλληνες συνάδελφοί του»! Η Σκύλλα και η Χάρυβδη γαυγίζουν ταυτόχρονα στα αυτιά του.

Επειδή όμως την ιστορία τη γράφουν οι σιωπηλοί και οι νουνεχείς, ο Σλούκας έχει τη συμπαράσταση της  πλειοψηφίας, στην κοινωνία που τον φιλοξενεί. Στα τουρκικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα μηνύματα στήριξης προς τον Έλληνα γκασταρμπάιτερ ολοένα πολλαπλασιάζονται, ενώ η αγριότητα όσων ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι στηλιτεύεται.

Ο πονηρός ισαποστασίτης Ομπράντοβιτς προσποιείται πως δεν άκουσε, αλλά ένας από τους βοηθούς του, Τούρκος μάλιστα, ο Ερντέν Τζαν, πρόσφερε χείρα φιλίας:  «Ο Κώστας Σλούκας έχει δείξει σεβασμό στην χώρα μας, στην σημαία μας και στον ηγέτη μας από τη πρώτη μέρα που βρέθηκε στον σύλλογο», δήλωσε.

Απομένει να δούμε πώς θα υποδεχθεί το κοινό τον Σλούκα στις επόμενες εμφανίσεις του για το τουρκικό πρωτάθλημα, ιδίως εκτός έδρας. Η Ελλάδα που λατρεύει οποιαδήποτε πράξη «αντίστασης» μέσα στο λημέρι του οχτρού τον περιμένει για να τον χειροκροτήσει. Εάν τα δάχτυλά του άγγιζαν το πανό για τον Κεμάλ, οι φωνές που θα απαιτούσαν την αποπομπή του από την Εθνική ομάδα θα πότιζαν με πρόσθετο φαρμάκι την ήδη δηλητηριασμένη κοινωνία μας.  

Αποκάλυψη Daily Mail: Παρ’ ολίγον αεροπορική τραγωδία σε πτήση της British Airways από την Αθήνα

ap briths

Αποκάλυψη Daily Mail: Παρ’ ολίγον αεροπορική τραγωδία σε πτήση της British Airways από την Αθήνα

Το αεροσκάφος βρέθηκε σε απόσταση μόλις 1,5 μέτρου από... αδέσποτο drone που πετούσε σε υπερβολικά…

Κολωνός: Σήμερα η απόφαση του δικαστηρίου για τον Μίχο, τον «Μιχάλη» και τη μητέρα της 12χρονης

michos ilias 1

Κολωνός: Σήμερα η απόφαση του δικαστηρίου για τον Μίχο, τον «Μιχάλη» και τη μητέρα της 12χρονης

Οι δικαστές καλούνται να αποφανθούν για την ενοχή ή μη 26 κατηγορουμένων - Συγκεντρώσεις υποστήριξης…