Μέχρι τώρα η «Μόνα Λίζα» του Λεονάρντο Ντα Βίντσι ήταν γνωστή για το αινιγματικό της χαμόγελο. Στην νέα ψηφιακή μορφή της, όμως, η «ζωντανή» Μόνα Λίζα (“Living Mona Lisa”) όπως ονομάστηκε, δημιουργία μιας ομάδας Γάλλων τεχνικών και καλλιτεχνών, αναπνέει, ανοιγοκλείνει τα μάτια της, σουφρώνει τα χείλη και γυρνά το κεφάλι της προς την κατεύθυνση των ανθρώπων που την κοιτούν.
Η ψηφιακή και διαδραστική εκδοχή του διάσημου πίνακα έγινε πραγματικότητα μετά από εργασία ενός χρόνου και χρησιμοποιεί την τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης.
Ο πίνακας διαθέτει μια συσκευή που ανιχνεύει την κίνηση, παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιείται στα διαδραστικά ηλεκτρονικά παιχνίδια (video games). Μπορεί να ανιχνεύσει τόσο τις κινήσεις όσο και την φυσική παρουσία των θεατών και «να αντιδρά ανάλογα με την διάθεση της», όπως δήλωσε ο Ζαν Κλωντ Εντίν, πρόεδρος του γαλλικού ινστιτούτου που ανέπτυξε τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης.
Ο δημιουργός Φλόρεντ Αζιοσμάνοφ δήλωσε ότι η ιδέα ήταν να κατασκευαστεί μια μοντέρνα εκδοχή του πίνακα. «Τώρα μπορεί να αισθάνεται τις αλλαγές στο περιβάλλον της», δηλώνει ο Αζιοσμάνοφ. «Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι προσπάθησε να της δώσει ζωή (με το χαμόγελο) οπότε αρμόζει να προχωρήσουμε τις προθέσεις του ένα βήμα παραπέρα».
Συγκεκριμένα, η Μόνα Λίζα αναγνωρίζει τα βλέμματα των θεατών, είτε είναι θετικά είτε αρνητικά. Στην τελευταία περίπτωση, αποστρέφει το βλέμμα. Τέλος, όταν δεν την κοιτά κανείς η Μόνα Λίζα ποζάρει κοιτάζει σα χαμένη στις σκέψεις της.
Ο ειδικός στην ψηφιακή τέχνη Αζιοσμάνοφ επέλεξε την Μόνα Λίζα επειδή «είναι ένας από τους πιο γνωστούς και εμβληματικούς χαρακτήρες στην ιστορία της τέχνης».
Ο πίνακας του Λεονάρντο Ντα Βίντσι εκτίθεται στο μουσείο του Λούβρου,ενώ οι ψηφιακές εκδοχές του θα κατασκευαστούν και θα βγουν στην αγορά σε πολλά μεγέθη. Θα κυκλοφορήσει, επίσης, και μια μινιατούρα ώστε να γίνει κόσμημα. Όπως λέει ο Αζιοσμάνοφ, «τα περιδέραια και οι υπόλοιπες εκδοχές για κοσμήματα θα πωλούνται σε διαφορετικές τιμές ανάλογα με το αν θα έχουν πολύτιμες πέτρες ή όχι». Όπως επισημαίνει, η κατασκευή της ψηφιακής μορφής του πίνακα αποτελεί περισσότερο καλλιτεχνικό παρά εμπορικό έργο, αλλά «θέλουμε οι πίνακες να κοστίζουν όσο λιγότερο γίνεται για να μπορούν οι τουρίστες να τους αγοράζουν και να τους κρατούν ως σουβενίρ».
Πηγή: in.gr
