Η μεγάλη συλλογικότητα των κυττάρων μας παράδειγμα για τους δικούς μας αγώνες.

Είναι πιθανό ότι και άλλες φαρμακευτικές εταιρίες που παράγουν εμβόλια για την πανδημία, δεν θα κατορθώσουν να αποφύγουν τις αστοχίες της εμφάνισης παρενεργειών, από την χρήση των εμβολίων τους .

Η φρενήρης κούρσα των φαρμακευτικών εταιρειών για τον πρωταθλητή της κατασκευής του εμβολίου που φυσικά θα πάρει το «καϊμάκι» των παραγγελιών και των τιμών, υποβάθμισε την ανάγκη για την απαραίτητη προσοχή στην βελτιστοποίηση της σύστασης και της ποιότητας των εμβολίων, με παράπλευρη συνέπεια τον περιορισμό του αριθμού των δοκιμαστικών εμβολιασμών.
Ο πόλεμος μεταξύ των φαρμακευτικών κολοσσών , η ανταγωνιστική μανία που σοβεί ανάμεσα στις εταιρείες που αναπτύσσουν τα εμβόλια κατά του κόβιτ-19,φαίνεται πως έχει γενεσιουργό αιτία τον
καπιταλιστικό τρόπο σκέψης.

Ο στόχος που πρυτανεύει ,μαζί με την επιδίωξη της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας των εμβολίων, είναι δυστυχώς και το μέγεθος της κατανάλωσης του παραγόμενου προϊόντος, αλλά και το ύψος των κερδών που φιλοδοξεί να αποκομίσει η κάθε εταιρεία. Θυσιάζεται λοιπόν, λόγω αυτής της νοοτροπίας, μεγάλο μέρος της αποτελεσματικότητας και γενικά της ποιότητας του συγκεκριμένου ιατρικού προϊόντος, στον βωμό της απληστίας. Παράλληλα υποβαθμίζεται η αποτελεσματική συνεργασία και η συλλογική δημιουργικότητα.

Αν οι φαρμακευτικές εταιρείες της κάθε χώρας συνεργαζόταν μεταξύ τους, αν ένωναν τις δυνάμεις τους δημιουργώντας μία παγκόσμια συνεργασία με στόχο ένα εμβόλιο συλλογικής ερευνητικής προσπάθειας, τότε ενδεχομένως, θα είχαμε ένα αποτέλεσμα που θα προέκυπτε από το πολύ πλουσιότερο «think tank»των συλλογικά αγωνιζόμενων ειδικών επιστημόνων. Οι αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα των εμβολίων λόγω της βιασύνης του ανταγωνισμού, και της αγωνίας για τα ύψη των κερδών, θα έδιναν τη θέση τους στην απρόσκοπτη και φυσικά καλύτερη συνεργασία, μεγαλύτερου αριθμού εξειδικευμένων εγκεφάλων.

Έτσι, τα εμβόλια θα ήταν ασφαλέστερα, διότι θα προκύπτανε από τη αξιοποίηση πολύ μεγαλύτερου δείγματος εθελοντών από κάθε γωνιά του πλανήτη, και από την αποτελεσματική συνεργασία με έναν μεγάλο επιστημονικό φορέα και όχι με πολλούς μικρούς και δυστυχώς , ανταγωνιζόμενους μεταξύ τους, επιστημονικούς και κατασκευαστικούς φορείς.

Η Πανδημία είναι ένα επικίνδυνο βιολογικό φαινόμενο που επηρεάζει ολόκληρο τον πλανήτη. Είναι ένας μεγάλος παγκόσμιος κίνδυνος . Είναι απόλυτα παράλογο να πιστεύουμε ότι την πολεμούμε
διασπασμένοι σε δεκάδες εταιρείες που συχνά εκπροσωπούν αντικρουόμενα ολιγαρχικά και εθνικά συμφέροντα . Ο κάθε ιός ,η κάθε αρρώστια, η κάθε πανδημία, δεν ξεχωρίζουν έθνη. Δεν ξεχωρίζουν συμφέροντα. Δεν ξεχωρίζουν φυλές. Μας μολύνουν όλους. Φτωχούς, και ολιγάρχες, λευκούς, και έγχρωμους. .

Ας πολεμήσουμε επιτέλους, όχι πια ο ένας ενάντια στον άλλο. Ας πολεμήσουμε αυτή τη φορά ενωμένοι σε μία μεγάλη παγκόσμια συλλογικότητα ,έχοντας για παράδειγμα τα κύτταρα που μας συναποτελούν. Αυτά που εδώ και εκατομμύρια χρόνια μάχονται ακατάπαυστα ενάντια στην αρρώστια και το θάνατο .

*Ο Γιώργος Θ. Μιχαήλ είναι Αρχιτέκτονας Βιομηχανικός σχεδιαστής

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr