Η Joan Baez «καρφώνει» τον Donald Trump

Αυτά είναι τα κομμάτια μιας ζωής ολόκληρης αφιερωμένης στον ακτιβισμό, τα κινήματα και τον ουμανισμό! Αυτά είναι τα κομμάτια της ζωής της Joan Baez!  

AP Baez

– Το 1956 η Joan Baez είναι 15 χρονών. Παρευρίσκεται σε ομιλία του Martin Luther King και συγκινείται μέχρι δακρύων. Τα επόμενα χρόνια, που οι δυο τους θα συνδεθούν με φιλία, θα πάρει μέρος σε πολλές διαδηλώσεις, υποκινούμενες από τον, βραβευμένο με Νόμπελ Ειρήνης, Αμερικανό πολιτικό και ακτιβιστή. Πρόσφατα, τον Νοέμβριο του 2017, βγήκε στην επιφάνεια μια αναφορά του FBI από το 1968, σύμφωνα με την οποία ο Martin Luther King και η Joan Baez υπήρξαν κάτι παραπάνω από φίλοι. Η «είδηση» αυτή προκάλεσε την αντίδραση του καθηγητή Ιστορίας και διευθυντή του Ιδρύματος «Martin Luther King», Clayborne Carson, χαρακτηρίζοντας τη «απόπειρα κηλίδωσης της μνήμης του εκλιπόντος». 

– Το 1967, στα 26 της, συλλαμβάνεται και φυλακίζεται για περισσότερο από ένα μήνα. Αιτία ήταν η προσπάθεια της να εμποδίσει την είσοδο του αμερικανικού στρατού στο Επαγωγικό Κέντρο του Όκλαντ της Καλιφόρνια. Προηγουμένως, είχε συμμετάσχει σε όλες τις μεγάλες αντιμιλιταριστικές εκδηλώσεις με αφορμή τον πόλεμο του Βιετνάμ. Μεταξύ αυτών, στην Παρέλαση Ειρήνης στην 5η Λεωφόρο τον Μάρτη του 1966, αλλά και στο περιβόητο free concert στην Ουάσινγκτον του 1967, όπου περισσότεροι από 30.000 άνθρωποι προσήλθαν για να ακούσουν την ομιλία της εναντίον της συντηρητικής κίνησης «Κόρες της Αμερικανικής Επανάστασης», που είχαν σαν μότο τους το «Θεός, Σπίτι, Πατρίδα». Μην πάμε μακριά, «Επανάσταση» ονομαζόταν και η ελληνική χούντα, την ίδια ακριβώς περίοδο, με το μότο «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια».

– Τα Χριστούγεννα του 1972 ταξιδεύει στο βόρειο Βιετνάμ, ακολουθώντας μια ειρηνευτική αντιπροσωπεία που σκοπό είχε να ελέγξει τα ανθρώπινα δικαιώματα στην περιοχή του Ανόι, μεταφέροντας ταυτόχρονα ένα χριστουγεννιάτικο μήνυμα συμπαράστασης στους Αμερικανούς φυλακισμένους αρνητές στράτευσης. Μαζί της είναι και ο κομμουνιστής δικηγόρος Telford Taylor, που είχε συμμετάσχει στη Δίκη της Νυρεμβέργης και εκδιωχθεί από το αμερικανικό μακαρθικό καθεστώς. Παραμένει στο Ανόι, ενόσω η πόλη βομβαρδίζεται για έντεκα συνεχόμενες μέρες. Οι βομβαρδισμοί ηχογραφούνται και ένα χρόνο μετά αποτελούν το βασικό υλικό του δίσκου της με τίτλο «Where are you now, my son?», ένα συγκλονιστικό άλμπουμ – ντοκουμέντο για μια ολόκληρη εποχή. 

– Το 1976 βραβεύεται για τον ακτιβισμό της με το σημαντικό Βραβείο του «Ιδρύματος Thomas Meton για την Ειρήνη και το Κοινωνικό Δίκαιο» του Πίτσμπεργκ.

– Το 1977 γράφει και ηχογραφεί το τραγούδι «Altar Boy and the Thief», αφιερωμένο στους γκέι θαυμαστές της. Ένα χρόνο αργότερα, πρωτοστατεί σε μια σειρά κονσέρτων ενάντια στη ρατσιστική «Πρωτοβουλία Briggs», σύμφωνα με την οποία απαγορευόταν σε ανοιχτά γκέι καθηγητές να διδάξουν στα σχολεία της Καλιφόρνια. Την ίδια χρονιά, το 1978, συμμετέχει στις εκδηλώσεις μνήμης για τον δολοφονημένο Harvey Milk, τον πρώτο ανοιχτά γκέι εκλεγμένο πολιτικό στο Σαν Φρανσίσκο.  

– Το 1981 περιοδεύει σε Χιλή, Βραζιλία και Αργεντινή, αλλά χαρακτηρίζεται ανεπιθύμητη από τις αρχές υπό το φόβο άσκησης κριτικής εκ μέρους της στις πρακτικές των χωρών αυτών για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Φτάνει στο σημείο να δεχτεί απειλές για τη ζωή της. 

– Το 1989 γράφει και ηχογραφεί το τραγούδι «China» με σκοπό να καταγγείλει τη βία της κινεζικής κυβέρνησης που οδήγησε στη σφαγή των φοιτητών διαδηλωτών της πλατείας Τιέν Αν Μεν στο Πεκίνο. 

– Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 τραγουδά μαζί με την, ανοιχτά γκέι, συνάδελφο και φίλη της, Janis Ian, στο Gay Pride του Σαν Φρανσίσκο υπέρ των δικαιωμάτων της LGBTI κοινότητας.

– Το 1991 καταγγέλλει σε συναυλίες της τον διαβόητο «Πόλεμο του Κόλπου». Εμφανίζεται στα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα να τραγουδά το «Imagine» του John Lennon. Δώδεκα χρόνια αργότερα, στις αρχές του 2003, θα καταγγείλει την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, τραγουδώντας για πολλές χιλιάδες ανθρώπων στο Σαν Φρανσίσκο.

– Το 1992 τραγουδά το «Swing Low, Sweet Chariot» σε μια εκδήλωση διαμαρτυρίας κατά της θανατικής ποινής που είχε επιβληθεί από τις Φυλακές του San Quentin στον Robert Alton Harris. Ο Harris υπήρξε ο πρώτος κρατούμενος που εκτελέστηκε τελικά από το 1967, απ’ όταν δηλαδή είχε καταργηθεί η θανατική ποινή μέχρι την επαναφορά της στα 1992. Δεκατρία χρόνια αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2005 τραγουδά το ίδιο τραγούδι σε μιαν άλλη εκδήλωση διαμαρτυρίας αυτή τη φορά κατά της θανατικής ποινής που είχε επιβληθεί από τις Φυλακές του San Quentin στον γκάγκστερ Tookie Williams.

– Τον Ιούνιο του 2009 ηχογράφησε στο σπίτι της μια διασκευή του spiritual «We shall overcome», προσθέτοντας μερικούς περσικούς στίχους. Το κομμάτι το ανέβασε η ίδια στο YouTube και στην προσωπική της ιστοσελίδα, αφιερώνοντας το στις ειρηνικές διαδηλώσεις του ιρανικού λαού. Ένα μήνα αργότερα, τον Ιούλιο του 2009, τραγούδησε την «αριστερή» μπαλάντα «Joe Hill» σε συναυλία της στο Πόρτλαντ, αφιερώνοντας και πάλι το τραγούδι στον ιρανικό λαό.

– Τον Φεβρουάριο του 2008, παρ’ όλη την αποφυγή της να ενταχθεί σε κάποιο συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα τις προηγούμενες δεκαετίες, ήταν η πρώτη φορά που ένιωσε την ανάγκη να στηρίξει δημοσίως τον Πρόεδρο Obama. Για το λόγο αυτό διοχέτευσε μία επιστολή της στα μέσα των ΗΠΑ, στην οποία έλεγε πως «αν κάποιος μπορέσει να φροντίσει τους φτωχούς και να μοιράσει τα αγαθά των πλουσίων, αυτός θα είναι μόνο ο Barack Obama».  Κι όταν λίγους μήνες μετά έπαιξε στο Φεστιβάλ του Glastonbury, δικαιολόγησε αυτή της την πράξη, δηλώνοντας πολύ απλά πως στο πρόσωπο του Obama βλέπει έναν παλιό αγωνιστή φίλο της: Τον Martin Luther King! Όταν ο Obama εξελέγη, ωστόσο, έδωσε μία συνέντευξη εν έτει 2013, όπου μεταξύ άλλων έλεγε πως ναι μεν απογοητεύθηκε από τη διακυβέρνηση του, αλλά και πως ο ίδιος δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα άπαξ και εγκαταστάθηκε στο οβάλ γραφείο. 

– Τον Νοέμβριο του 2011 συμμετείχε με τρία τραγούδια στο κονσέρτο διαμαρτυρίας για τους διαδηλωτές του «Occupy Wall Street», ενός κινήματος που είχε δημιουργηθεί στις αρχές του έτους κατά της καπιταλιστικής λαίλαπας και της οικονομικής κρίσης στις ΗΠΑ. 

– Την τελευταία διετία η Joan Baez ανήκει στους πιο σκληρούς επικριτές της πολιτικής του Donald Trump, μιλώντας τακτικά για την περίπτωση του με τα χειρότερα λόγια, με χαρακτηρισμούς δηλαδή του τύπου «δικτάτορας, ανεγκέφαλος, υπάνθρωπος» κλπ. Πέρσι, διοχετεύθηκε στα social media μία φωτογραφία με την ίδια να υψώνει το μεσαίο της δάχτυλο ενόσω πίσω της φαινόταν γιγάντιο το όνομα του Αμερικανού Προέδρου. Λίγο πριν, τον χειμώνα του 2017 ηχογράφησε πάλι στο σπίτι της με την κιθάρα της το τραγούδι «Nasty Man» («Αηδιαστικός άνδρας») αφιερωμένο φυσικά στον Trump! Μεταξύ άλλων, οι στίχοι της μιλούσαν για «ένα τραγουδάκι για κάποιον που΄ναι σε όλα λάθος, που χτίζει μια διαβολική αυτοκρατορία, που οφείλει ένα μεγάλο συγγνώμη στον πλανήτη Γη και που το τείχος που θα χτίσει στα σύνορα τους φανερώνει τα ψυχολογικά του προβλήματα». Αν και η ίδια παραδέχτηκε πως δεν επρόκειτο για κάνα σπουδαίο τραγούδι, τουλάχιστον θα έκανε τον κόσμο να γελάσει, όπως και συνέβη: Το τραγούδι από τη στιγμή που διοχετεύθηκε στα ηλεκτρονικά μέσα έγινε viral και η 76χρονη τότε Joan Baez πρόσθεσε ακόμη μερικούς πόντους στον, πλήρη ακτιβιστικών δράσεων, έντονο βίο της! 

– Εδώ και μερικά 24ωρα, το «Nasty Man» της Joan Baez μοιράστηκε εκ νέου στα social media με αφορμή την εμπλοκή των ΗΠΑ και του Trump προσωπικά στην επέμβαση των Τούρκων στη Συρία και στη σφαγή του άμαχου κουρδικού λαού. Με την ίδια αποσυρμένη πλέον από τα μουσικά δρώμενα, οριστικά – σύμφωνα με δηλώσεις της -, πολύς κόσμος σε διεθνές επίπεδο έμαθε για την ύπαρξη ενός τραγουδιού που μοιάζει να χτυπάει εκ των έσω τον Αμερικανό Πρόεδρο. Για τους νεότερους είναι ένα μάθημα πως το τραγούδι διαμαρτυρίας εξακολουθεί να υφίσταται, έτσι όπως γεννήθηκε στις ΗΠΑ: Με μια φωνή από την ψυχή και μια κιθάρα στα χέρια. Για τους ανθρώπους της γενιάς της Baez και του Dylan, όπως και για κάποιους των επόμενων γενιών, είναι μια μεγάλη παρηγοριά από μία καλλιτέχνιδα – για μένα τη μέγιστη του 20ου αι. – που δεν έχει παρεκκλίνει στο ελάχιστο από τα ουμανιστικά ιδεώδη και την ακτιβιστική δράση μιας ολόκληρης ζωής. Joan Beaz για πάντα, λοιπόν! Ας ευχηθούμε η γυναίκα αυτή να ζήσει ως τα χρόνια της μάνας της, που πέθανε τον Απρίλιο του 2013, μία εβδομάδα μετά τη συμπλήρωση των 100 χρόνων της!

* Εδώ το βίντεο της Joan Baez να ερμηνεύει το «Nasty Man» με την κιθάρα της που έγινε viral το 2017 και ξανάρθε στην επικαιρότητα πριν λίγες μέρες:

 

Μητσοτάκης: Όλο το παρασκήνιο για τις εκκαθαρίσεις Μπρατάκου και Παπασταύρου

InCollage 20240328 205245331

Μητσοτάκης: Όλο το παρασκήνιο για τις εκκαθαρίσεις Μπρατάκου και Παπασταύρου

O Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται πως «παραίτησε» τους δύο στενούς του συνεργάτες προκειμένου να μην απολογηθεί…

«Η ΛΑΡΚΟ ανήκει στους εργάτες» – Μαζικό συλλαλητήριο για τη ΛΑΡΚΟ στο κέντρο της Αθήνας

6167427

«Η ΛΑΡΚΟ ανήκει στους εργάτες» – Μαζικό συλλαλητήριο για τη ΛΑΡΚΟ στο κέντρο της Αθήνας

Στο μαζικό συλλαλητήριο για την ΛΑΡΚΟ συμμετέχουν και άλλα σωματεία, φορείς, συνδικάτα αλλά και φοιτητικοί…

Θρήνος στο Ρέθυμνο: Αυτοκτόνησαν σε μια μέρα, ένας 56χρονος επιχειρηματίας και ένας 84χρονος

5860197

Θρήνος στο Ρέθυμνο: Αυτοκτόνησαν σε μια μέρα, ένας 56χρονος επιχειρηματίας και ένας 84χρονος

Τον αυτόχειρα εντόπισαν οι οικείοι του. Λίγες ώρες αργότερα, ένας 84χρονος, έκοψε το νήμα της…