Η Δημοκρατία τρώγεται

Δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι οι αρνητές του ιού ή οι αρνητές της μάσκας ασπάζονται πραγματικά κάποια θεωρία – πχ ότι ο ιός είναι μύθος ή είναι δημιούργημα κάποιου πανούργου επιστήμονα ή ότι άλλο διεστραμμένο. Αντίθετα το εκλαμβάνω ως μια απλοϊκή  εκδήλωση οργής και θυμού απέναντι στο απόλυτα ανορθολογικό, διεφθαρμένο, απροσπέλαστο «σύστημα». Ένα σύστημα που το αντιλαμβάνονται σαν ένα τείχος που τους περιθωριοποιεί και δεν τους συμπεριλαμβάνει. 

Το όποιο «κίνημα» απέναντι στην όποια προφύλαξη-που δεν αφορά μόνο τη μάσκα, είναι αντιπολιτικό. Γιατί οι οπαδοί του έχουν παραιτηθεί από την πολιτική πιστεύοντας ότι δεν τους αφορά, μιας και δεν τους λύνει τα βασικά τους προβλήματα, τα προβλήματα επιβίωσης και ποιότητας ζωής. 

Όσο κι αν μας αρέσουν τα μεγαλόσχημα, τα μεγαλόπνοα, τα ηρωικά, οι μεγαλοϊδεατισμοί, τόσο απομακρυνόμαστε από την ουσία της Δημοκρατίας. Γιατί, όσο πεζό κι αν ακούγεται, η Δημοκρατία… τρώγεται. Είναι φαΐ στο τραπέζι, είναι σχολείο, είναι νοσοκομείο, είναι περίθαλψη, είναι εργασιακά δικαιώματα. 

Οι αντιπολιτικές θεωρίες είναι βέβαια βαθύτατα πολιτικές.  Και καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι προωθούνται από ακραία εθνικιστικούς κύκλους. Τα απόνερα της παγκοσμιοποίησης, οι υπερεθνικοί οργανισμοί που ασκούν την πραγματική εξουσία, θεσμοί χωρίς λογοδοσία, χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση,  αυτοί που υπονομεύουν τα κοινωνικά δικαιώματα ως κάποια άγνωστη και ταυτόχρονα θεϊκή δύναμη, είναι αυτά που ωθούν ανθρώπους σε απλοϊκές, εύπεπτες  επικίνδυνες και συχνότατα μισανθρωπικές θεωρίες.

Και μην βαυκαλιζόμαστε ότι η επίσημη Πολιτεία, δεν ακολουθεί τα ίδια μονοπάτια με τους «ψεκασμένους». Τι εισπράττει άραγε ένα πολίτης που αφού του έταξαν τον ουρανό με τα άστρα για να φυτέψει φωτοβολταϊκά, τώρα του τάζουν τα άστρα και τον ουρανό για να σκαλίσουν τα βουνά του με εισαγόμενες ανεμογεννήτριες που σε 15 χρόνια θα είναι μεταλλικά κουφάρια,  ενώ ταυτόχρονα του πιπιλάνε το μυαλό ότι πρέπει να περικοπούν οι κοινωνικές δαπάνες -το ψωμί από το τραπέζι του – για να αγοράσουμε στρατιωτικό εξοπλισμό δισεκατομμυρίων για τα διεκδικούμενα δικαιώματα εξόρυξης υδρογονανθράκων στο Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Τα οποία κοιτάσματα έχουμε δεσμευτεί ότι μετά το 2050 δε θα χρησιμοποιούμε. Όταν τα επιχειρηματικά συμφέροντα παίζουν ράγκμπι στη πλάτη του, το επόμενο βημα είναι να παίξουν και στο «μυαλό» του.

Τι να σκεφτεί όταν περισπούδαστα οι «ειδικοί» του επιτρέπουν 20 άτομα στο γάμο και στη κηδεία σε μια αίθουσα 200τμ για μισή ώρα, ενώ τα παιδιά του βρίσκονται σε μια αίθουσα 30 τμ, στοιβαγμένα ανά 27αδες για 7 ώρες και τσαμπιά εργαζομένων είναι πάνω από το κεφάλι του στο λεωφορείο.

Οι κακοποιημένοι, κακοποιούν. Όσο κακοποιείται η ποιότητα ζωής των πολιτών, τόσο αυτοί θα κακοποιούν τον ορθολογισμό και την επιστήμη. Όσο  κάποιος μεγαλόσχημος πιστεύει ότι μπορεί να τους υποτιμήσει τόσο χυδαία, τόσο εκείνοι θα υποτιμούν το διπλανό τους, εξίσου χυδαία. Ένας τραγικός φαύλος κύκλος, όπου τα θύματα επιχειρούν με τη σειρά τους να γίνουν και εκείνοι θύτες. 

Υ.Γ. Με έχει εντυπωσιάσει ότι οι δημοσιογράφοι των συστημένων ΜΜΕ και οι  τηλε-«επιστήμονες» αραδιάζουν απόψεις, αναμασούν πληροφορίες, κουνούν το δάχτυλο, ναρκισσεύονται, δακρύζουν, θυμώνουν, προβλέπουν χωρίς να μπουν καν στη διαδικασία να εξηγήσουν. Με έχει εντυπωσιάσει ότι μετά από τόσο καταιγισμό άχρηστης πληροφορίας πλειοψηφικά κοινωνικά στρώματα αγνοούν ακόμη και τα βασικά της σχολικής βιολογίας. 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr