Η εμμονή μας με τις φωτογραφίες αλλάζει το πώς θυμόμαστε το παρελθόν

«Πέρυσι επισκέφθηκα το Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας -ένα από τα καλύτερα μουσεία τέχνης στον κόσμο. Περίμενα μια γαλήνια εμπειρία καθώς θα θαύμαζα τα αριστουργήματά του, αλλά ένα τείχος από smartphones που έβγαζαν φωτογραφίες τους πίνακες μπλόκαρε τη θέα μου», θυμάται η Τζουλιάνα Ματσόνι, καθηγήτρια Ψυχολογίας στο βρετανικό Πανεπιστήμιο του Χαλ.

selfies

«Κάθε φορά που έβρισκα λίγο κενό χώρο, υπήρχαν άνθρωποι που έβγαζαν selfies για να δημιουργήσουν αναμνήσεις από την επίσκεψή τους».

Όπως επισημαίνει η καθηγήτρια σε άρθρο της, για πολλούς ανθρώπους, το να βγάζουν εκατοντάδες -αν όχι χιλιάδες- φωτογραφίες είναι πλέον σημαντικό κομμάτι των διακοπών τους, καταγράφοντας κάθε λεπτομέρεια και αναρτώντας τα πάντα στα κοινωνικά δίκτυα.

Πώς, όμως, επηρεάζει αυτό τις πραγματικές μας αναμνήσεις από το παρελθόν -και πώς βλέπουμε πια τους εαυτούς μας;

Δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμη εμπεριστατωμένη ψυχολογική έρευνα επάνω στο θέμα, αλλά οι ειδικοί έχουν ήδη κάποια στοιχεία. Σύμφωνα με τη Ματσόνι, χρησιμοποιούμε τα smartphones ως «αποθήκη» αναμνήσεων -κάτι που δεν είναι καινούριο, καθώς πάντα ο άνθρωπος χρησιμοποιούσε «εργαλεία» για να θυμάται, όπως για παράδειγμα το γράψιμο.

Η διαφορά είναι ότι σήμερα περισσότερο από ποτέ αναθέτουμε πολύ λίγη δουλειά στη μνήμη μας: δε μπαίνουμε στον κόπο να μάθουμε τίποτε απ’ έξω, ενώ ακόμη και για να θυμηθούμε… τι κάναμε στο γάμο ενός φίλου «σκρολάρουμε» τις φωτογραφίες από την τελετή.

Οι συνέπειες της συνήθειας αυτής είναι σοβαρές, επισημαίνει η ψυχολόγος. Όταν βγάζουμε φωτογραφίες ενός γεγονότος που συμβαίνει, αποδεδειγμένα έχουμε ελάχιστες αναμνήσεις από το γεγονός το ίδιο, γιατί χανόμαστε στη διαδικασία και δεν το ζούμε.

Παράλληλα, έρευνες έχουν καταδείξει πως όταν βασιζόμαστε σε εξωτερικά εργαλεία για να θυμόμαστε, η μνήμη μας ατροφεί. Η μνήμη χρειάζεται να εξασκείται τακτικά για να λειτουργεί όπως πρέπει, ενώ η σωστή της λειτουργία είναι κρίσιμη ώστε ο άνθρωπος να μαθαίνει καινούρια πράγματα.

Στο σημείο αυτό υπάρχει και η θετική πλευρά του πράγματος. Αν και κάποιες έρευνες έχουν συμπεράνει πως η όλη διαδικασία ουσιαστικά μας κάνει πιο… χαζούς, ειδικοί σημειώνουν πως αυτό που γίνεται είναι ότι αλλάζουν οι δεξιότητές μας: εκεί που πριν είχαμε απλά την ικανότητα να θυμόμαστε, σήμερα αυτό που κάνουμε είναι να διαχειριζόμαστε πιο αποτελεσματικά τον τρόπο με οποίο θυμόμαστε. Η ποιότητα των αναμνήσεών μας, ωστόσο, επηρεάζεται έτσι κι αλλιώς.

Πάντως, σύμφωνα με την ειδικό το πιο βαθύ πρόβλημα που δημιουργείται έχει να κάνει με την ταυτότητά μας και το πώς αντιλαμβανόμαστε ποιοι είμαστε.

Όπως διευκρινίζει, η ταυτότητα του καθενός μας είναι προϊόν των εμπειριών μας στη ζωή, στις οποίες έχουμε πρόσβαση ακριβώς μέσω των αναμνήσεών μας. Δεν υπάρχουν ακόμη αδιάσειστα επιστημονικά στοιχεία για το πώς ακριβώς επηρεάζεται η ταυτότητά μας όταν ζούμε μέσα από την φωτογραφική καταγραφή των περισσότερων στιγμών μας, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι επηρεάζεται.

Ο χρόνος θα δείξει πώς…