«Για εμένα το όλο θέμα είναι να προσπαθήσω να ευαισθητοποιήσω λίγο τον κόσμο για ανεμπόδιστες μετακινήσεις», ανέφερε η Έμπελ από τη γερμανική πόλη Χανάου. Η ίδια χρησιμοποιεί αμαξίδιο ύστερα από αυτοκινητιστικό ατύχημα που είχε πριν από 25 χρόνια.
«Ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε ξαφνικά να βρεθεί σε ένα αμαξίδιο, όπως εγώ», δήλωσε η 62χρονη.
Με τη βοήθεια του συζύγου της, η Έμπελ συχνά περνά δύο με τρεις ώρες την ημέρα κατασκευάζοντας ράμπες ειδικής παραγγελίας, που περιλαμβάνουν πολλές εκατοντάδες μικρά πλαστικά τουβλάκια που έχουν συγκολληθεί με έως και οκτώ σωληνάρια κόλλας.
Τα ζωντάνα χρώματα τις κάνουν να ξεχωρίζουν στα πεζοδρόμια στο κέντρο των πόλεων, είπε.
«Κανείς δεν περνά δίπλα από μια ράμπα Lego χωρίς να την κοιτάξει. Είτε είναι παιδιά που προσπαθούν να ξεκολλήσουν τα τουβλάκια είτε ενήλικες που βγάζουν τα τηλέφωνά τους για να τραβήξουν φωτογραφίες», δήλωσε.
Ενθουσιώδης ήταν η αντίδραση των τοπικών επιχειρήσεων.
«Είναι εξαιρετική ιδέα», δήλωσε η Μαλίκα Ελ Χάρτι, που απέκτησε μια ράμπα για το κομμωτήριό της. «Όποιος περνά από εδώ χαίρεται με τις ράμπες. Επιτέλους μπορείς να δεις από μακριά ότι μπορείς να μπεις εδώ χωρίς πρόβλημα».
Καθώς βασίζεται σε δωρεές, η μεγαλύτερη πρόκληση για την Έμπελ είναι να βρίσκει τουβλάκια, καθώς πολλές οικογένειες δεν θέλουν να τα αποχωριστούν. Η ιδέα της αρχίζει και διαδίδεται στο εξωτερικό. Η Έμπελ, που έχει επίσης δουλειά μερικής απασχόλησης, έχει στείλει οδηγίες για την κατασκευή της ράμπας στην Αυστρία και την Ελβετία, ενώ υπάρχει ενδιαφέρον από την Ισπανία και ένα σχολείο στις ΗΠΑ.
