Η αλήθεια των γεγονότων. Η γνώμη επί των γεγονότων

Οταν διαβάζεις την πρόσφατη Ιστορία με ιδεολογικά γυαλιά μπορείς να φτιάξεις αριστουργήματα. Διαλέγεις ό,τι σε βολεύει, υποβαθμίζεις ό,τι δεν μπορεί να χωρέσει στο αφήγημά σου και βεβαίως αποσιωπάς ό,τι σε εκθέτει. Με τα μέσα χειραγώγησης προσπαθείς να αντικαταστήσεις την αλήθεια των γεγονότων με τη γνώμη σου επί των γεγονότων. Αυτό συμβαίνει σήμερα με τη Δεξιά και τα δίκτυα ενημέρωσης που τη στηρίζουν.

Εκλογές έρχονται και πρέπει να μαγειρέψουν και να σερβίρουν στους πολίτες τη δική τους εκδοχή για το 2015. Για ξαναζεσταμένο φαγητό πρόκειται, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια. Με μπόλικα καρυκεύματα επιχειρούν να το κάνουν λίγο πιο νόστιμο. Θυμούνται το 2015 και όλα όσα έγιναν εκείνο το κρίσιμο διάστημα κατά πώς τους συμφέρει. Με ποια συνθήματα και ποιες δεσμεύσεις κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές τον Γενάρη, τις υπαναχωρήσεις του, το δημοψήφισμα και την αναντιστοιχία ανάμεσα στο αποτέλεσμα και στην επιλογή του, τη διάψευση των προσδοκιών που είχε καλλιεργήσει, τις αυταπάτες του για την έκβαση της σύγκρουσης, τα δύσκολα οικονομικά μέτρα που εφάρμοσε και φυσικά το 3ο Μνημόνιο.

Ξεχνούν όμως ότι υπήρχε και το 2014. Πρόκειται για την τελευταία χρονιά της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Της κυβέρνησης δηλαδή που δεν είχε πιάσει τους στόχους που είχε συμφωνήσει με τους δανειστές, της κυβέρνησης που άφησε άδεια ταμεία -ίσως είναι η μοναδική φορά την περίοδο της Μεταπολίτευσης που η συγκεκριμένη φράση είχε νόημα-, της κυβέρνησης (το έκαναν στελέχη της) που καλούσε τους πολίτες να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες για να μην τις βρουν οι αριστεριστές, της κυβέρνησης (το έλεγαν κορυφαίοι παράγοντές της) που προειδοποιούσε τους ψηφοφόρους ότι αν προτιμήσουν τους άλλους θα φύγει η Ελλάδα από το ευρώ.

Ξεχνούν επίσης ότι όταν έχασαν τις εκλογές και πέρασαν στην αντιπολίτευση δεν δίστασαν να μετέλθουν όλα τα μέσα για να δυναμιτίσουν τις προσπάθειες της αποκρουστικής σ’ αυτούς κυβέρνησης. Η επιθετική ασχήμια τους έσπασε όλα το κοντέρ. Συκοφάντησαν, διακίνησαν βρόμικους υπαινιγμούς, πίεσαν όσο μπορούσαν τους Ευρωπαίους να μην υποκύψουν και σιγοντάρισαν τους δανειστές όταν αυτοί εκβίαζαν ανοιχτά. Δεν βρήκαν ούτε μια λέξη να πουν για να αντικρούσουν τους βαθύτατα προσβλητικούς χαρακτηρισμούς Ευρωπαίων ηγετών για τον ελληνικό λαό.

Να τους θυμίσουμε μερικούς: Ο πλέρια δημοκράτης Σόιμπλε: «Λυπάμαι τους Ελληνες για την κυβέρνηση που εξέλεξαν». Ο φιλέλληνας εκ των υστέρων και με καθυστέρηση σφόδρα λυπημένος γιατί τσαλακώθηκε η αξιοπρέπεια των Ελλήνων, Γιούνκερ: «Δεν εμπιστεύομαι τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν είναι ένα κανονικό κόμμα». Ο ολίγιστος και επαγγελματίας αντικομμουνιστής Μάνφρεντ Βέμπερ:« Η κομμουνιστική κυβέρνηση της Αθήνας παρέλαβε την οικονομία σε βελτιωμένη κατάσταση και την επιδείνωσε» (και ψεύτης με περικεφαλαία).

Η ντροπή της γερμανικής Σοσιαλδημοκρατίας, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ: «Δεν θα αφήσουμε τους Γερμανούς εργάτες να πληρώσουν για τις υπερβολικές υποσχέσεις μιας εν μέρει κομμουνιστικής κυβέρνησης». Ο βουτηγμένος στα σκάνδαλα, σήμερα υποθηκοφύλακας, τότε πρωθυπουργός της Ισπανίας, Μαριάνο Ραχόι: «Θα είναι καλό για την Ελλάδα αν ο Τσίπρας βγει ηττημένος από το δημοψήφισμα, ανοίγοντας τον δρόμο για συνομιλίες με μια άλλη κυβέρνηση στην Αθήνα».

Στο ίδιο μήκος κύματος και η ναυαρχίδα του νεοφιλελευθερισμού. Εγραφαν οι Financial Times επικαλούμενοι ανώτατο Γερμανό αξιωματούχο: «Οσο υπάρχουν στα πράγματα οι κομμουνιστές Τσίπρας και Βαρουφάκης, δεν θα δεχτεί η γερμανική κυβέρνηση να εκταμιευτεί ούτε σεντ για την Ελλάδα». Οι ιδιοκτήτες της χώρας δεν ενοχλήθηκαν. Ο στόχος τους δεν ήταν η προστασία της πατρίδας. Ο στόχος τους ήταν η εκπαραθύρωση της μισητής κυβέρνησης των προσωρινών ενοικιαστών. Ξεχνούν, τέλος, και κάτι άλλο. Ο Τσίπρας ηττήθηκε, συμβιβάστηκε, υπέγραψε μνημόνιο, το κόμμα του διασπάστηκε, αλλά πήγε σε εκλογές τον Σεπτέμβρη και τις κέρδισε. Αυτό ακόμη δεν μπορούν να το χωνέψουν.

Ανάγωγα

Οκτώ μήνες κράτησε η έρευνα που έκαναν οι εταίροι της ερευνητικής ΜΚΟ Lighthouse Reports (Le Monde, The Guardian, Der Spiegel, ARD1). Τι βγάζει; Η Ελληνική Αστυνομία χρησιμοποιούσε κρατούμενους μετανάστες ως «επαναπροωθητές» άλλων μεταναστών, κάνοντας μ’ άλλα λόγια για λογαριασμό της τη βρόμικη δουλειά. Τώρα τι να πεις; Οτι τα συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης είναι μειωμένης αξιοπιστίας; Μήπως έχουν παρασυρθεί από την τουρκική προπαγάνδα; Μήπως συνεργάζονται με τους διακινητές για να δυσφημήσουν την Ελλάδα; Κάτι επιλήψιμο θα βρουν οι κυβερνητικοί παράγοντες. Μαζεύονται πάντως πολλές καταγγελίες και το παραμύθι δεν λειτουργεί.

Πηγή: Η Εφημερίδα των Συντακτών

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr