Η ινδουιστική κοινότητα στην Αθήνα γιόρτασε την γέννηση του Sri Krishna

Χθες, απόγευμα Παρασκευής, βγήκα για κυνήγι βινυλίων στο Μοναστηράκι – που αλλού; Εμάς, τους vinyl junkies, δεν μας έχει αγγίξει κατά βάθος η κρίση στα δισκάδικα και στη δισκογραφία. Τα καλύτερα δισκάδικα παραμένουν τα παλιατζίδικα, στα οποία δουλεύουν μόνο Πακιστανοί πλέον. Εκεί, στα δύο και τρία ευρώ, μπορείς να βρεις θησαυρούς, αν έχεις χρόνο για ψάξιμο και, φυσικά, υπομονή: Από Μητροπάνο και Διονυσίου μέχρι Cream και Tangerine Dream κι από Wolf Biermann και Νάνα Μούσχουρη μέχρι ABBA και Eurythmics. Απ’ όλα έχει ο μπαξές, αλλά εσύ έχε μαζί κι ένα υγρό dettol για τα χέρια, διότι τα βουτάς μεσ’ στη σκόνη του χρόνου μαζί μ’ όλα τα μικρόβια…

Στην οδό Αθηνάς, στη συμβολή με Σοφοκλέους, με χτύπησε στα ρουθούνια έντονη μυρωδιά από τα οικεία μου ινδικά sticks: Σανταλόξυλο, βανίλια, κανέλα, κάνναβη. Ιαχές έσκιζαν κανονικά την ησυχία του απογεύματος. Φωνές χαρούμενες, απ’ αυτές που δεν σ’ αναστατώνουν και χαίρεσαι να τις ακούς. Γύρισα το βλέμμα μου προς την άνοδο από Μοναστηράκι και είδα νά’ρχεται ένα πολύχρωμο πλήθος κόσμου. Άντρες και γυναίκες με τα μωρά τους, στα χέρια τους και σε καροτσάκια. Νεαρά αγόρια και κορίτσια που έπαιζαν καθ’ οδόν με τα κινητά τους – εκεί που η θρησκεία δεν μπορεί να υπερβεί τη συνήθεια της καθημερινότητας, όποιον Θεό κι αν πιστεύεις. 

Στα πανό που κρατούσαν οι εορτάζοντες, ανά γκρουπ, διάβασα και πήρα πληροφορίες για το event που παρακολουθούσα: Επρόκειτο για τον εορτασμό του φετινού «Janmashtami», της ημερομηνίας δηλαδή που γεννήθηκε ο Ινδός Θεός Sri Krishna. Κινητή γιορτή για τους Ινδούς, πάντα γίνεται στην καρδιά του καλοκαιριού, και η πολυχρωμία στην ενδυμασία είναι απαραίτητη, εφόσον – σύμφωνα με τη Hindu μυθολογία – σε όλα τα στάδια της ζωής του, ο Krishna παρουσιαζόταν με διαφορετικά έντονα χρώματα. Ο μύθος λέει πως ο Krishna υπήρξε πολύ καλός Θεάνθρωπος: Ως μικρό παιδί συμβολίζει την αθωότητα. Ως έφηβος, τον έρωτα, αφού μάγευε – λέει – τα κορίτσια με το φλάουτο του, ενώ τρελαμένη μαζί του ήταν η Radha – δεν γνωρίζω αν «αγιοποιήθηκε» και η Randa στο πέρασμα των αιώνων, θα σας γελάσω. 

Ο Krishna αντιπαθούσε τον πόλεμο, ήταν ειρηνιστής, αλλά και σαν φίλος, μπορούσες να τον εμπιστευτείς και να στηριχτείς πάνω του. Υπάρχουν άπειρες ιστορίες για την πορεία του στον πλανήτη, εφάμιλλες ίσως όχι απ’ την άποψη της φαντασίας, αλλά σίγουρα απ’ αυτήν του πλούτου, με τη δικιά μας αρχαιοελληνική μυθολογία. Για κάθε θρησκευόμενο Ινδουιστή τα γενέθλια του θεωρούνται μια σημαντική μέρα και γιορτάζονται σε κάθε γωνιά του κόσμου, όπου ζουν οι πιστοί του. Στην Ινδία, άλλωστε, το «Janmashtami» είναι ένα από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά φεστιβάλ. 

Δεν μπορώ να ξέρω αν στη λατρευτική εκδήλωση για τον Krishna στη χώρα μας συμμετείχαν οι οπαδοί του στο σύνολο τους. Περίπου 150 – 200 άτομα είδα να ακολουθούν τα ανθοστολισμένα λιτά άρματα, τραγουδώντας προσευχές κι εκείνη τη γνωστή ιαχή, την οποία, ακόμη κι αν δεν έχεις καμιά σχέση με ινδουισμό ή και τα σανσκριτικά, άπαξ και άκουγες κάποτε ψυχεδέλεια, σίγουρα θα σου είναι οικεία: «Hare Krishna»! Ασυναίσθητα, ένα «Hare Krishna» ξέφυγε κι απ’ τα δικά μου χείλη, άφησα κάτω το κινητό και τις φωτογραφίες κι ενώθηκα με το ευτυχισμένο χρωματιστό σμάρι των ανθρώπων μέχρι περίπου την πλατεία Ομονοίας. 

Καθώς το μικρό πλήθος χανόταν μαζί με τα τραγούδια και τις βαριές μυρωδιές από τα ινδικά sticks, μοιραία θυμήθηκα μια ιστορία με πρωταγωνιστές τον Μάνο Χατζιδάκι και τη Φλέρυ Νταντωνάκη, που είχα την τύχη να διαβάσω κάποτε από τα ημερολόγια του ίδιου του συνθέτη. Ήταν τέτοιες μέρες πριν από 48 χρόνια, το καλοκαίρι του 1971 στη Νέα Υόρκη. Ο Χατζιδάκις, ντυμένος με βυζαντινή κελεμπία, απόλυτα ενταγμένος στο ελευθεριακό και καλλιτεχνικό κλίμα της εποχής, απολάμβανε τον καφέ του παρέα με τους φίλους του. Ξαφνικά ακούστηκαν φωνές και τραγούδια. Ένα πολύχρωμο πλήθος Ινδουιστών, πολύ μεγαλύτερο απ’ αυτό που εγώ συνάντησα στην Αθήνα του 2019, διέσχιζε τη λεωφόρο. Ανάμεσα στο πλήθος ήταν και η Φλέρυ Νταντωνάκη, που δεν είχε περάσει πολύς καιρός από τη γνωριμία της με τον Χατζιδάκι και τη συνεργασία τους στα «Λειτουργικά», τη μεταγραφή ρεμπέτικων για πιάνο – φωνή. «Μάνο, έλα κι εσύ, ακολούθα μας» του πρότεινε η Φλέρυ με μια γιρλάντα λουλούδια στο λαιμό της.

Ο Χατζιδάκις πιθανώς να βαριόταν, πιθανώς και να ήθελε να παρακολουθήσει εξ αποστάσεως το θέαμα σε όλο του το μεγαλείο. Η Φλέρυ επέμενε, τον τραβούσε. Όταν αυτός πείστηκε τελικά να ακολουθήσει την πομπή, η Φλέρυ του πέρασε στο λαιμό μια γιρλάντα με λουλούδια και του έβαλε ένα λιβανιστήρι στο χέρι! Για κάμποση ώρα, Χατζιδάκις και Νταντωνάκη εισήλθαν σε μία διονυσιακή κατάσταση τραγουδώντας κι αυτοί «Hare Krishna». Τη συγκεκριμένη εμπειρία ο Έλληνας συνθέτης κατέγραψε σε επιστολή που έστειλε στην Αθήνα, τον Σεπτέμβριο του 1971, προς τον φίλο του, Μίνωα Αργυράκη (ή τον Δημήτρη Βερνίκο, μπορεί και τον Νίκο Κυπουργό, δεν θυμάμαι ακριβώς τώρα). Θυμάμαι καλά, ωστόσο, το πώς περιέγραφε ο Χατζιδάκις την ομορφιά ενός αλλόθρησκου happening που εμφανίστηκε ξαφνικά από το πουθενά κι έβαλε μια πανδαισία χρωμάτων στη νεοϋρκέζικη καθημερινότητα του! 

Η επόμενη εορταστική εκδήλωση για τα γενέθλια του Sri Krishna, το «Janmashtami 2020» έχει οριστεί παγκοσμίως για τις 11 Αυγούστου. Βάλτε το στο πρόγραμμα σας από τώρα, πρώτα ο Θεός ή ο Sri Krishna, για να είμαστε ακριβείς! Μέχρι τότε, Hare Krishna και…ο Θεός βοηθός για πιστούς και άπιστους!