Η φυλακή, οι απολύσεις και οι πραγματογνωμοσύνες (Επικαιροποίηση – Αθωώθηκε)

Της Ματίνας Πούλου

Ας πάρουμε λοιπόν την περίπτωση ενός κρατουμένου που πάσχει από τη δρεπανοκυτταρική νόσο του Ενιαίου Πίνακα Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας, κοινώς αναιμία, που όμως στην ομόζυγη μορφή της δίνει ποσοστό αναπηρίας 67% και εάν έχει τακτικές μεταγγίσεις, δηλαδή πάνω από 6 τον χρόνο, αφαιμαξομεταγγίσεις ή αποσιδήρωση, το ποσοστό φτάνει το 80%.

Με τον υπερπληθυσμό αλλά και τις συνθήκες που επικρατούν στις ελληνικές φυλακές (έλλειψη επαρκούς ιατρικού προσωπικού και ειδικοτήτων, συνθήκες υγιεινής κ.λπ.) αντιλαμβάνεται κανείς ότι η διαβίωση του κρατουμένου είναι δυνατό να συνιστά απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ με ενδεχόμενο κίνδυνο να επιβληθούν κυρώσεις στη χώρα σε περίπτωση προσφυγής. Δεν είναι απίθανη μια τέτοια περίπτωση, δεδομένου ότι οι σοβαρές ασθένειες συνοδεύονται σχεδόν πάντα από άλλες παθολογικές επιπλοκές ως απότοκο της αρχικής νόσου και άρα η υγεία του ασθενούς επιβαρύνεται σχετικά εύκολα.

Η πραγματικότητα τώρα σχετικά με τον «νόμο Παρασκευόπουλου» έχει ως εξής: Αύξησε τις κατηγορίες αναπήρων που δικαιούνται πρόωρη αποφυλάκιση, εισήγαγε για πρώτη φορά ελάχιστο χρόνο έκτισης της ποινής στη φυλακή προκειμένου να αποφασιστεί η αποφυλάκιση και αναβάθμισε την αποδεικτική διαδικασία για πιστοποίηση προβλημάτων υγείας, αφού πλέον δεν αρκεί μια πραγματογνωμοσύνη, αλλά απαιτείται γνωμάτευση συλλογικού θεσμοθετημένου οργάνου.

Εντονη συζήτηση προκλήθηκε σχετικά με τη διαδικασία πιστοποίησης της αναπηρίας. Χρήσιμο επομένως είναι να ειπωθούν τα εξής: Η διακρίβωση της αναπηρίας και του καθορισμού του ποσοστού αυτής προβλέφθηκε με ενιαίο τρόπο μέσω ΚΕΠΑ ήδη από το 2010 με τον ν. 3863/2010 για όλους τους ασφαλισμένους, σε μια προσπάθεια να εξαλειφθεί η αδιαφάνεια και να διασφαλιστεί η αμεροληψία της σχετικής κρίσης μέσω τριμελών επιστημονικών επιτροπών.

Συνακόλουθα για τους ανάπηρους κρατουμένους δεν θα μπορούσε να αγνοηθεί η προηγούμενη διαπίστωση της αναπηρίας τους από τα ΚΕΠΑ καθώς σε μια τέτοια περίπτωση η επανάληψη της διαδικασίας θα ήταν άσκοπη επιβάρυνση τόσο για τους ίδιους όσο και για το σύστημα.

Ζήτημα ανέκυψε σχετικά με τη δεσμευτικότητα της γνωμοδότησης των ΚΕΠΑ ως προς τη δικαστική κρίση. Στο σημείο αυτό αξίζει να επισημανθεί ότι η κατοχύρωση της ελεύθερης δικαστικής κρίσης με βάση την αρχή της ηθικής εκτίμησης επιβάλλει και όχι απλά επιτρέπει στον δικαστή να απομακρύνεται από την καταρτισθείσα γνωμοδότηση, κάθε φορά που τίθεται θέμα πλημμέλειας της γνωμοδότησης ή αξιοπιστίας του πραγματογνώμονα.

Αντιλαμβάνεται κανείς πόσο επικίνδυνη για την ασφάλεια του δικαίου θα ήταν η υποχρεωτική αποδοχή από τον δικαστή ενός πορίσματος, ενώ υπάρχουν αμφιβολίες για τις ειδικές γνώσεις του πραγματογνώμονα, όπως π.χ. εάν στην τριμελή επιτροπή για τη διάγνωση της μετρίως εκτεταμένης πνευμονικής φυματίωσης του ειδικού πίνακα (περ.5.8.2) δεν μετείχε κανένας πνευμονολόγος.

Η άποψη λοιπόν περί δεσμευτικότητας, περί αβασάνιστης δηλαδή από τον δικαστή υιοθέτησης της έκθεσης της πραγματογνωμοσύνης, δεν μπορεί παρά να οδηγεί σε μηχανιστική εφαρμογή του θεσμού της πραγματογνωμοσύνης. Αυτή άλλωστε θα συνιστούσε και φαλκίδευση της συνταγματικής επιταγής, που απαιτεί την απονομή της δικαιοσύνης από τα δικαστήρια και όχι από τον πραγματογνώμονα. Η έλλογη αμφιβολία του δικαστή αποτελεί βασικό εργαλείο δικαστικής κρίσης και ως τέτοιο πρέπει να διαφυλαχθεί.

Εξάλλου και το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας με σταθερή νομολογία αναγνωρίζει ότι η γνωμοδότηση των πραγματογνωμόνων δεν έχει υποχρεωτική ισχύ αλλά εκτιμάται ελεύθερα από τον δικαστή της ουσίας.

Το κρίσιμο όμως, κατά την άποψή μου, κοινωνικό ζήτημα δεν είναι αν το πόρισμα είναι δεσμευτικό ή όχι για τον δικαστή, ζήτημα που θα επιλυθεί από τους νομικούς, ούτε αν αυτό στερείται αξιοπιστία, ζήτημα πραγματικό που θα διερευνηθεί κατάλληλα ανά περίπτωση. Κομβικής σημασίας είναι ο κλονισμός του κράτους δικαίου από τη φανατική επίθεση κατά θεσμών που, χωρίς μάλιστα κόστος ασφάλειας, εισάγουν ανθρωπιστικά και φιλελεύθερα μέτρα. Σας θυμίζω ότι η πρόβλεψη της πρόωρης απόλυσης για λόγους υγείας έγινε στο ίδιο άρθρο με την κατάργηση της θανατικής ποινής!

* Η Ματίνα Πούλου είναι δικηγόρος/διδάκτορας Νομικής

Πηγή: efsyn.gr

Επικαιροποίηση

Κατόπιν αίτησης του επιχειρηματία, Αριστείδη Φλώρου, διά του πληρεξουσίου δικηγόρου του, και αποστολής των επικαλούμενων απ’ αυτόν αθωωτικών αποφάσεων, η παρούσα ανάρτηση επικαιροποιείται, σύμφωνα με τις Αρχές της ακρίβειας και της αναλογικότητας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα του αιτούντος, ο οποίος αποτελεί ιδιαίτερα προβεβλημένο δημόσιο πρόσωπο, ως εξής:

1. Ο Αριστείδης Φλώρος, διά της υπ’ αριθμ. 575/11-04-2024 αποφάσεως του Β΄ Ποινικού Τμήματος Διακοπών του Αρείου Πάγου, υπό την σύνθεση των Χρήστου Νάστα (Προεδρεύοντος Αρεοπαγίτη και παράλληλα Εισηγητή), Τριανταφύλλης Δρακοπούλου και Σταύρου Μάλαινου, και εκπροσωπούμενος από τους Δικηγόρους, Ανδρέα Γαβαλά και Ευσταθία Σαλμά, κρίθηκε αθώος των αξιόποινων πράξεων της υπεξαίρεσης, της λαθρεμπορίας και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, για τις οποίες είχε καταδικαστεί αμετάκλητα με απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, απορριφθείσης αιτήσεως για αναίρεσή της. Το Β΄ Ποινικό Τμήμα Διακοπών του Αρείου Πάγου, προέβη σε επανάληψη της ποινικής διαδικασίας υπέρ του αμετάκλητα καταδικασθέντος, και έκρινε ότι αναδύθηκαν νέα γεγονότα που δεν ήταν γνωστά στους δικαστές που τον είχαν καταδικάσει αμετάκλητα, και συγκεκριμένα ένορκες βεβαιώσεις μαρτύρων και γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, τόσο δε ουσιώδη και συντριπτικά που έκρινε ότι δεν απαιτείται καν η αποστολή της δικογραφίας στο Πενταμελές Εφετείο Αθηνών για νεότερη κρίση, κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας.
2. Ο Αριστείδης Φλώρος, διά της υπ’ αριθμ. 124, 177/02-05-2024 αποφάσεως του Α΄ Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών, κρίθηκε αθώος της αξιόποινης πράξης της ηθικής αυτουργίας σε απόπειρα ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως σε βάρος του Δικηγόρου, Γεώργιου Αντωνόπουλου, ο οποίος δήλωσε ότι ο αθωωθείς κατηγορούμενος δεν είχε καμία σχέση με την τέλεση του σε βάρος του εγκλήματος και ότι είχε παραπλανηθεί από αναφορές συγκατηγορουμένων του.

Το αίτημα του Αριστείδη Φλώρου, για διαγραφή των επικαλούμενων απ’ αυτών αναρτήσεων των ιστοσελίδων www.documentonews.gr και www.koutipandoras.gr, παρά την κατάθεση αγωγών και αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων, δεν γίνεται δεκτό για τους εξής λόγους:

1. Η υπόθεση για την οποία είχε καταδικαστεί αμετάκλητα ο κατηγορούμενος, γνωστή ως Energa-Hellas, αποτελεί μία υπόθεση δημοσίου ενδιαφέροντος και συμφέροντος, που απασχολεί ακόμη το αναγνωστικό κοινό, όπως άμα και κάθε έτερη υπόθεση στην οποία ενεπλάκη.
2. Ο εν λόγω αθωωθείς κατηγορούμενος, για τις παραπάνω αξιόποινες πράξεις, εν συνεχεία καταδικάστηκε τελεσίδικα για την αξιόποινη πράξη της ηθικής αυτουργίας σε ψευδείς ιατρικές βεβαιώσεις, τις οποίες εξασφάλισε για την αποφυλάκισή του.
3. Οι πληροφορίες που αφορούν στον αιτούντα, όπως αυτές έχουν επικαιροποιηθεί, είναι πλέον απολύτως ακριβείς και είναι αναγκαίες, καθόσον αφορούν στον επαγγελματικό του βίο και διαγωγή.
4. Η επικαιροποίηση των αναρτήσεων είναι απολύτως αναλογική και πληροί τα κριτήρια του GDPR2016 και του Ν. 4624/2019.
5. Τυχόν διαγραφή των αναρτήσεων παραβιάζει υπέρμετρα την ελευθερία της έκφρασης, ιδίως όταν στην παρούσα υπόθεση έγινε επανάληψη της ποινικής δίκης υπέρ του συγκεκριμένου κατηγορουμένου, και κρίθηκε ότι ήταν εξαρχής αθώος πολύ σοβαρών αξιόποινων πράξεων, για τις οποίες είχε κρατηθεί προσωρινά, είχε καταδικαστεί αμετάκλητα, και πλέον δικαιούται ακόμη και αποζημίωσης από το Ελληνικό Κράτος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις τυχόν ευθύνες δικαστικών λειτουργών.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr